Κοιμήσου ήσυχος απόψε…. Η Τράπεζα δεν πήρε ακόμη το σπίτι σου γιατί έχει να πάρει πρώτα τα καλύτερα !

Άν δεν μετανοήσουμε και δεν στραφούμε ειλικρινά πρός τον Σωτήρα Χριστό ίσως έλθει κάποια μέρα πού κι΄Αυτός θα μάς εγκαταλείψει καί στά σπίτια μας θα κράζουν πιά κόρακες καί κουκουβάγιες...

Δυστυχώς βλέπουμε σήμερα διαφορετικά κόμματα, φιλοσοφίες και πρόσωπα…. ο σκοπός τους όμως καί ο στόχος τους πέρα από τα μεγάλα λόγια είναι κοινός. Είναι η σύγχρονη υποδούλωση ενός τόπου που χιλιάδες ήρωες μαρτύρησαν για την λευτεριά του αλλά εκ νέου υποδουλώθηκε από την απληστία για δόξα και χρήμα ολίγων “εκλεγμένων” …
Ξεπουλήθηκαν τα πάντα….
Η Ελλάδα τελειώνει μέρα με τη μέρα…
Δεν έμεινε τίποτα όρθιο και πουθενά…


 

Ζούμε σε μια αποικία ξένου κράτους {ή ξένων Κρατών και Εθνών ( ΕΕ-ΗΠΑ)} με προδότες πολιτικούς και προδότες πολίτες (είτε εν γνώσει τους, είτε εν αγνοία τους) για να φανούν υπόχρεοι και σύγχρονοι στους ξένους Δαναούς και τα μνημόνια «δώρων» τους…
Διεφθαρμένοι πολλοί και παντού… σε μια χώρα που δύσκολα θα βρει πάλι τον δρόμο της.
Κι όταν τα ρουφήξουν όλα μα όλα, τότε θα μας πουν και επίσημα ότι, δυστυχώς πτωχεύσατε…

Και μην σού φαίνεται παράξενο, την ακούει ο Θεός, όπως ακούει τους Αγίους !

Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος  

Προ ετών, γνώρισα ένα μικρό κοριτσάκι, την Αλεξάνδρα, με κάποιας μορφής αυτισμό και εμφανή δυσκολία στην επικοινωνία. 

Ο ψυχολόγοι ήταν αποκαρδιωτικοί για την εξέλιξη του παιδιού. Οι γονείς δεν το άντεχαν, ιδίως η μητέρα, τρελαινόταν στη σκέψη και μόνο. Περιήλθαν διάφορους ειδικούς. Όλοι το ίδιο. Το παιδί έδειχνε να δυσκολεύεται πολύ στην επικοινωνία και την αντίληψη. Ήταν κλεισμένο στον εαυτό του. Έγινε οκτώ χρονών. Δεν το δεχόταν κανένα σχολείο. Έχασε έτσι δύο τάξεις.

Οι γονείς δεν είχαν σχέση με την Εκκλησία. Ήταν κάπως αδιάφοροι, ίσως ορθολογιστές Άθεοι. Δεν είχαν σχέσεις με εικόνες και καντήλια. Δήλωναν αγνωστικιστές. Κάποιοι φίλοι τους τους έπεισαν να πάνε σε έναν πνευματικό, γλυκό άνθρωπο, αληθινό ψυχολόγο.

Μέσα στην απόγνωσή τους, πήγαν και τον συνάντησαν. Ο άνθρωπος με πολλή αγάπη και γλυκύτητα τους ειρήνευσε κάπως.

--Τη λύση, τους είπε, θα τη δώσει μόνη της η Αλεξάνδρα. Αυτά τα παιδιά προσελκύουν τη χάρι του Θεού με ιδιάζοντα και ασυνήθη τρόπο. Την «αδικία» που σας έκανε ο Θεός θα βρεί τρόπο να την αποκαταστήσει ο Ίδιος.

-Μά, πάτερ, πήγαμε στους πιο ειδικούς και όχι μόνο σε έναν και δύο. Κανείς δεν μας δίνει κάποια ελπίδα. Το εξέτασαν το παιδί, το είδαν και ξαναείδαν, όλοι μας τονίζουν ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με την πραγματικότητα, μια ώρα γρηγορότερα για να ηρεμήσουμε κάπως.
Αλλά εγώ δεν το αντέχω, λέει η μητέρα. Δηλαδή δεν θα πάει στο σχολείο με τα άλλα παιδιά; Θα γίνει 30 χρονών και θα περιφέρεται σαν μια ανέκφραστη μάζα μέσα στο σπίτι;

Η ιστορία μια σπάνιας γυναίκας...

