Δυό ασκητές μιλάνε για τους εξωγήϊνους ! Από πού έρχονται και τι θέλουν;

Κλίντον, Ομπάμα, καί πάλι Κλίντον;

Ο Λευκός  Οίκος  τής Αμερικής γνωστό είναι ότι από χρόνια τώρα δαιμονοκρατείται  μέ τελευταίο αποκορύφωμα τον Ομπάμα καί τήν τρανσέξουαλ "γυναίκα ( ; ) του πού θέλησαν να επιβάλλουν την ομοφυλοφυλία σε Παγκόσμιο επίπεδο, όπως καθημερινά βλέπουμε...

Καί τί τό περίεργο λοιπόν η νέα υποψήφια Πρόεδρος να μάς μιλάει τώρα γιά "εξωγήϊνους" θέλοντας να κερδίσει, πλέον τών άλλων, προβολή καί δημοσιότητα χωρίς να ξέρει ούτε και η ίδια, γιά τί ακριβώς μιλάει...

"Απάντηση" στίς θεωρίες της, και ποιοί είναι οί "εξωγήϊνοι" δίνουν δύο ασκητές παρακάτω μέσα από πραγματικά περιστατικά πού τούς συνέβησαν...

---------------------------------
Πλανητική παράκρουση τα τελευταία 24 ώρα, να ασχολούνται όλοι με την Χίλαρι και τους Εξωγήινους, λες και δεν έχει άλλα προβλήματα ο κόσμος.

-- Χίλαρι: « Θα πω την αλήθεια για τους Εξωγήινους αν εκλεγώ Πρόεδρος των ΗΠΑ. Ίσως έχουν ήδη επισκεφθεί τον πλανήτη μας», πρόσθεσε η 68χρονη υποψήφια των Δημοκρατικών.

Την υπόσχεση ότι θα φτάσει μέχρι τέλους στο θέμα των Εξωγήινων και θα αποκαλύψει την αλήθεια στους πολίτες έδωσε η Χίλαρι Κλίντον η οποία δίνει αγώνα για να λάβει το χρίσμα των Δημοκρατικών ενόψει των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ.

Αφού τόσο πολύ θέλει η κ. Χίλαρι να πει την αλήθεια, να ακούσουμε και εμείς την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αλήθεια που μας είπε ένα Γεροντάκι 90 και ετών στο Περιβόλι της Παναγίας.

Καλή συγκυρία ήταν όταν σε ένα προσκύνημα στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ γνώρισα τον Γέροντα Ιερόθεο. Αυτό που με τράβηξε σε αυτόν ήταν η παιδική του φυσιογνωμία που ήταν αποτυπωμένη στο καμπουριαστό κορμάκι του που το στήριζε πάντα πάνω σε ένα μπαστουνάκι.
Έτσι κάθε φορά που πήγαινα στο Άγιο Όρος πάντα έπρεπε να πάρω την ευχή του μέχρι που κοιμήθηκε πρόσφατα. Στην τελευταία συνάντηση μας ο ολιγομίλητος αλλά πάντα χαμογελαστός Γέροντας μου εκμυστηρεύθηκε προσωπικά του βιώματα...

Ο άνθρωπος πού είδε τον Παράδεισο έξω από το παράθυρό του λίγο πριν πεθάνει…

Είδα τον Παράδεισο έξω από το παράθυρό μου !




Διηγήσεις από περιστατικά ανθρώπων πού έσωσαν την ψυχή τους την τελευταία στιγμή, λίγο πρίν πεθάνουν…

«….Κάποιος άλλος λοιπόν ,  45  περίπου χρόνων και πατέρας δύο παιδιών, αν και η κατάσταση της υγείας του  ήταν πολύ άσχημη, εξομολογήθηκε και κοινώνησε με ευχαρίστηση. Την επόμενη ημέρα ο ιερεύς ( εδώ, εννοεί τον εαυτό του,  αλλά από ταπείνωση το κρύβει )  τον επισκέφτηκε και πάλι.

