Όχι μόνο «τώ καιρώ εκείνω» πού λέει το Ευαγγέλιο, αλλά και «τώ καιρώ ετούτω»! Σύγχρονα θαύματα της Παναγίας Μαλεβή…

Σίγουρη προϋπόθεση για να λάβουμε αυτό πού θέλουμε είναι νά το ζητάμε μέ πόνο ψυχής καί όχι τυπικά, ίσα γιά να λέμε...
Καθώς, καί  αυτό πού ζητάμε να συνοδεύεται μέ πίστη καί εμπιστοσύνη στον Θεό και στην Θεοτόκο ότι άν θέλει έχει τήν δύναμη να μάς το δώσει !

Επί μισόν αιώνα η εικόνα της αναβλύζει Μύρο και εκείνη αρκετά συχνά εμφανίζεται στους πιστούς της, προσκαλώντας τους να έλθουν στο ταπεινό «σπίτι» της... Οσοι δέχτηκαν το ιερό αυτό κάλεσμα και επισκέφθηκαν το μοναστήρι της στην κορυφή του Πάρνωνα ένιωσαν το θεϊκό άγγιγμά της να διαπερνά τόσο την ψυχή όσο και το βασανισμένο κορμί τους...
Και ως εκ θαύματος στάθηκαν και πάλι στα πόδια τους, και πήραν τη ζωή στα χέρια τους κάνοντας μια νέα αρχή με τον φύλακα-άγγελό τους στο πλευρό τους: την Παναγιά τη Μαλεβή!
Η μοναχή Αγνή μιλώντας σέ τηλεοπτικό σταθμό. Παρακάτω, τό αναπηρικό καροτσάκι τού μικρού Ανδρέα. Τό άφησε ενθύμιο στό Μοναστήρι κι΄ αυτός έφυγε τρέχοντας ! Σχετικό VIDEO


Σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, μέσα σε μια κατάφυτη βουνοκορφή όπου βρίσκεται από το έτος 1116 το Μοναστήρι της Παναγιάς της Μαλεβής, η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου -μία από τις εβδομήντα που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς- δεν σταματά να τρέχει Μύρο από το 1964 μέχρι και σήμερα ( μειωμένο βέβαια σήμερα ), ενώ ολόκληρη η περιοχή μοσχοβολά χωρίς κανείς να μπορεί να δώσει εξήγηση.
Οι εμφανίσεις της εκατοντάδες, όσα και τα θαύματά της, τα οποία σχεδόν ποτέ δεν γίνονται γνωστά. Ωστόσο, από στόμα σε στόμα τα θεϊκά σημάδια της μεταφέρονται στον κόσμο και κάθε χρόνο πιστοί από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και από το εξωτερικό, την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Κύπρο, ταξιδεύουν μέχρι την Αρκαδία για να προσκυνήσουν τη χάρη Της και να ζητήσουν τη βοήθειά Της. Και εκείνη δεν τους χαλά χατίρι. Τους απλώνει το χέρι και γιατρεύει τις πληγές τους...

Σαράντα έξι χρόνια μετά το πρώτο θεϊκό σημάδι της, μια δημοσιογράφος γνωστής εφημερίδας  επισκέφθηκε το μοναστήρι της στο χωριό Αγιος Πέτρος στην Κυνουρία και κατέγραψε συγκλονιστικές μαρτυρίες κατοίκων για τα θαύματα της Παναγιάς, αλλά και εικόνες που προκαλούν ρίγη συγκίνησης και δέους.

Από το τζάμι της θαυματουργής εικόνας τρέχει Αγιο Μύρο, το οποίο μαζεύουν πάνω σε βαμβάκι οι 15  μοναχές της μονής και το προσφέρουν σε όλους τους προσκυνητές μαζί με μικρές εικόνες της Παναγιάς της Μαλεβής. Το Αγιο Μύρο στο βαμβάκι και στις μικρές εικόνες εξακολουθεί να μοσχοβολά για χρόνια ολόκληρα ( και μερικές φορές κατά διαστήματα ), έστω και αν βρίσκεται στα πέρατα της γης.

