14 Σεπτεμβρίου : «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου…»

Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού  αύριο, μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας, ούτε λάδι κανονικά δεν καταλύεται  από τους συνειδητούς Χριστιανούς πλήν περιπτώσεων ασθενείας, άσε τώρα τι γίνεται σήμερα και «Θού Κύριε φυλακή τώ στόματί μου…».
Άσε  πού κάποιοι άλλοι βλασφημούν πλέον των άλλων και τον ίδιο τόν Τίμιο Σταυρό ούτε Θεό φοβούμενοι αλλά ούτε καί ανθρώπους ντρεπόμενοι...

Εμείς όμως εδώ θα ξεκινήσουμε αδελφοί μου, με μια αληθινή ιστορία.
Βρισκόμαστε λοιπόν  γύρω στά 300 μ.Χ. και οι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών δεν έχουν ακόμη σταματήσει. Σποραδικοί μεν στην αχανή Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αλλά με ανελέητες κακοποιήσεις κατά των Χριστιανών.
Τα βασανιστήρια διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο με την ίδια πάντοτε αγριότητα…
Εκείνα τα χρόνια στη Ρώμη, και στα περίχωρά της περιόδευε ένας θεατρικός θίασος, με έναν θαυμάσιο πρωταγωνιστή, τον Αρδαλίωνα. Έναν ηθοποιό με άριστες ικανότητες, έναν στάρ πρώτου μεγέθους όπως θα λέγαμε σήμερα.

Ήταν όμως ειδωλολάτρης και μάλιστα φανατικός. Έτσι με τον θίασό του διακωμωδούσε συνεχώς τον Χριστό και τους χριστιανούς. Οι παραστάσεις του τότε μέσα στις θεατρικές αίθουσες, και τις θερινές και τις χειμωνιάτικες, γέμιζαν από πλήθος θεατών ειδωλολατρών.
Τη χρονιά του 305, πήρε την απόφαση για σενάριο, όπως το λέμε, να έχει για θέμα του έναν χριστιανό που κάνει ομολογία πίστεως, μπροστά στους ειδωλολάτρες δικαστές και καταδικάζεται σε σταυρικό θάνατο. Στήνεται ο σταυρός, ψευτοκαρφώνεται αυτός επάνω, τον ψευτοβασανίζουν εκεί με διάφορους τρόπους, και τον κοκκινίζουν με μπογιές και σάλτσες για να φαίνονται σαν αίματα, και στο τέλος του δράματος, ο Αρδαλίων που υπεδύετο το θύμα, πολύ θαυμάσια και πολύ υποκριτικά αρχίζει με όχι μόνον να αρνηθεί την πίστιν του και τον Χριστόν, αλλά πάνω από τον υποτιθέμενο εκείνον σταυρό, να Τον βρίζει και να χυδαιολογεί κατά τον πλέον πρόστυχο τρόπο.
Αυτό προκαλούσε παραλήρημα και πανζουρλισμό άγριας χαράς, μαζί με μίσος και μανία μέσα στις ψυχές του πλήθους των θεατών ειδωλολατρών. Άλλοτε πάλι φώναζαν σαν τρελοί ζητώντας εκδίκηση εναντίον των χριστιανών.
Ήταν τόσο πολύ πειστικός ο Αρδαλίων ώστε φανάτιζε τα πλήθη και αύξαινε το μίσος εναντίον των χριστιανών, για να προκαλούνται εν συνεχεία διωγμοί…

Σόκ και δέος σε θεραπεία καρκίνου ! Ένα φοβερό θαύμα του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης…

Μέσα σ΄αυτήν την ιερή λάρνακα βρίσκεται ολόσωμο το ιερό λείψανο τού μεγαλομάρτυρος Αγίου Εφραίμ. Χιλιάδες κόσμος έρχεται και το προσκυνάει με σεβασμό και ευλάβεια όλες τίς ημέρες τού έτους.

Καί ειδικά στίς αγρυπνίες τής εορτής του εκατοντάδες νέα παιδιά αγόρια και κορίτσια καταφθάνουν στίς μία, δύο, και τρείς μετά τα μεσάνυκτα ( τήν ώρα πού χιλιάδες άλλα νέα παιδιά διασκεδάζουν μεθοκοπώντας στα κέντρα διασκέδασης ). Έρχονται με ανθοδέσμες καί κάνιστρα γεμάτα ακριβά λουλούδια πού αρέσουν στον Άγιο και τα εναποθέτουν στήν λάρνακα ώς έλάχιστη ένδειξη αγάπης σ΄αυτόν, ή καί εκπλήρωσης κάποιου τάματος - θαύματος πού τούς έκανε ο Άγιος...

Εντύπωση μας έκανε η διήγηση ενός νέου παιδιού , μοντέρνου κατά τα άλλα πού δεν είχε και πολλά πολλά με την Εκκλησία και με τούς Αγίους όπως μάς έλεγε. " Αυτό πού μού συνέβη μάς είπε θα το θυμάμαι χρόνια...Πήγα κι΄εγώ εκείνο το βράδυ τής μνήμης του Αγίου, είδα τόσα νέα παιδιά και σκέφθηκα αποκλείεται τώρα να έχουν χάσει όλοι αυτοί το μυαλό τους, εδώ κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει...

Πήγα κι΄εγώ να προσκυνήσω αλλά πρίν ακουμπήσω το πρόσωπό μου στό τζάμι, πού από κάτω ήταν η ιερά κεφαλή του Αγίου, δέχθηκα μιά εκκένωση ηλεκτρική πού με τράνταξε καί μέ τίναξε μισό μέτρο πέρα ! Έχασα τον εαυτό μου...

Ξαναδοκίμασα δεύτερη φορά τό ίδιο, αλλά με λιγότερη ένταση και μόνο την τρίτη φορά μ΄αφησε ο Άγιος να τον προσκυνήσω! Ζώ και ομολογώ "η Ορθόδοξη πίστη μας είναι ζωντανή, καί αλλοίμονο σε όσους-όσες φύγουν απ΄ αυτή την ζωή και δεν τήν έχουν γνωρίσει..."

Η κυρία Σ.Κ., κάτοικος Καλαμάτας, το 2008, αισθανόταν κρυωμένη, αλλά δεν πήγε στο γιατρό. Επειδή όμως η κατάστασή της επιδεινώθηκε, αντί να βελτιωθεί, αποφάσισε να πάει.

Όταν τον επισκέφθηκε, είχε έντονη δύσπνοια κι εκείνος της συνέστησε να βγάλει αξονική τομογραφία στους πνεύμονες. Όταν του την πήγε, διαπίστωσε, ότι ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Από ΄κείνη τη στιγμή ξεκίνησε το δράμα της. Την έστειλε στο Νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ», όπου της έκαναν βρογχοσκόπηση κι επειδή διέγνωσαν ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ, ξεκίνησαν αμέσως χημειοθεραπείες, γιατί της έδιναν μόνον 20 μέρες ζωής...