Το πρόσωπό του ήταν ήρεμο, καθώς τον διακατείχε μία απέραντη αισιοδοξία. Με χαμηλή και μισοσβησμένη φωνή είπε:

—     Σήμερα φεύγω, πάτερ... για τον ουρανό, και ή χαρά μου είναι πολύ μεγάλη. Εάν δεν φύγω, θα λυπηθώ, διότι είναι ενδεχόμενο μέσα στην παλιοκοινωνία να λερώνει κανείς την ψυχή του. Η ζωή η βρώμικη συνοδεύεται από πολύ πόνο και πολλή πικρία... Ευχαριστώ τον Θεό, διότι με αξιώνει να φεύγω με όλα τά εφόδια. Σήμερα το πρωί, πριν έλθετε, είδα ένα πολύ ευχάριστο θέαμα. Έξω από το παράθυρο είδα μία απέραντη στρατιά από κόσμο λαμπρό. Τά πρόσωπα όλων ήταν πολύ φωτεινά και ακτινοβόλα. Δοκίμασα στιγμές ευτυχίας... Φεύγω, πάτερ, για το αιώνιο ταξίδι... φεύγω για τον Χριστό…

Ένα Νέο Έτος μπήκε στήν ζωή μας ! Τί άραγε θα μάς φέρει ;

Πολλές ευχές για το Νέο Έτος!

«Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του.»

-- Γέροντα, δώστε μου μια ευχή για τα Χριστούγεννα.

-- Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, όπως και το βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην φάτνη…

« ΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού”, λέει ο Προφήτης Ησαΐας (Ης. 1,3). Γνώρισε δηλαδή το βοϊδάκι το αφεντικό του και το γαϊδουράκι την φάτνη του Κυρίου του.

Γνώρισαν τι ήταν μέσα στη φάτνη και με τα χνώτα τους το ζέσταιναν! Κατάλαβαν τον Δημιουργό τους! Αλλά και το γαϊδουράκι, τι τιμή να πάει τον Χριστό μετά στην Αίγυπτο! Οι άρχοντες είχαν άρματα χρυσοκέντητα, και ο Χριστός τι χρησιμοποίησε!

Τι καλά θά ήταν να ήμουν εγώ αυτό το γαϊδουράκι!

( Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, τόμος Ε, σ. 231)

---------------------------------------------

"....Τίς μέρες αυτές σ΄ όλο τον κόσμο η Xριστιανοσύνη γιορτάζει τὴ Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ένα γεγονὸς μοναδικὸ στὴν Παγκόσμια ἱστορία.

Ὑπάρχουν πράγματα και θέματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ παραβλέψει ούτε και να αγνοήσει, όπως την είδηση πχ. ότι «ο ἄνθρωπος πάτησε στὴ Σελήνη».

Ἀλλ᾽ ὅσο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅτι ὄχι πλέον ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ ίδιος ο Θεός, ποὺ ἐξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐπισκέφθηκε με ανθρώπινο σχήμα τὴν γῆ μέσα ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν.

Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς μοναδικό καί ἄνευ προηγουμένου!

Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ Γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ Γῆ δὲν κάηκε!

 Άγιος Πορφύριος  Καυσοκαλυβίτης

+ 2 Δεκεμβρίου η κοίμησίς του

VIDEO :  https://www.youtube.com/watch?v=os0PINVG0Bg#t=63

 

