Η Γέννηση του Χριστού τότε, αλλά και σήμερα…

Η Γέννηση του Χριστού τότε, αλλά και σήμερα…

"....Τίς μέρες αυτές η Xριστιανοσύνη γιορτάζει σέ όλο τον κόσμο τὴν Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, γεγονὸς μοναδικὸ στὴν Παγκόσμια ἱστορία.

Ὑπάρχουν πράγματα και θέματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ παραβλέψει ούτε και να αγνοήσει, όπως πχ. την είδηση ότι «ο ἄνθρωπος πάτησε στὴ Σελήνη».

Ἀλλ᾽ ὅσο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅτι ὄχι πλέον ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ ίδιος ο Θεός, ποὺ ἐξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐπισκέφθηκε με ανθρώπινο σχήμα τὴν γῆ μέσα ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν.

Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς μοναδικό καί ἄνευ προηγουμένου!

Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ Γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ Γῆ δὲν κάηκε!

«Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου…»

Τὸ πιστεύεις αυτό; ἔλα τότε στὴν Εκκλησία· Δὲν τὸ πιστεύεις; κάνε τὸ ρεβεγιόν σου. Αυτό εἶναι πιά καθαρό ζήτημα πίστεως...

Ἂν πιστεύῃς ὅτι πραγματικὰ ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ, τότε ὁ Χριστὸς θὰ γεννηθῇ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ὄχι πλέον στὴ φάτνη ἀλλὰ «μυστικά» μέσα και στὴν δική σου καρδιά, οἱ οὐρανοὶ θ᾿ ἀνοίξουν για να ιδείς κι΄εσύ διαφορετικά τα πράγματα, ἡ φύσις θ᾽ ἀγάλλεται καὶ θὰ χαίρει, οἱ ἄγγελοι θὰ ψάλλουν τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ…»(Λουκ. 2,14).Τότε θα καταλάβεις αληθινά Χριστούγεννα !

Ο μοναδικός Ορθόδοξος ιεραπόστολος στήν μακρινή Ταϊβάν...

Ό Άγιος Ανδρέας «στέλνει» και πάλι μήνυμα στην Ελληνική οικογένεια ! Τον ακούει κανείς;

O Άγιος Ανδρέας !

Ο προστάτης μας, αλλά καί ο πρωτοστάτης μας στίς Παρακλήσεις του απέναντι τού Σωτήρος Χριστού γιά να μή μάς καταστρέψει ένεκα τών πολλών "καλών πράξεων" πού καθημερινά σ΄ αυτή τήν Πολιτεία κάνουμε...

=============

«....Στίς 30 Νοεμβρίου αγαπητοί μου, εορτάζει  ἕνας κορυφαῖος Άγι­ος και αυτός είναι ὁ Απόστολος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος.

Ἑορτάζουν τότε πολλοί.
Ἑορτάζουν ἄν­­δρες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀνδρέας ( ανδρείος ), ἀλλὰ καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀν­δρι­άνα.

Ἑορτάζει στὴν Πελοπόννησο ἡ Πάτρα, ὅπου μαρτύρησε ὁ Άγιος Ἀν­δρέας. Ἑορτάζει καὶ ἡ πολυδακρυσμένη Κύπρος μας· στὸ ἄκρο τοῦ νησιοῦ, ποὺ τώρα τὸ κατέ­χουν οἱ Τοῦρκοι, ὑπάρχει μοναστήρι τοῦ Ἁ­γίου Ἀνδρέου. Ἑορτάζει καὶ τὸ Πατρι­αρ­χεῖο Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁποίου πολιοῦχος εἶνε ὁ Άγιος Ἀνδρέας, γιατί πέρασε και από εκεί !

Ποιός ἦταν όμως, ὁ Άγιος Ἀνδρέας;

Στοὺς Ἁ­γίους Τόπους, ἀγαπητοί μου, ὑ­πάρ­χει μιά λίμνη πού την λένε καί θάλασσα τῆς Τιβεριά­δος ἢ τῆς Γαλιλαίας ἢ τῆς Γεννησα­ρέτ...