Από νωρίς το πρωί στο μοναστήρι βρίσκονταν προσκυνητές από την Κατερίνη και τη Θεσσαλονίκη, ενώ σε μια άκρη της μικρής εκκλησίας καθόταν μια νεαρή μητέρα, η οποία κρατούσε στην αγκαλιά της ένα μικρό παιδί. Προσευχόταν και έκλαιγε... Ζητούσε βοήθεια για το αγοράκι της, το οποίο ήταν άρρωστο. 
Την πλησιάσαμε και τη ρωτήσαμε τι ακριβώς συνέβαινε. Εκείνη όμως δεν σταματούσε να προσεύχεται και παρακαλούσε τη Μητέρα του Θεού να σκύψει πάνω και από το δικό της το παιδί, όπως έκανε το 2007 και για τον μικρό Ανδρέα.
Το αγόρι που πάλεψε με τον καρκίνο...
Σε συζήτηση πού είχαμε στο Μοναστήρι της Μαλεβή σχετικά με σύγχρονα θαύματα της Παναγίας μας, μία από τίς παλαιότερες μοναχές και πρώην εκπαιδευτικός,  η μοναχή Αγνή μάς είπε:

Εκλογή νέας ηγουμένης στην Παναγία Μαλεβή ! Κοιμήθηκε σήμερα και η μοναχή Συγκλητική…

Μοναχή Παρθενία Β΄ . 

Η Θεοτόκος νά τήν βοηθήσει στό δύσκολο έργο της...




 
Τήν Δευτέρα τοῦ Πάσχα μέ τήν Θεία οἰκονομία τῆς Παναγίας τῆς Μαλεβῆς καί την εὐλογία τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ἐξελέγη ἡ νέα Ἡγουμένη, ἡ ὁποία θά διακονήσει θεαρέστως τήν σεβασμία Μονή τῆς Μαλεβῆς.
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἡ ἀδελφότητα προέβη
στά δέοντα περί τῆς διαδοχῆς τῆς μακαριστῆς Ἡγουμένης  Παρθενίας Γιόβα.
Με ψήφους κανονικές ἐξελέγη ἡ Μοναχή Παρθενία Β΄ Δελῆ νά ἀναλάβει τό πηδάλιο τῆς ἱστορικῆς Μονῆς Μαλεβῆς Κυνουρίας.
Ἡ Μοναχή Παρθενία Β΄ Δελῆ, κατά κόσμον Παναγιώτα, γεννήθηκε τό 1969 στό Θεόκτιστο τῆς Γορτυνίας.
Ὑπηρέτησε ὡς δόκιμη Μοναχή στή Μαλεβή ἀπό τοῦ ἔτους 1987. Ὑπέστη τήν μοναχική κουρά τήν 16 Αὐγούστου 1992, λαμβάνοντας καί τό μεγάλο σχῆμα ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας Θεοκλήτου Β΄.

( εκ τής Ιεράς Μητροπόλεως  Μαντινείας)

Ένας ιατροδικαστής μιλάει για τις τελευταίες στιγμές τού Χριστού…

Όλοι εναντίον τού Χριστού !
Τόν δέρνουν, τόν μαστιγώνουν μέχρις αίματος, Ρωμαίοι καί Ιουδαίοι βασανιστές...
Γιατί ;
Τί κακό τούς είχε κάνει;
Κι΄ ακόμη τον βλασφημούν καί τότε αλλά, δυστυχώς κάποιοι καί σήμερα...

------------------------------------

Τις μέρες αυτές, τις πένθιμες και θλιβερές πού διερχόμαστε, και σαν Θρησκεία για το Πάσχα αλλά και σαν Πατρίδα από τους δανειστές της Ευρώπης, κρίνουμε ότι θα έπρεπε να αναφερθούμε και σε κάποιες ενθυμήσεις και περιστατικά πού συνετάραξαν Θεολογικά και Ιστορικά τον κόσμο…
Ένα απ΄ αυτά είναι κι΄ εκείνο το ερώτημα πού αρκετές φορές έχουμε ακούσει να λέγεται : « μά πώς πέθανε ο Χριστός πάνω στον Σταυρό;».
Μια Ιατροδικαστική θεώρηση από έναν Έλληνα καταξιωμένο Ιατροδικαστή θεωρήσαμε ότι πράγματι δίνει καίρια απάντηση στην απορία αυτή, γι΄ αυτό και πιό κάτω την παραθέτουμε:

Ο κ. Φίλιππος Κουτσάφτης υπήρξε ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών και ίσως ο πιο διάσημος ιατροδικαστής των τελευταίων δεκαετιών.
Εχει κληθεί να μελετήσει και να αποφανθεί για τα μεγαλύτερα σύγχρονα εγκλήματα και οι εκθέσεις του προσέφεραν πολύτιμα στοιχεία στις Αρχές. Αυτή τη φορά όμως εκλήθη να κάνει μια διαφορετική «νεκροψία» και «έκθεση» για το μαρτύριο και τον θάνατο του Ιησού, τού Μεγάλου νεκρού !