  Ο  νεοανακηρυχθείς  Άγιος Πορφύριος γεννήθηκε στην Εύβοια, στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας, στις 7 Φεβρουαρίου 1906. Το κοσμικό του όνομα ήταν Ευάγγελος και ήταν το τέταρτο από τα πέντε παιδιά μιας φτωχής και ευσεβούς αγροτικής οικογένειας.Χαρακτηριστικό του Αγίου ήταν η μεγάλη ευσπλαχνία και βαθιά αγάπη που επιδείκνυε προς τα πνευματικά του τέκνα.Έτσι ερμηνεύεται και το πλήθος των πιστών που προσέτρεχαν να βρουν ανάπαυση και παρηγοριά κάτω από το πετραχήλι του. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του η υγεία του επιδεινώθηκε ραγδαία, έχασε την όρασή του και ταλαιπωρήθηκε από έσχατη εξάντληση. Παρ’ όλα αυτά όμως εξακολουθούσε να προσφέρει απλόχερα τις συμβουλές και την αγάπη του στους πολυάριθμους επισκέπτες του.

 Κοιμήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 1991.

 Η Διαθήκη του… Αποκαλυπτική της κατά Χριστόν σοφίας και της μεγάλης ταπείνωσης που τον χαρακτήριζε, είναι η πνευματική του διαθήκη, που παραθέτουμε στη συνέχεια...
«Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,Τώρα που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα.Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί, είχε πάει στη διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά.

Γυναίκες άσεμνα ντυμένες για να μη κολαστούν, καλύτερα να μη μπαίνουν στις Εκκλησίες…

Η επιστολή ενός Αγίου πρός τις γυναίκες της εποχής μας…

( μακαριστός  Γέρoντας  Φιλόθεος Ζερβάκος, 40 χρόνια ηγούμενος στήν άβατο Μονή Λογγοβάρδας τής Πάρου )

«…Λυπάμαι που βρίσκομαι στην ανάγκη να ελέγχω και να επιπλήττω. Δεν το θέλω και ίσως να λυπώ κι εκείνους που είναι υπεύθυνοι. Εάν δε σας αγαπούσα, δε θα σας ασκούσα έλεγχο. Διορθωθείτε και τότε θα πάψω κι εγώ να ελέγχω. Αλίμονό μου αν σιωπώ, όταν βλέπω τέτοιες παρεκτροπές!

Συναγωνίζονται ποιά θα ξεπεράσει την άλλη στο στολισμό. Τι να πω και για την άσεμνη ενδυμασία, την οποία ο εφευρέτης της κακίας διάβολος δίδαξε τις γυναίκες, να ντύνονται δηλ. με γυμνά χέρια, με γυμνά στήθη, με γυμνά ποδάρια; Αλοίμονο, αλοίμονο...

« Πληγωμένοι αετοί » πού επέστρεψαν πάλι στο Άγιο Όρος ! Δύο θαυμαστά περιστατικά …

Μόνοι μέ τον Θεό !

Κατουνάκια - Καρούλια
 - Άγιο Όρος !

Εκεί πού η "συγκοινωνία " γίνεται κρατώντας αλυσίδες σφηνωμένες στούς βράχους καί κάτω χάος καί θάλασσα...
 --------------------

«Έχουμε και μερικές εξαιρέσεις μοναχών που γυρίσανε ξανά πίσω με μεγάλη μετάνοια. Μιά τέτοιαν περίπτωση έχουμε του ίδιου του Γέροντά μας,  Εφραίμ του λεγόμενου  βαρελά, γιατί έφτιαχνε βαρέλια.

Αυτός όταν ξεκίνησε για μοναχός, δεν είχε ιδέα πώς να πολεμήση με “τας αρχάς και εξουσίας του σκότους”, έδειξε όμως καλή  προαίρεση. Ακούοντας ότι ένας θείος του είναι μοναχός στο Άγιο Όρος, γεννήθηκε στην αθώα καρδιά του ο πόθος να τον μιμηθεί. Έτσι λοιπόν μια μέρα έφτασε στο καλυβάκι του Ευαγγελισμού πάνω στα Κατουνάκια, κοντά στον θείο του Γέροντα  Ιωσήφ.


Μία από τίς μεγαλύτερες σύγχρονες μορφές του Αγίου Όρους, ο μακαριστός τώρα Γέροντας  Εφραίμ Κατουνακιώτης με την συνοδεία του...

