Κυριακή τής Έξωσης τών Πρωτοπλάστων πού αντί να κλαίμε γελάμε και τραγουδάμε...

Μιά αρχαία απεικόνιση τής Κρίσης τού Θεού, ώς αποτέλεσμα τής διαγωγής τού ανθρώπου στήν γή.

Η μέν μικρή πόρτα μέ τό στενό καί ανηφορικό δρομάκι δεξιά οδηγεί στόν Θεό, η δέ ευρεία Πύλη τού γλεντιού καί τών διασκεδάσεων οδηγεί στήν Κόλαση, στό βάθος αριστερά πού βλέπουμε! Ότι θέλουμε διαλέγουμε...

Από πολλά χρόνια τώρα, πάντοτε η σκέψη μου στεκότανε σ΄ αυτή την πολιτιστική αλλά κυρίως θρησκευτική παράβαση πού εδώ και κάποιες δεκαετίες εμείς οι ΝεοΈλληνες κάνουμε !

Αν ανοίξουμε λοιπόν τα ημερολόγιά μας θα δούμε ότι η προηγούμενη Κυριακή πού μας πέρασε ( 11 Φεβρ), αναφέρεται ως ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ.

Δηλαδή, με απλά Ελληνικά από την Κυριακή αυτή, οί λεγόμενοι Χριστιανοί πρέπει νά «Απο-κρεύουν», και νά μή τρώνε κρέας!

Λέω «με απλά Ελληνικά», πού όλοι μας μέχρι σήμερα μιλάμε και καταλαβαινόμαστε, γιατί δεν ξέρω τι θα μας ξεφαντώσει αύριο, με τους Ισλαμαμπάντ πού μπλέξαμε, καί δεν εγγυώμαι ότι θα μιλάμε και αύριο Ελληνικά σ΄αυτή την τρελλοχώρα όπως την κα-

ταντήσαμε…

Θα περίμενε λοιπόν κανείς το Καρναβάλι, οί χοροί, και οί διασκεδάσεις πού έχουν σχέση με το κρέας να γίνονταν την Κυριακή της Απόκρεω όπως άλλωστε γίνεται και σε όλον τον Δυτικό κόσμο Καθολικού ή Προτεσταντικού τυπικού, ακόμη και στο Καρναβάλι του Ρίο !

Εκεί, την Κυριακή της Απόκρεω, τελειώνουν τα πάντα !

Δυστυχώς όμως εδώ, επειδή φαίνεται ότι, ή είμαστε αναποδιασμένοι από την φάρα μας, ή ότι μας κυνηγάει ο Σατανάς για να μας ρίχνει συνεχώς σε αμαρτίες ( επειδή είμαστε Ορθόδοξοι κι΄ όχι αιρετικοί όπως οί απ΄ έξω…), συμβαίνει αυτο το παράταιρο πού λέμε, και πάμε και βγάζουμε αυτόν τον διαβολο-Καρνάβαλο μέσα στην επόμενη Κυριακή της Τυρινής, πού απαγορεύεται το κρέας, και επιτρέπεται να τρώμε από όλα τα άλλα βέβαια, πλήν κρέατος !

Συμβαίνει δηλαδή αυτό πού μάς βρήκε από τούς Προπάτορές μας. 

"Απ΄ όλα μπορείτε να φάτε..."  τούς είπε ο Θεός "από ένα μόνο, το δένδρο της γνώσης, δεν θα φάτε! "

Υπόθεση νηστείας κι΄ εδώ. Αλλά δυστυχώς φάγανε απ΄αυτό πού τούς είπε καί τούς τόνισε, ώς απαγορευμένο!

Καί τώρα λέω με το απλό μυαλό μου.

Ένας Δήμαρχος διαφορετικός απ΄ όσους μέχρι τώρα γνωρίζαμε…

Ένας «άλλος» Δήμαρχος απ΄ όσους μέχρι τώρα γνωρίζαμε, μιλάει παρακάτω για ένα θέμα πού τελευταία τράνταξε  κυριολεκτικά την χώρα…

Και πού όσο αν κάποιοι για ευνόητους λόγους θέλησαν να το υποβιβάσουν, στο τέλος υποβιβαστήκανε και γελοιοποιηθήκανε ως αφελείς, εμπαθείς, και εκτός πραγματικότητας οι  ίδιοι βλέποντας καχύποπτα παντού φαντάσματα των πολιτικών αντιπάλων τους……

Και βέβαια  δεν θα μπορούσε να είναι ο δικός μας Δήμαρχος  πού έχει άλλα «πιστεύω»…