2018 - Η λίμνη τής Γενησαρέτ όπως είναι σήμερα...

Στὰ γύρω χωριὰ κατοικοῦσαν ψαρᾶ­δες, ποὺ ἔρριχναν τὰ δίχτυα καὶ ζοῦσαν ἀπὸ τὰ ψάρια ποὺ ἔπιαναν.
Φτωχοὶ οἱ ψαρᾶδες, ἔμεναν σὲ καλύβες. Ἀλ­λὰ μέσα στὶς καλύβες κατοικοῦ­σαν ἄγγελοι.

Τώρα, δυστυχώς, σὲ σπίτια μεγάλα καὶ διαμερίσμα­τα πολυ­­τελῆ, σὲ μέγαρα καὶ παλάτια μὲ ὅ­λες τὶς ἀ­νέσεις, ( δεν κατοικούν άγγελοι ) αλλά κατοικοῦν, όχι όλοι αλλά ώς επί το πλείστον ) δαί­­μονες, διάβολοι ( με όψη ανθρώπινη)...
Γι᾽ αὐτὸ και ὁ Θεὸς ἐ­­πιτρέπει καὶ γίνονται σεισμοί, ποὺ κατεδαφί­ζουν ὑπερήφα­να κτήρια ἀνομίας ( αλλά και υπερήφανους και εγωϊστές ανθρώπους...)

Στὰ δυτικὰ τῆς λίμνης, σὲ μιὰ καλύβα τῆς Βηθσαϊδά, ζοῦσε καὶ ἡ οἰκογένεια τοῦ Αγίου Ἀν­δρέα. Ὁ πατέρας του ὁ Ἰωνᾶς, ἦταν ἕ­νας ἅγι­ος ἄνθρωπος. 

Τὰ δυὸ παιδιά του ποὺ γνωρίζου­­με –θὰ εἶχε καὶ ἄλλα ίσως–, εἶναι ὁ Ἀνδρέας ποὺ ἦ­ταν ἄγαμος καὶ ὁ Πέτρος ποὺ εἶχε οἰκογένεια. 

Βοηθοῦσαν τὸν πατέρα ψαρεύοντας κι αὐτοὶ μαζί του στὴ λίμνη...

Κοιμήσου ήσυχος απόψε…. Η Τράπεζα δεν πήρε ακόμη το σπίτι σου γιατί έχει να πάρει πρώτα τα καλύτερα !

Άν δεν μετανοήσουμε και δεν στραφούμε ειλικρινά πρός τον Σωτήρα Χριστό ίσως έλθει κάποια μέρα πού κι΄Αυτός θα μάς εγκαταλείψει καί στά σπίτια μας θα κράζουν πιά κόρακες καί κουκουβάγιες...

Δυστυχώς βλέπουμε σήμερα διαφορετικά κόμματα, φιλοσοφίες και πρόσωπα…. ο σκοπός τους όμως καί ο στόχος τους πέρα από τα μεγάλα λόγια είναι κοινός. Είναι η σύγχρονη υποδούλωση ενός τόπου που χιλιάδες ήρωες μαρτύρησαν για την λευτεριά του αλλά εκ νέου υποδουλώθηκε από την απληστία για δόξα και χρήμα ολίγων “εκλεγμένων” …
Ξεπουλήθηκαν τα πάντα….
Η Ελλάδα τελειώνει μέρα με τη μέρα…
Δεν έμεινε τίποτα όρθιο και πουθενά…


 

Ζούμε σε μια αποικία ξένου κράτους {ή ξένων Κρατών και Εθνών ( ΕΕ-ΗΠΑ)} με προδότες πολιτικούς και προδότες πολίτες (είτε εν γνώσει τους, είτε εν αγνοία τους) για να φανούν υπόχρεοι και σύγχρονοι στους ξένους Δαναούς και τα μνημόνια «δώρων» τους…
Διεφθαρμένοι πολλοί και παντού… σε μια χώρα που δύσκολα θα βρει πάλι τον δρόμο της.
Κι όταν τα ρουφήξουν όλα μα όλα, τότε θα μας πουν και επίσημα ότι, δυστυχώς πτωχεύσατε…

Και μην σού φαίνεται παράξενο, την ακούει ο Θεός, όπως ακούει τους Αγίους !

Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος  

Προ ετών, γνώρισα ένα μικρό κοριτσάκι, την Αλεξάνδρα, με κάποιας μορφής αυτισμό και εμφανή δυσκολία στην επικοινωνία. 

Ο ψυχολόγοι ήταν αποκαρδιωτικοί για την εξέλιξη του παιδιού. Οι γονείς δεν το άντεχαν, ιδίως η μητέρα, τρελαινόταν στη σκέψη και μόνο. Περιήλθαν διάφορους ειδικούς. Όλοι το ίδιο. Το παιδί έδειχνε να δυσκολεύεται πολύ στην επικοινωνία και την αντίληψη. Ήταν κλεισμένο στον εαυτό του. Έγινε οκτώ χρονών. Δεν το δεχόταν κανένα σχολείο. Έχασε έτσι δύο τάξεις.

Οι γονείς δεν είχαν σχέση με την Εκκλησία. Ήταν κάπως αδιάφοροι, ίσως ορθολογιστές Άθεοι. Δεν είχαν σχέσεις με εικόνες και καντήλια. Δήλωναν αγνωστικιστές. Κάποιοι φίλοι τους τους έπεισαν να πάνε σε έναν πνευματικό, γλυκό άνθρωπο, αληθινό ψυχολόγο.

Μέσα στην απόγνωσή τους, πήγαν και τον συνάντησαν. Ο άνθρωπος με πολλή αγάπη και γλυκύτητα τους ειρήνευσε κάπως.

--Τη λύση, τους είπε, θα τη δώσει μόνη της η Αλεξάνδρα. Αυτά τα παιδιά προσελκύουν τη χάρι του Θεού με ιδιάζοντα και ασυνήθη τρόπο. Την «αδικία» που σας έκανε ο Θεός θα βρεί τρόπο να την αποκαταστήσει ο Ίδιος.

-Μά, πάτερ, πήγαμε στους πιο ειδικούς και όχι μόνο σε έναν και δύο. Κανείς δεν μας δίνει κάποια ελπίδα. Το εξέτασαν το παιδί, το είδαν και ξαναείδαν, όλοι μας τονίζουν ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με την πραγματικότητα, μια ώρα γρηγορότερα για να ηρεμήσουμε κάπως.
Αλλά εγώ δεν το αντέχω, λέει η μητέρα. Δηλαδή δεν θα πάει στο σχολείο με τα άλλα παιδιά; Θα γίνει 30 χρονών και θα περιφέρεται σαν μια ανέκφραστη μάζα μέσα στο σπίτι;

Η ιστορία μια σπάνιας γυναίκας...

 

 

Συγκλονίζει ο ιερέας πατέρας της μητέρας 10 παιδιών που σκοτώθηκε στον Ορωπό γυρνώντας από τοκετό...

VIDEOS
https://www.youtube.com/watch?v=16ULzA79A0M

Ο ιερέας που έχασε την 43χρονη κόρη του σε τροχαίο, τρεις μήνες μετά το θάνατό της, μιλά στην εκπομπή “Μαζί σου” μέ την Τατιάνα Στεφανίδου
Λύνει τη σιωπή του για το θάνατο της μαίας κόρης του, στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, περιγράφοντας την καθημερινότητά της πριν το μοιραίο ενώ εξηγεί και γιατί τα δέκα εγγόνια του ντύθηκαν στα λευκά στην κηδεία της μητέρας τους που πραγματοποιήθηκε στον Ωρωπό.