-------------------------------------------

Ο πειρασμός όμως όταν είδε άλλον ένα νέον να φορά μαύρα και ν’ αρματώνεται εναντίον του, τί έκαμε; Κατ’ αρχάς διεγείρει στον νέον τα σαρκικά πάθη με πολλή δριμύτητα.

Ο νέος προς στιγμήν τα ‘χασε. “Τώρα- λέει – τι να κάνω; Δύσκολα τα πράγματα”.




Δυστυχώς , δεν πρόλαβε ο Γέροντάς του να τον διδάξει περί των παγίδων του εχθρού και ότι το πρώτο φάρμακο είναι η Εξομολόγηση. Ο νέος έχοντας άγνοια αλλά με αγαθή προαίρεση, έτρεξε στην εικόνα του Ευαγγελισμού και λέει στην Παναγία  μας, όπως ένα μωρό στην μάνα του:
« Παναγία μου, όπως βλέπω, είναι δύσκολα τα πράγματα, γι’ αυτό σκέφτηκα να μ’ αφήσεις να βγω λίγο στον κόσμο να παντρευτώ, να μου περάσει ο πόλεμος και σου υπόσχομαι ότι πάλιν θα γυρίσω πίσω…».

Δύο σύγχρονα φοβερά θαύματα του Αγίου Δημητρίου στά 1906, στον τότε Πασά της Θεσσαλονίκης…

Άγιος Δημήτριος , ανώτερος Στρατιωτικός Διοικητής Θεσσαλονίκης  ( 284 - 305 μχ )

Πρίν λίγες μέρες ψάχνοντας στο παλιό σεντούκι τού σπιτιού μου, και σέ κάποια παραμελημένα βιβλία μου, βρήκα μια ξεχωριστή περιγραφή για δυό φοβερά θαύματα του Αγίου Δημητρίου πού είχε κάνει στα 1906 και πού ελάχιστοι σήμερα τά γνωρίζουν...

Τά βρήκα σ΄ ένα βιβλίο αυτοβιογραφίας με τίτλο « Ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, 1884 – 1980» , με 700 τόσες σελίδες, όλες ξεχωριστές και υπέροχες. Όποιος το διαβάσει δεν θα χάσει…

Τις μέρες αυτές λοιπόν πού γιορτάζουμε τον Άγιο Δημήτριο θα παραθέσω μία άγνωστη περιγραφή, απ΄ αυτές πού σήμερα ίσως και να σπανίζουν…

«….Μετά δύο ημέρας φθάσαμε εις Θεσσαλονίκην, ή οποία τότε κατείχετο ύπό τών Τούρκων καί, επειδή εγώ άπό μικρός είχον εύλάβειαν είς τον Άγιο Δημήτριο, παρεκάλουν τον φίλον μου Νικόλαον νά έξέλθωμεν τοϋ ατμόπλοιου, διά νά προσκυνήσωμεν τον τάφον τοϋ Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοϋ Μυροβλήτου.

------------------------

28η  Οκτωβρίου ! 

Άς βάλουμε μία σημαία στό σπίτι μας σάν μιά ελάχιστη τιμή γιά εκείνους τούς νεκρούς πού έπεσαν πολεμώντας για τήν Πατρίδα μας....
-----------------------






Εξελθόν­τες μετέβημεν καί προσκυνήσαμε μετά κατανύξεως τον Τάφον τοϋ Αγίου καί, έπιστρέψαντες εις τι ξενοδοχεΐον Έλληνικόν, έμείναμεν ολόκληρον την ήμέραν καί το εσπέρας. 

Την έπομένην ήτοιμάσθημεν ν' άναχωρήσωμεν δι' Άγιο "Ορος καί μεταβάντες εις το Τελωνεϊον, δέν μας επέτρεψαν ν' άναχωρήσωμεν.

Δεν θά φύγετε, μας είπον, διότι είσθε κατάσκοποι !