 

 

Συγκλονίζει ο ιερέας πατέρας της μητέρας 10 παιδιών που σκοτώθηκε στον Ορωπό γυρνώντας από τοκετό...

VIDEOS
https://www.youtube.com/watch?v=16ULzA79A0M

Ο ιερέας που έχασε την 43χρονη κόρη του σε τροχαίο, τρεις μήνες μετά το θάνατό της, μιλά στην εκπομπή “Μαζί σου” μέ την Τατιάνα Στεφανίδου
Λύνει τη σιωπή του για το θάνατο της μαίας κόρης του, στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, περιγράφοντας την καθημερινότητά της πριν το μοιραίο ενώ εξηγεί και γιατί τα δέκα εγγόνια του ντύθηκαν στα λευκά στην κηδεία της μητέρας τους που πραγματοποιήθηκε στον Ωρωπό.

Ο Βενιαμίν της οικογένειας ήταν μόλις 10 μηνών αλλά κανένα από τα υπόλοιπα 9 αδέρφια παρά τον πόνο τους δεν έδειξε απελπισία σε αυτή την δύσκολη στιγμή...

14 Σεπτεμβρίου : «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου…»

Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού  αύριο, μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας, ούτε λάδι κανονικά δεν καταλύεται  από τους συνειδητούς Χριστιανούς πλήν περιπτώσεων ασθενείας, άσε τώρα τι γίνεται σήμερα και «Θού Κύριε φυλακή τώ στόματί μου…».
Άσε  πού κάποιοι άλλοι βλασφημούν πλέον των άλλων και τον ίδιο τόν Τίμιο Σταυρό ούτε Θεό φοβούμενοι αλλά ούτε καί ανθρώπους ντρεπόμενοι...

Εμείς όμως εδώ θα ξεκινήσουμε αδελφοί μου, με μια αληθινή ιστορία.
Βρισκόμαστε λοιπόν  γύρω στά 300 μ.Χ. και οι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών δεν έχουν ακόμη σταματήσει. Σποραδικοί μεν στην αχανή Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αλλά με ανελέητες κακοποιήσεις κατά των Χριστιανών.
Τα βασανιστήρια διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο με την ίδια πάντοτε αγριότητα…
Εκείνα τα χρόνια στη Ρώμη, και στα περίχωρά της περιόδευε ένας θεατρικός θίασος, με έναν θαυμάσιο πρωταγωνιστή, τον Αρδαλίωνα. Έναν ηθοποιό με άριστες ικανότητες, έναν στάρ πρώτου μεγέθους όπως θα λέγαμε σήμερα.

Ήταν όμως ειδωλολάτρης και μάλιστα φανατικός. Έτσι με τον θίασό του διακωμωδούσε συνεχώς τον Χριστό και τους χριστιανούς. Οι παραστάσεις του τότε μέσα στις θεατρικές αίθουσες, και τις θερινές και τις χειμωνιάτικες, γέμιζαν από πλήθος θεατών ειδωλολατρών.
Τη χρονιά του 305, πήρε την απόφαση για σενάριο, όπως το λέμε, να έχει για θέμα του έναν χριστιανό που κάνει ομολογία πίστεως, μπροστά στους ειδωλολάτρες δικαστές και καταδικάζεται σε σταυρικό θάνατο. Στήνεται ο σταυρός, ψευτοκαρφώνεται αυτός επάνω, τον ψευτοβασανίζουν εκεί με διάφορους τρόπους, και τον κοκκινίζουν με μπογιές και σάλτσες για να φαίνονται σαν αίματα, και στο τέλος του δράματος, ο Αρδαλίων που υπεδύετο το θύμα, πολύ θαυμάσια και πολύ υποκριτικά αρχίζει με όχι μόνον να αρνηθεί την πίστιν του και τον Χριστόν, αλλά πάνω από τον υποτιθέμενο εκείνον σταυρό, να Τον βρίζει και να χυδαιολογεί κατά τον πλέον πρόστυχο τρόπο.
Αυτό προκαλούσε παραλήρημα και πανζουρλισμό άγριας χαράς, μαζί με μίσος και μανία μέσα στις ψυχές του πλήθους των θεατών ειδωλολατρών. Άλλοτε πάλι φώναζαν σαν τρελοί ζητώντας εκδίκηση εναντίον των χριστιανών.
Ήταν τόσο πολύ πειστικός ο Αρδαλίων ώστε φανάτιζε τα πλήθη και αύξαινε το μίσος εναντίον των χριστιανών, για να προκαλούνται εν συνεχεία διωγμοί…

