Η είσοδος του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, στην πόλη πού θανάτωνε τους Προφήτες…

 

 

Κυριακή τών Βαϊων

Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στην Ιερουσαλήμ, στην πόλη πού θανάτωνε τους Προφήτες…

 

 «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ » 

 

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς 

«Τὴν ἄλλη μέρα, τὸ μεγάλο πλῆθος ποὺ εἶχε ἔρθει γιὰ τὴ γιορτὴ τοῦ Πάσχα, ὅταν ἄκουσαν ὅτι ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς στὰ Ἱεροσόλυμα, πῆραν κλαδιὰ φοινικιᾶς, καὶ βγῆκαν ἀπὸ τὴν πόλη νὰ τὸν προϋπαντήσουν, καὶ κραύγαζαν:

«Δόξα στὸν Θεό! Εὐλογημένος αὐτὸς ποὺ ἔρχεται σταλμένος ἀπὸ τὸν Κύριο! Εὐλογημένος ὁ βασιλιὰς τοῦ Ἰσραὴλ» (Ἰωάν. ιβ, 12-13).

Τὴν ἑπόμενη μέρα τοῦ δείπνου τῆς Βηθανίας, ὁ Κύριος ξεκίνησε γιὰ τὰ Ἱεροσόλυμα, τὴν πόλη ποὺ θανάτωνε τοὺς προφῆτες…

Ἡ Ἱερουσαλὴμ δὲν ἦταν τόπος ὅπου κατοικοῦσαν μόνο οἱ στενόμυαλοι Φαρισαῖοι, οἱ ἀλαζόνες Γραμματεῖς καὶ οἱ θεομίσητοι Αρχιερεῖς. Ἦταν καὶ μία μυρμηγκοφωλιὰ τῆς ἀνθρωπότητας.

Ἦταν ἕνας τεράστιος τόπος ὅπου μαζεύονταν ἀπ’ ὅλα τὰ μέρη προσκυνητές, καθὼς καὶ ἀφοσιωμένοι ἄνθρωποι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες. Τὴν ἐποχὴ τοῦ Πάσχα ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶχε τόσους κατοίκους ὅσους περίπου καὶ ἡ Ρώμη, ποὺ τότε ἦταν πρωτεύουσα τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τὸ τεράστιο πλῆθος ἀνθρώπων συγκεντρωνόταν στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ νὰ πλησιάσει περισσότερο τὸν Θεό !

Τὴν ἡμέρα αὐτὴ εἶχαν τὴν ἀντίληψη κάποιας μυστηριώδους προσέγγισης τοῦ Θεοῦ καὶ στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ εἶδαν τὸν ἀπὸ πολλοῦ ἀναμενόμενο Βασιλιὰ τοῦ Οἴκου Δαβίδ. Ἔτσι, σὰν εἶδαν τὸν Κύριο νὰ κατεβαίνει ἀπὸ τὸ Ὅρος τῶν Ἐλαιῶν, oι ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔτρεξαν νὰ τὸν προϋπαντήσουν. Μερικοὶ ἔστρωσαν τὰ ροῦχα τους στὸ δρόμο μπροστά Του, ἄλλοι ἔκοβαν κλαδιὰ ἀπὸ τὶς φοινικιὲς καὶ μ’ αὐτὰ στόλιζαν τὸ δρόμο. Ὅλοι τους ἔκραζαν μὲ χαρά: «Δόξα στὸν Υἱὸ τοῦ Δαβίδ· εὐλογημένος καὶ δοξασμένος νὰ εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἔρχεται στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὁ Βασιλιὰς τοῦ Ἰσραήλ»...

 

«Ω Παναγία Δέσποινα κεχαριτωμένη Μαρία -- χαίρε, ώ χαίρε Λευτεριά» !

"Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τών δούλων Σου καί λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως..."

« Να ευχόμαστε ώστε κανένας Ευρωπαϊκός Λαός να μή θελήσει ποτέ να διεκδικήσει  Ηγεμονία…»

(όπως η Γερμανία τών δύο Παγκοσμίων πολέμων, η Ευρωπαϊκή Ένωση ( ΕΕ ) σήμερα, ή καί το ΝΑΤΟ ώς στρατιωτική, "αμυντική" δήθεν δύναμη πού πίσω του κρύβεται η Αμερική και η Παγκοσμιοποίηση...)