Ο κ. Κουτσάφτης έχει κάνει μια βαθιά μελέτη (συστηματικά εδώ και καιρό) για το θέμα, εξετάζοντας όλες τις πηγές και αναλύοντας τα Πάθη και τον θάνατο του Ιησού με επιστημονικό τρόπο. Σήμερα αναλύει στην «Κυριακάτικη δημοκρατία» τα αίτια θανάτου του Ιησού, την επίπτωση κάθε βασανιστηρίου αλλά και την ψυχοσωματική κατάσταση του Χριστού. 
Τέλος, απαντά στό γιατί καταρρίπτονται όλες οι θεωρίες που αμφισβητούν ότι ο Χριστός πέθανε πάνω στον Σταυρό, με τελικό σκοπό να αμφισβητηθεί η Ανάστασή Του.

Οί Άγιοι Τόποι μέσα από τα μάτια μιάς γυναίκας…

Αυτές τις  μέρες, πού όσο νάνε φέρνουμε πιο έντονα στο μυαλό μας  το δράμα της Σταυρώσεως του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού μέσα από τά Ευαγγελικά κείμενα  πού διαβάζονται καθημερινά στις Εκκλησίες, διαλέξαμε ένα video για τα Άγια εκείνα μέρη της Παλαιστίνης στα οποία οί περισσότεροι από εμάς πολύ δύσκολα μπορούμε να πάμε…

----------------------- Και πάλι μέσα από τά μάτια μιάς γυναίκας ! Τούτη την φορά μέσα από ένα περίεργο  όραμα…
Είναι  μία ιστορία μεταστροφής προς την Ορθοδοξία  μιάς πρώην Βουδίστριας πού συνέβη στην Κύπρο όταν είδε την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ ένα φοβερό όραμα…

Ο γέροντας Ισίδωρος ο τυφλός, και η Μονή του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνα, στίς ΗΠΑ…

 «…Στόν δρόμο, μᾶς ἀντάμωσε,

 άφθαστος ασκητής,

 τῆς Παναγιᾶς παιδί ἁγνό,

 τυφλός ἐκ γενετῆς …»

Ο Πατήρ Ισίδωρος ο τυφλός, είναι για το σημερινό Άγιο Όρος της Ελλάδας ένα σημείο φωτεινής αναφοράς.
Ένας χαρούμενος, αεικίνητος Μοναχός που σε δυναμώνει  όταν πολλές φορές ολιγόπιστα και με απογοήτευση παίρνεις λάθος την ζωή σου…

Χαίρεται με το καθετί, μα κυρίως  με το σκοτάδι των τυφλών ματιών του !

Είναι αυτό που τον κρατά στερεό και εδραίο,  στον δικό του Γολγοθά ώσπου του Παραδείσου τ’ όνειρο να βγει αληθινό…
Γι αυτό και όταν ήταν μικρό  παιδί στην Πάτρα, και δούλευε ( μικροπωλητής ) για να ζήσει, όταν μια μέρα  άρχισε να βλέπει θαμπά και να ξεχωρίζει μορφές και αντικείμενα, παρακάλεσε την  Παναγία να μην επιτρέψει να βρει το φως του, γιατί αλλιώς δεν θα τα κατάφερνε να γίνει Μοναχός!

Και αμέσως  ξανατυφλώθηκε για πάντα !

Τήν Κυριακή, 22 Μαρτίου τό 40νθήμερον μνημόσυνον τής ηγουμένης Παρθενίας Μαλεβή...

Ἐπί τῆ συμπληρώσει τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἀπό τῆς προς Κύριον ἐκδημίας τῆς Σεπτῆς ἡμῶν Μητρός Μοναχής
                                              ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ
Καθηγουμένης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς  Μαλεβῆς. Παρακαλοῦμεν τους τιμῶντας την μνήμην αὐτῆς, ὅπως συμπροσευχηθώσι μεθ” ἡμῶν, ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχής της, κατά την Θείαν Λειτουργίαν καί τό Μνημόσυνον πού θα τελέσωμεν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Μαλεβῆς Κυνουρίας τήν 22αν Μαρτίου 2015.