Σόκ και δέος σε θεραπεία καρκίνου ! Ένα φοβερό θαύμα του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης…

Μέσα σ΄αυτήν την ιερή λάρνακα βρίσκεται ολόσωμο το ιερό λείψανο τού μεγαλομάρτυρος Αγίου Εφραίμ. Χιλιάδες κόσμος έρχεται και το προσκυνάει με σεβασμό και ευλάβεια όλες τίς ημέρες τού έτους.

Καί ειδικά στίς αγρυπνίες τής εορτής του εκατοντάδες νέα παιδιά αγόρια και κορίτσια καταφθάνουν στίς μία, δύο, και τρείς μετά τα μεσάνυκτα ( τήν ώρα πού χιλιάδες άλλα νέα παιδιά διασκεδάζουν μεθοκοπώντας στα κέντρα διασκέδασης ). Έρχονται με ανθοδέσμες καί κάνιστρα γεμάτα ακριβά λουλούδια πού αρέσουν στον Άγιο και τα εναποθέτουν στήν λάρνακα ώς έλάχιστη ένδειξη αγάπης σ΄αυτόν, ή καί εκπλήρωσης κάποιου τάματος - θαύματος πού τούς έκανε ο Άγιος...

Εντύπωση μας έκανε η διήγηση ενός νέου παιδιού , μοντέρνου κατά τα άλλα πού δεν είχε και πολλά πολλά με την Εκκλησία και με τούς Αγίους όπως μάς έλεγε. " Αυτό πού μού συνέβη μάς είπε θα το θυμάμαι χρόνια...Πήγα κι΄εγώ εκείνο το βράδυ τής μνήμης του Αγίου, είδα τόσα νέα παιδιά και σκέφθηκα αποκλείεται τώρα να έχουν χάσει όλοι αυτοί το μυαλό τους, εδώ κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει...

Πήγα κι΄εγώ να προσκυνήσω αλλά πρίν ακουμπήσω το πρόσωπό μου στό τζάμι, πού από κάτω ήταν η ιερά κεφαλή του Αγίου, δέχθηκα μιά εκκένωση ηλεκτρική πού με τράνταξε καί μέ τίναξε μισό μέτρο πέρα ! Έχασα τον εαυτό μου...

Ξαναδοκίμασα δεύτερη φορά τό ίδιο, αλλά με λιγότερη ένταση και μόνο την τρίτη φορά μ΄αφησε ο Άγιος να τον προσκυνήσω! Ζώ και ομολογώ "η Ορθόδοξη πίστη μας είναι ζωντανή, καί αλλοίμονο σε όσους-όσες φύγουν απ΄ αυτή την ζωή και δεν τήν έχουν γνωρίσει..."

Η κυρία Σ.Κ., κάτοικος Καλαμάτας, το 2008, αισθανόταν κρυωμένη, αλλά δεν πήγε στο γιατρό. Επειδή όμως η κατάστασή της επιδεινώθηκε, αντί να βελτιωθεί, αποφάσισε να πάει.

Όταν τον επισκέφθηκε, είχε έντονη δύσπνοια κι εκείνος της συνέστησε να βγάλει αξονική τομογραφία στους πνεύμονες. Όταν του την πήγε, διαπίστωσε, ότι ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

Από ΄κείνη τη στιγμή ξεκίνησε το δράμα της. Την έστειλε στο Νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ», όπου της έκαναν βρογχοσκόπηση κι επειδή διέγνωσαν ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ, ξεκίνησαν αμέσως χημειοθεραπείες, γιατί της έδιναν μόνον 20 μέρες ζωής...
                                            

1η Σεπτεμβρίου ! Ευλογημένο παρά Θεού το Νέο Εκκλησιαστικό Έτος …

Μία παλαιά γεωργική απεικόνιση τού τέλους τής εποχής τού θέρους και τής συγκομιδής τών σιτηρών καί έναρξης τής νέας Ινδίκτου...