  «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ » 

Ο αείμνηστος σοφός καθηγητής τού Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακα­δημαϊκός Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος από τό τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου ώς τό τέλος της ζωής του δεν έπαψε στις περισπούδαστες μελέτες του, στίς παραδόσεις του στους χιλιάδες φοιτη­τές του, αλλά καί στά μαθήματα του στό ευρύτερο κοινό, νά ασχολείται μέ τή θέση καί τόν κλήρο τοϋ Νέου Ελληνισμού στό σύγχρονο κόσμο.Μια δυναμική ομιλία του για τις μέρες αυτές θα αποτυπώσουμε εδώ σήμερα:

«…Eορτάζουμε σήμερα την δόξα της Παρθένου, αλλά καί την δόξα τού Ελλη­νικού Έθνους.Εορτάζουμε τόν Ευαγγελισμό της Παρθένου για τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού και την ανθρώπινη σωτηρία μας, αλλά καί τόν Ευαγγελισμό και το χαρμόσυνο μήνυμα της Ελευθερίας του Ελληνικού γένους με την έναρξη της απελευθέρωσής μας το 1821.
Δύο «Χαίρε» εκφράζουν τό νόημα της σημε­ρινής μεγάλης ημέρας !
Τό «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία», καί τό «Χαίρε, ώ Χαίρε Λευτεριά».

Τό ολιγάριθμο λοιπόν έθνος των Ελλήνων αποφασίζει νά καταθέσει τήν ζωή του ως ένέχυρο τής ελευθερίας, αποφασίζει να αποτινάξει τόν ζυγόν τής δουλείας τεσσάρων ολόκληρων αιώνων καί νά τά βάλει μέ μίαν αύτοκρατορία τοϋ τρόμου καί τής βαρβαρότητος.

Αυτό είναι καί τό πιό μεγάλο καί πρωτάκουστο γεγονός τής Παγκόσμιας ιστορίας !

Από Κυριακή τής Εξώσεως τών Πρωτοπλάστων πού έπρεπε να κλαίμε για τίς αμαρτίες μας, σε Κυριακή τού καρνάβαλου...

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ !

"Έξω...έξω από εδώ !"

Η βίαιη Έξωση τών Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο του Θεού, υπό αστραπόμορφου Αρχαγγέλου.

    «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ » 

 

 

Τα έργα του φιδιού καί του σκότους, δυστυχώς συνοδεύουν το ανθρώπινο γένος μέχρι καί σήμερα. Καί τήν αυριανή, τελευταία Κυριακή τής Τυρινής πού από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρείται ώς ημέρα της Έξωσης τών Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο, αντί να κλαίμε και να οδυρόμαστε ενθυμούμενοι πού είμαστε και πού καταπέσαμε, εμείς βγαίνουμε στούς δρόμους και γλεντάμε Αποκριές και Καρνάβαλο.

Πολύ φοβόμαστε όμως, παρακολουθώντας τα τελευταία τραγικά γεγονότα Ρωσίας - Ουκρανίας, μήπως το ποτήρι τής οργής τού Θεού για τίς αμαρτίες μας έχει ξεχειλίσει καί μήπως έχουμε φθάσει στόν πάτο τού βαρελιού καί έχει αρχίσει ήδη η "εξόφληση" τών όσων κακών στήν ζωή μας κάναμε...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Αγία Αλυπία, η δια Χριστόν σαλή του Κιέβου: Προείδε την πυρηνική καταστροφή του Τσερνομπίλ, το Oυκρανικό σχίσμα,αλλά καί τον Γ΄ Παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο πού έρχεται…

Ο  διάβολος, ο  όφις ο αρχαίος, όπως τον σημειώνει η Αποκάλυψη, ο πλανών την Οικουμένη όλη,

μάς κάνει να γλεντάμε τον θάνατό μας! Τόν τότε, καί τον σήμερα...

Επί πολλά χρόνια Χριστιανοί μου, αυτήν την ημέρα, Κυριακή της Εξώσεως των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο, και λεγόμενης και Κυριακή της Τυρινής ( λόγω καταλύσεως μόνο λευκών τροφών και όχι κρέατος ) , είχαμε ασχοληθεί με την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής, και την πολλαπλή σημασία της, κυρίως βέβαια την πνευματική.