Δεν είναι της Αθήνας, δεν είναι της Θεσσαλονίκης…

Είναι ο Δήμαρχος του Άργους πού από τά μέρη του ξεκίνησαν οι πρώτοι αρχαίοι  Μακεδόνες και ίδρυσαν στην βόρεια χώρα το γνωστό Βασίλειο της Μακεδονίας με Φίλιππο και Μεγαλέξανδρο…

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - 

ΑΘΗΝΑ  4/2/2018


Όσοι αδυνατούν να κατέβουν στο Σύνταγμα, μπορούν από τα παρακάτω Link να παρακολουθήσουν το Συλλαλητήριο σε υψηλή ποιότητα High Definition: 
-----------------------------
https://www.youtube.com/watch?v=Vc0xb5wxN2U




Διακήρυξη επιτροπής Μακεδονικού συλλαλητηρίου 4/2/18 στην Αθήνα !    

   VIDEO

  https://www.youtube.com/watch?v=8MIpBCVJ-_E 

ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΝΕΑ…
https://www.youtube.com/watch?v=03MFAOdqAfk

Άγιος Παΐσιος: «Θα είμαι και εγώ στο συλλαλητήριο των Αθηνών»

Σήμερα το μεσημέρι που η Εκκλησία μας εορτάζει τους ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ και την ανεύρεση της Θαυματουργής Εικόνας της ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ στην νήσο Τήνο, ελάβαμε μια συγκλονιστική πληροφορία που αφορούσε πνευματικό παιδί του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτη.
Στα ακούσματα αυτά κοντοσταθήκαμε και αναρωτηθήκαμε τι συμβαίνει;
Μετά προβληματιστήκαμε…

Θα πρέπει αυτά να τα κρατήσουμε μεταξύ μας ή να τα κοινοποιήσουμε προς Δόξα του Άγιου Θεού ;
Θα τα πιστέψουμε ή θα σκανδαλίσουμε κάποιους γνωστικούς ή μη ;
Μετά είπαμε
Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται.

Στην βροχερή Θεσσαλονίκη παραβρεθήκαμε στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της 21 Ιανουαρίου 2018 και οι μαρτυρίες πολλών συμμετεχόντων , ήταν…
« ότι ανάμεσα μας κυκλοφορούσαν ΑΓΙΟΙ για αυτό υπήρχε αυτό το πνευματικό ένωμα και η συναισθηματική ανάταση αγνώστων ανθρώπων μεταξύ τους»
Ζυγοσταθμίζοντας τα παραπάνω με την ευχή του Σεβαστού προσώπου που μας κοινοποίησε τα παρακάτω τα θέτουμε υπ όψη σας .

Παρουσιάστηκε ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ σε πνευματικό του παιδί χαμογελαστός μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης και του είπε :
Θα είμαι και στην ΑΘΗΝΑ.
Να κλείσετε τα αυτιά σας στις σειρήνες, να πάτε ειρηνικά , λεβέντικα και με αρχοντιά …

Ρωτήσαμε με περισσή αδημονία…
Ο ΑΓΙΟΣ είπε τίποτε άλλο;
Δεν ελάβαμε καμία απάντηση μόνο σιωπή .
Ίσως γιατί η σιωπή σήμερα απεργάζεται πολλά. 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Πηγή: www.pentapostagma.gr

Μια διδακτική ιστορία: Ένας Άγιος μέσα στις πόρνες…

«Ουδέ εγώ σε κατακρίνω ! Πορεύου  και μηκέτι  αμάρτανε…»

( Ιησούς Χριστός στην επ΄ αυτοφώρω συλληφθείσα και παρά λίγο λιθοβολιθείσα μοιχαλίδα)

Διηγείται ο Άγιος Πορφύριος:

«Παλαιά συνηθίζαμε, κατά τήν ἑορτή τῶν Θεοφανείων, ν’ ἁγιάζομε τά σπίτια. Κάποια χρονιά ἐπῆγα κ’ ἐγώ κι ἁγίαζα.
Χτυποῦσα τίς πόρτες τῶν διαμερισμάτων, μοῦ ἀνοίγανε κι ἔμπαινα μέσα ψάλλοντας «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε…»

Ὅπως πήγαινα στήν ὁδό Μαιζῶνος, βλέπω μία σιδερένια πόρτα. Ἀνοίγω, μπαίνω μέσα στήν αὐλή, πού ἦταν γεμάτη ἀπό μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, καί προχωρῶ στή σκάλα. Ἦταν μία σκάλα ἐξωτερική, πού ἀνέβαινε πάνω καί κάτω εἶχε ὑπόγειο.