Καλό μήνα απο αύριο,  καλό Φθινόπωρο και Αρχή της Ινδίκτου. Η λατινική λέξη Indictio (γεν. indictionis) επεξηγείται ως επιβολή φόρου και ως φόρος. Αν ψάξουμε λίγο ακόμα, θα δούμε ότι παράγεται από το ρήμα indico, που ανάμεσα στα άλλα σημαίνει και διατιμώ, ορίζω την τιμή κάποιου αγαθού.

Μιλάμε με τον Γεράσιμο Α. Ρηγάτο, πανεπιστημιακό, ιατρό, συγγραφέα-λαογράφο, που μας λέει πως η 1η  Σεπτεμβρίου αποτελεί και την αρχή του εκκλησιαστικού έτους.

– Ο «ΕΝΦΙΑ» μας;

«Οι Ρωμαίοι άρχιζαν τις πολιτικές τους δραστηριότητες από τον Σεπτέμβριο, όπως γράφει ο Βυζαντινός λόγιος, φιλόσοφος, πολιτικός κ.λπ. Μιχαήλ Ψελλός (1018-1096).

Την ίδια περίοδο λοιπόν έπρεπε να εξετασθούν και οι οικονομικές δοσοληψίες, τα βασικά τέλη, ο φόρος για τις στρατιωτικές δαπάνες, οι μισθώσεις, οι ενοικιάσεις κ.λπ. Ο καθορισμός λοιπόν γινόταν με θέσπισμα που όριζε την οικονομική υποχρέωση κάθε πολίτη. Αυτός ο ορισμός της φορολόγησης ήταν η indictio ή ίνδικτος, που κατά τα βυζαντινά χρόνια έγινε και ινδικτιών».

– Και τρόπος χρονολόγησης;

«Σε ένα κράτος στηριζόμενο στο στρατό, σπαρμένο σ’ όλο το γνωστό κόσμο, το μεγαλύτερο μέρος των κρατικών εξόδων ήταν οι στρατιωτικές δαπάνες...

Ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου ! Πώς την γιορτάζει σήμερα ο κόσμος;

Ο τάφος της Παναγίας, γνωστός και ως Πάνσεπτο Θεομητορικό Μνήμα της Γεθσημανής, ανήκει στους Ορθόδοξους από την εποχή που οικοδομήθηκε ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου από τους ισαποστόλους Κωνσταντίνο και Ελένη.
(Η Αγία Ελένη, όταν πήγε στην Παλαιστίνη, ίδρυσε περίπου τριάντα ναούς, όπως αναφέρει ο ιστορικός Νικηφόρος Κάλλιστος το 1335.

Σε έναν κώδικα του 11ου αιώνα, που βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του Βατικανού, περιέχεται ο κατάλογος των εκκλησιών της «Θεοφιλούς Βασιλίδος Ελένης», όπου ο ναός της Γεθσημανής αναφέρεται τέταρτος στη σειρά ως «Εκκλησία εν Γεθσημανή, επί του Τάφου της Υπεραγίας Θεοτόκου».



Ο σημερινός ναός έχει μήκος 30 μέτρα και πλάτος οκτώ. Ο τάφος είναι δεξιά, καθώς μπαίνουμε στην είσοδο, λαξευμένος σε τετράγωνο βράχο, με κοίλωμα ενός μέτρου. Για τον τάφο της Γεθσημανής υπάρχουν επίσης μαρτυρίες της Εκκλησίας των Σύρων, των Κοπτών και των Αρμενίων, οι οποίοι διατηρούν και παρεκκλήσια στον ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στην Ιερουσαλήμ).
Όπως σημειώνει σύγχρονος αγιοταφίτης ιεράρχης και ιστοριοδίφης, «το σεμνόν τούτο και σεβάσμιον ιερόν προσκύνημα, ανεγερθέν κατά τους χρόνους της παλαιάς αρχαιότητος, υπενθυμίζει τας κατακόμβας της διωκόμενης Εκκλησίας των μαρτύρων της πίστεως και δια μέσου των αιώνων μάλλον διετηρήθη ανέπαφον, εκτός ελαχίστων ανακαινίσεων και μεταβολών».