Επίσης είχαμε ασχοληθεί με την Έξωση του Αδάμ, ημέρα κατά την οποίαν είναι αφιερωμένη σ’ αυτήν την εξορία μας από τον Παράδεισο. Και πολλά άλλα θέματα που είναι συναφή με την ημέρα αυτή...
--------------

Σήμερα όμως θα πάμε στο Αποστολικό Ανάγνωσμα, το οποίον ακούσαμε προηγουμένως στην Θεία Λειτουργία, και που είναι από την «προς Ρωμαίους Επιστολή» και ο στίχος δώδεκα (12) από το δέκατο τρίτο (13ο) κεφάλαιο μας λέγει ότι «η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν, αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυσόμεθα τα όπλα του φωτός».

Το σημερινό ανάγνωσμα είναι ένα εγερτήριο σάλπισμα, μια σειρήνα διαπεραστική η οποία μας ξυπνάει από τον λήθαργο της καθημερινής μας αναισθησίας. «Έφθασε η ώρα», φωνάζει ο Απόστολος Παύλος, «ξυπνήστε, και πετάξτε από πάνω σας τα έργα του σκότους, και να ενδυθείτε τα όπλα του φωτός, γιατί η νύκτα πέρασε και γλυκοχαράζει η καινούργια ημέρα της αιωνιότητος».

Ας αναλύσουμε όμως, νομίζω μία μία αυτές τις λέξεις, για να δούμε τα βαθύτερα νοήματα αυτού του στίχου.
«Η νύξ προέκοψε», δηλαδή η νύχτα προχώρησε. Νύχτα ονομάζει ο Απόστολος Παύλος εδώ την παρούσα ζωή. Διότι αφενός μεν διακατέχεται από το νοητό και αισθητό σκοτάδι της κακίας, και αφετέρου διότι η ζωή, και η γνώμη κάθε ανθρώπου είναι τόσο σκοτεινή και τόσο καλά κρυμμένη, που κανένας δεν την ξέρει, παρά μόνον ο Θεός, διότι αυτός είναι ο «ετάζων καρδίας και νεφρούς».

Τι είναι η κρυφή ζωή του ανθρώπου; Κακή ή καλή; Άδολη, αγνή, ή πονηρή και διεστραμμένη; Νύχτα λοιπόν η παρούσα ζωή μας, κατά την διάρκειαν δυστυχώς επικρατεί η άγνοια και η ημιμάθεια για το Ευαγγελικό θέλημα του Αγίου Θεού, που αποβλέπει στην αιώνια σωτηρία της ψυχής μας, διότι η ζωή γρήγορα περνά...

Νύχτα όπου κυριαρχεί το κράτος της αμαρτίας, και διαφεντεύουν η αδικία, η κακία και η πονηριά και βασιλεύουν οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες και επιπλέον οι επιτήδειοι, - οι καπάτσοι να το πω απλοϊκά -, οι πονηροί, και οι έχοντες την δύναμη της εξουσίας.

Το καλό και η αρετή θεωρούνται ντεμοντέ, - πώς να το πω, παλιά μόδα που πέρασε, - οι ηθικές αξίες έχουν κατατσαλακωθεί κυρίως, ανετράπησαν και βασιλεύουν στις ημέρες μας – το βλέπετε εσείς οι ίδιοι – κάθε μέρα το βλέπετε και το αντικρύζετε, ότι επικρατεί η ανηθικότητα, οι ελεύθερες σχέσεις, η ασυδοσία, η αναρχία, οι εκτρώσεις, οι δολοφονίες αθώων παιδιών κάθε μέρα, η εύκολη ζωή, η βία, το έγκλημα, η απιστία, η αθεΐα, ο υλισμός, η ομοφυλοφιλία, μάλιστα έχουμε και γάμους τώρα ομοφυλοφίλων, τα ναρκωτικά, οι κλοπές, κλέβουν ακόμα και μέσα από τα σπίτια μας, και χίλια δυο άλλα τόσα κακά...

 

Παγκόσμιο δικαστήριο ! Και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη»

Παγκόσμιο δικαστήριο ! Και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη» (Ματθ. 25,32)

+ Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

ΧΘΕΣ, αγαπητοί μου, ήταν το πρώτο Ψυχοσάββατο, μιά ημέρα δηλαδή αφιερωμένη στην μνήμη των προσφιλών μας νεκρών. Σήμερα είναι Κυριακή, η λεγομένη «Κυριακή τής Απόκρεω».