Ἐκ τῆς ἀδελφότητας τῆς Ἱερᾶς Μονής

Μιά σύγχρονη ιεραπόστολος μοναχή, πρώην οδηγός ταξί !

VIDEOS

Μοναχὴ Πορφυρία !
Εδώ, από μία ομιλία της σχετική με τήν ιεραποστολική της διακονία οδηγώντας γιά 10 χρόνια ένα ταξί μέσα στήν καρδιά τής Αθηναϊκής Βαβυλώνας μόνο καί μόνο γιά να συναναστρέφεται μέ τον κόσμο καί νά μπορεί να μιλάει για τον Χριστό καί τήν ζωντανή πίστη μας...

Τό παρακάτω βιβλίο της «Ταξιδεύοντας στὰ τείχη τῆς πόλης…» αξίζει πράγματι να διαβαστεί από όλους μας...

Το Σάββατο, 21 Φεβρουαρίου 2015  η μοναχή Πορφυρία είχε πει οτι «φεύγει…» ενώ ήταν πολύ καλά.Απλούστατα, είχε πληροφορία εκ Θεού προειδοποιημένη γιά τον θάνατό της...

Για 4 μέρες δεν είχε δώσει σημεία ζωής, και την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου την βρήκαν στο κρεβάτι της κεκοιμημένη. Είχε κοιμηθεί 3-4 μέρες, ίσως Σαββάτο προς Κυριακή.

Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε στην Ι. Μονή Αγίου Νικολάου Σαλαμίνας το Σάββατο 28 Φεβρουαρίου στις 12 μ.μ.

ΠΟΙΑ  ΗΤΑΝ ;
Η Μοναχή Πορφυρία γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Άσκησε κατά καιρούς διάφορα επαγγέλματα. Επί 10 χρόνια εργάστηκε ως οδηγός Ταξί (1997-2007)

στην Αθήνα και στον Πειραιά. Γνώρισε τον σύγχρονο ενάρετο και ένθεο Γέροντα Πορφύριο από βιβλία σχετικά με την ζωή και την διδασκαλία του.

Αυτή η γνωριμία την έφερε πιο κοντά στον Χριστό και τη συνειδητή χριστιανική ζωή. Με δυνατή πίστη και βαθιά αγάπη στον Χριστό έβαλε στόχο τη δόξα Του και τη σωτηρία των συνανθρώπων της. Έτσι το Ταξί της έγινε ένας σύγχρονος άμβωνας, που οδήγησε πολλούς σε αλλαγή ζωής, στην ευλογημένη αλλοίωση.

Τα τελευταία χρόνια περιεβλήθη το ταπεινό μοναχικό ράσο, με διπλό σκοπό : να αγωνιστεί απερίσπαστη για τη σωτηρία της και να διακονήσει τον σύγχρονο δοκιμαζόμενο άνθρωπο.

Άς δούμε παρακάτω ένα κεφάλαιο μόνο, από το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο της...

----------------------------------------

"Γιά νά σώσει μιά ψυχή έφθανε μέχρι τα καταγώγια! Ποιός το κάνει αυτό σήμερα ;"
----------------------------
«Ἡ βάρδια μου εἶναι νυκτερινή, ἡ ὥρα ἕντεκα τό βράδυ. Ἀνέβαινα τήν ὁδό Πειραιῶς, πρός Ὀμόνοια. Μέσα στό ταξί, ὡς συνήθως, μιλοῦσα μέ τόν γλυκύ μου Ἰησοῦ, προσευχόμουν. Αὐθόρμητα εἶπα μέσα μου στό Χριστό μου:

Κύριε, τόν πρῶτο ἄνθρωπο πού θά μοῦ κάνη σινιάλο νά σταματήσω, θά τόν πάω χωρίς χρήματα, ἀρκεῖ νά τόν φέρω κοντά Σου.

Δέν μέ σταμάτησε κανείς, μέχρι πού ἔφθασα Πειραιῶς καί Μενάνδρου. Ἐκεῖ στή γωνία στεκόταν μιά κοπέλλα. Σταμάτησα καί τήν κοιτοῦσα. Περίμενε πελάτη, γιά τό γνωστό "μεροκάματο.."...