Ἀνέβηκα τή σκάλα, χτυπάω τήν πόρτα καί παρουσιάζεται μία κυρία. Ἀφοῦ μοῦ ἄνοιξε ἐγώ ἄρχιζα κατά τή συνήθειά μου τό «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε…».
Μέ σταματάει ἀπότομα.
Ἐν τῷ μεταξύ μέ ἀκούσανε καί δεξιά κι ἀριστερά στό διάδρομο βγαίνανε κοπέλες ἀπό τά δωμάτια. «Κατάλαβα, ἔπεσα σέ οἶκο ἀνοχῆς», εἶπα μέσα μου. Ἡ γυναίκα μπῆκε μπροστά μου νά μέ ἐμποδίσει…

Στην κάμαρα με τα εικονίσματα και οί έξη ( 6 ) ΑηΓιώργηδες στην εποχή μας…

Σαν βράδιαζε  και λίγο πριν νυχτώσει  πρωτού ακόμη γυρίσει ο πατέρας μας απ’ τη δουλειά του την απογευματινή κι από το καφενείο όπου συναντιόταν με τους φίλους του, έμπαινε η μάνα στο δωμάτιο με τα εικονίσματα. Κατέβαζε το καντήλι που κόντευε να σβήσει, αφού καιγόταν από το πρωί, και το ’φερνε  στην κουζίνα και το ’βαζε απάνω στη γωνιά.
Άναβε τότε απ’ τη φλόγα που τρεμόσβηνε την πασχαλιάτικη λαμπάδα που φυλάγαμε απ’ τη Λαμπρή και μου την έδινε να την κρατάω. 

Έπιανε ύστερα τη φλόγα με τα δυο της ακροδάχτυλα να σβήσει… και το δικό μου το παιδιάτικο μυαλό έμενε πάντα με την απορία, πως δεν καιγόνταν  τ’ ακροδάχτυλα της μάνας μου, πρωί και βράδυ τόσα χρόνια ν’ ακουμπούνε τη φωτιά και να τη σβήνουν.

    Εκείνη ωστόσο συμπλήρωνε απ’ το ροϊ το λάδι το αναγκαίο στο καντήλι και τραβώντας λίγο το βαμβακένιο φυτίλι  στην καντηλήθρα, το έστριβε απαλά και … «έλα» μου  έλεγε κι εγώ το άναβα από το φως της πασχαλιάτικης λαμπάδας που κρατούσα.

    Την έπαιρνα από πίσω έπειτα τη μάνα μου, καθώς εγύριζε στην κάμαρα με τα εικονίσματα, και το καντήλι, αφού το σκέπαζε με το γυαλί του, το απίθωνε σεβαστικά στην τακτική του θέση, σε μια παλιά μικρή εταζέρα δηλαδή, καρφωμένη στον τοίχο, ανάμεσα στα εικονίσματα και στολισμένη με πετσετάκι κάτασπρο απ’ τα δικά της χέρια κεντημένο.

    Ποτέ ως τώρα δε λησμόνησα τη μάνα μου, μέσ’ στην κατάνυξη που γέμιζε την κάμαρα  το φως το ιλαρό του καντηλιού, πώς έγερνε στα γόνατα κι άρχιζε να προσεύχεται και να σταυροκοπιέται.

Γονατιστή κι εγώ στο πλάι της, πολεμούσα να διακρίνω τα λόγια που σχημάτιζαν τα χείλη της και δε μπορούσα, μιλούσε μόνη  προς «μόνω Θεώ»…

Άς γίνουμε όλοι τυχεροί ! Ο αριθμός 8.760 μας περιμένει…

Tα MEΣANYXTΑ της 31ης Δεκεμβρίου, όταν το ρολόι χτύπησε 12 ακριβώς, το προηγούμενο έτος, με τις πίκρες και τις χαρές του, έσβησε, και ένα νέο έτος ανέτειλε. Tο παλαιό ανήκει πλέον στήν ιστορία…

Tί  πράξαμε όμως μέσα σ΄ αυτές τις 365 του χρόνου πού πέρασε;

Για να δώσουμε μια ιδέα της ευθύνης που έχουμε για το χρόνο που περνάει, θα φέρω μια εικόνα, ένα παράδειγμα, καί θα μιλήσω παραβολικά...