Ο Βενιαμίν της οικογένειας ήταν μόλις 10 μηνών αλλά κανένα από τα υπόλοιπα 9 αδέρφια παρά τον πόνο τους δεν έδειξε απελπισία σε αυτή την δύσκολη στιγμή...

14 Σεπτεμβρίου : «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου…»

Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού  αύριο, μεγάλη εορτή της Ορθοδοξίας, ούτε λάδι κανονικά δεν καταλύεται  από τους συνειδητούς Χριστιανούς πλήν περιπτώσεων ασθενείας, άσε τώρα τι γίνεται σήμερα και «Θού Κύριε φυλακή τώ στόματί μου…».
Άσε  πού κάποιοι άλλοι βλασφημούν πλέον των άλλων και τον ίδιο τόν Τίμιο Σταυρό ούτε Θεό φοβούμενοι αλλά ούτε καί ανθρώπους ντρεπόμενοι...

Εμείς όμως εδώ θα ξεκινήσουμε αδελφοί μου, με μια αληθινή ιστορία.
Βρισκόμαστε λοιπόν  γύρω στά 300 μ.Χ. και οι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών δεν έχουν ακόμη σταματήσει. Σποραδικοί μεν στην αχανή Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αλλά με ανελέητες κακοποιήσεις κατά των Χριστιανών.
Τα βασανιστήρια διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο με την ίδια πάντοτε αγριότητα…
Εκείνα τα χρόνια στη Ρώμη, και στα περίχωρά της περιόδευε ένας θεατρικός θίασος, με έναν θαυμάσιο πρωταγωνιστή, τον Αρδαλίωνα. Έναν ηθοποιό με άριστες ικανότητες, έναν στάρ πρώτου μεγέθους όπως θα λέγαμε σήμερα.

Ήταν όμως ειδωλολάτρης και μάλιστα φανατικός. Έτσι με τον θίασό του διακωμωδούσε συνεχώς τον Χριστό και τους χριστιανούς. Οι παραστάσεις του τότε μέσα στις θεατρικές αίθουσες, και τις θερινές και τις χειμωνιάτικες, γέμιζαν από πλήθος θεατών ειδωλολατρών.
Τη χρονιά του 305, πήρε την απόφαση για σενάριο, όπως το λέμε, να έχει για θέμα του έναν χριστιανό που κάνει ομολογία πίστεως, μπροστά στους ειδωλολάτρες δικαστές και καταδικάζεται σε σταυρικό θάνατο. Στήνεται ο σταυρός, ψευτοκαρφώνεται αυτός επάνω, τον ψευτοβασανίζουν εκεί με διάφορους τρόπους, και τον κοκκινίζουν με μπογιές και σάλτσες για να φαίνονται σαν αίματα, και στο τέλος του δράματος, ο Αρδαλίων που υπεδύετο το θύμα, πολύ θαυμάσια και πολύ υποκριτικά αρχίζει με όχι μόνον να αρνηθεί την πίστιν του και τον Χριστόν, αλλά πάνω από τον υποτιθέμενο εκείνον σταυρό, να Τον βρίζει και να χυδαιολογεί κατά τον πλέον πρόστυχο τρόπο.
Αυτό προκαλούσε παραλήρημα και πανζουρλισμό άγριας χαράς, μαζί με μίσος και μανία μέσα στις ψυχές του πλήθους των θεατών ειδωλολατρών. Άλλοτε πάλι φώναζαν σαν τρελοί ζητώντας εκδίκηση εναντίον των χριστιανών.
Ήταν τόσο πολύ πειστικός ο Αρδαλίων ώστε φανάτιζε τα πλήθη και αύξαινε το μίσος εναντίον των χριστιανών, για να προκαλούνται εν συνεχεία διωγμοί…