* * *

Eνας βασιλιάς λοιπόν είχε πολλούς υπηκόους. Eπειδή τους αγαπούσε, μια μέρα έκανε σέ όλους από ένα δώρο. Tους έδωσε ως μπουναμά από ένα πουγγί γεμάτο χρυσά νομίσματα.

Tο πήραν οι άνθρωποι, το άνοιξαν, κι άρχισαν να μετράνε τα νομίσματα. Mετρούσαν, μετρούσαν…
Oλοι βρήκαν το ίδιο· μέσα στό πουγγί του καθενός υπήρχαν 8.760 χρυσά νομίσματα, 8.760 λίρες!

Mεγάλο το ποσό!
Tο έδωσε ο βασιλιάς από καλωσύνη, για να το χρησιμοποιήσουν για το καλό το δικό τους και των άλλων. Aλλ’ αυτοί τί έκαναν· μπορείτε να φανταστήτε;

Aντί με τα χρήματα αυτα να βοηθήσουν το σπίτι τους και την κοινωνία, πήραν το πουγγί, πήγαν κοντα στό ποτάμι, το άνοιξαν και άρχισαν να πετάνε μία – μία τις λίρες μέσα στό νερό.
Oλες τις λίρες τις πέταξαν στό ποτάμι! Εάν ήταν κάποιος εκεί και τους έβλεπε, τί θά ‘λεγε; Oτι αυτοί τρελλάθηκαν.

Aυτή είναι η παραβολή, αγαπητοί μου. Ποιός είναι ο βασιλιάς αυτός;
Eίναι ο Θεός.

Ποιοί είναι οι άμυαλοι υπήκοοι; Eμείς.

Kαι ποιός είναι αυτός ο αριθμός 8.760; Πιάστε μολύβι, κάντε ένα πολλαπλασιασμό και θα το βρείτε…

Η Γέννηση του Χριστού τότε, αλλά και σήμερα…

«Χριστός γεννάται δοξάσατε !

Άγγελοι

θαυμάσατε έν ουρανώ,άνθρωποι δοξάσατε επί τής γής ! »

Ευλογημένα καί Άγια Χριστούγεννα σε όλο τον κόσμο !

"....Τίς μέρες αυτές σ΄ όλο τον κόσμο η Xριστιανοσύνη γιορτάζει τὴ Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ένα γεγονὸς μοναδικὸ στὴν Παγκόσμια ἱστορία.

Ὑπάρχουν πράγματα και θέματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ παραβλέψει ούτε και να αγνοήσει, όπως πχ. την είδηση ότι «ο ἄνθρωπος πάτησε στὴ Σελήνη».

Ἀλλ᾽ ὅσο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅτι ὄχι πλέον ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ ίδιος ο Θεός, ποὺ ἐξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐπισκέφθηκε με ανθρώπινο σχήμα τὴν γῆ μέσα ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν. 

Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς μοναδικό καί ἄνευ προηγουμένου!

Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ Γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ Γῆ δὲν κάηκε! «Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου…» (ἁγιασμός Θεοφανείων).

Τὸ πιστεύεις αυτό; ἔλα στὴν Εκκλησία· δὲν τὸ πιστεύεις; κάνε τὸ ρεβεγιόν σου. Αυτό εἶναι πιά καθαρό ζήτημα πίστεως...

Ἂν πιστεύῃς ὅτι πραγματικὰ ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ, τότε ὁ Χριστὸς θὰ γεννηθῇ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ὄχι πλέον στὴ φάτνη ἀλλὰ «μυστικά»  μέσα και στὴν δική σου καρδιά, οἱ οὐρανοὶ θ᾿ ἀνοίξουν για να ιδείς κι΄εσύ διαφορετικά τα πράγματα, ἡ φύσις θ᾽ ἀγάλλεται καὶ θὰ χαίρει, οἱ ἄγγελοι θὰ ψάλλουν τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ…»(Λουκ. 2,14).Τότε θα καταλάβεις Χριστούγεννα !

Και είναι γνωστό και χειροπιαστό ότι στην δημιουργία μιᾶς τέτοιας ἱερᾶς ἀτμόσφαιρας συντελεῖ πολὺ ἡ ἀνυπέρβλητη ὑμνῳδία τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας τις μέρες αυτές.
Κανένα δόγμα, καμμία θρησκεία δὲν ἔχει ὕμνους σὰν αὐτούς, όπως τό «Δεῦτε ἴδωμεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός». Ἂς γυρίσουμε λοιπὸν πίσω, στὶς ἡμέρες τῆς Γεννήσεως· κι΄ἂς μεταφερθοῦμε για λίγο ἐκεῖ…