Τι είναι όμως αυτή η «Απόκρεω»; Είναι ο αποχαιρετισμός της κρεοφαγίας, πού είναι και το προοίμιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προανάκρουσμα για αγώνες πνευματικούς.

Αλλά δυστυχώς ό κόσμος, με τη σατανική ιδέα ότι τις μέρες αυτές όλα επιτρέπονται, εκτρέπεται σε μεγάλες αμαρτίες. Σήμερα λοιπόν, πού πολλοί οργιάζουν, ή αγία μας Εκκλησία όρισε να διαβάζεται στους ναούς της Ορθοδοξίας το φοβερότερο ευαγγέλιο όλου του χρόνου, το ευαγγέλιο της μελλούσης κρίσεως. Όποιος τ' ακούει κι' έχει μέσα του έστω ένα γραμμάριο πίστεως και λογικής, τρέμει στο « τί μας περιμένει...»

Το ευαγγέλιο μας προειδοποιεί όλους. Θα γίνει Κρίση, δικαστήριο παγκόσμιο, κι ό δικαστής πού θα μας κρίνει είναι ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Θα χωριστεί ή ανθρωπότητα σε δυο μεγάλες παρατάξεις• από τη μια οι δίκαιοι, από την άλλη οι αμετανόητοι αμαρτωλοί.

Και θ' ακουστούν δύο τελεσίδικες - αμετάκλητες αποφάσεις• ή μία «Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην ημίν βασιλείαν...», ή άλλη «Πορεύεσθε άπ' εμού οί κατηραμένοι εις το πυρ το αίώνιον...», στην αιώνια Κόλαση (Ματθ. 25,34,41).

—Κόλαση; Μπά, ( αστεία πράγματα ), και ποιός πιστεύει σήμερα στην Κόλαση!

«Eγώ είμαι ο πιο άγιος άνθρωπος του κόσμου. Δεν σκότωσα, δεν πόρνευσα, δεν λήστεψα, δεν έβαψα τα χέρια μου στο αίμα. Eγώ είμαι ο καλύτερος άνθρωπος τού κόσμου!!!»

 

«Eγώ είμαι ο πιο άγιος άνθρωπος του κόσμου. 

Δεν μοιάζω αυτού τού τελώνη, Θεός φυλάξει..."

   «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ » 



+ Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη

ΣHMEPA, αγαπητοί μου, είναι Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου όπου αρχίζει και το Tριώδιο.

Mα τι είναι όμως το Tριώδιο;

Σ’ αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσω να δώσω σύντομη απάντηση. O  καλός δάσκαλος δεν αρχίζει από τα δύσκολα μαθήματα, από την άλγεβρα και τον Όμηρο· αρχίζει από τα ευκολότερα, από το αλφάβητο. Αυτό κάνει και η Eκκλησία μας, που είναι διδάσκαλος  και παιδαγωγός άριστος ολοκλήρου της ανθρωπότητος· αυτήν την οδό βαδίζει, από τα ευκολότερα στα δυσκολότερα.
 

Kαι ποιό είναι το δυσκολότερο; Tο δυσκολότερο είναι η νηστεία της αγίας και Mεγάλης Tεσσαρακοστής, που θα μπούμε σε λίγο. Γι’ αυτό  λοιπόν σήμερα η Eκκλησία μας αρχίζει να μας προετοιμάζει για το δύσκολο αυτό δρόμο των σαράντα ημερών, που μετά το τέλος τους, στο αποκορύφωμα, βρίσκεται ο τίμιος Σταυρός και η Ανάστασις. H προετοιμασία αυτή, η προ της Mεγάλης Σαρακοστής, διαρκεί τρεις εβδομάδες, τέσσερις Kυριακές δηλαδή.

H πρώτη Kυριακή είναι η σημερινή, του Tελώνου  και Φαρισαίου.

H δευτέρα Kυριακή είναι του Ασώτου.

H τρίτη αστράφτει και βροντά, είναι η Δευτέρα Παρουσία, η Απόκρεω.

Kαι η τελευταία είναι της Tυρινής.
Mας φωνάζει η Eκκλησία, να προετοιμασθούμε. K’ εμείς προετοιμαζόμεθα;
Προετοιμασία δεν είναι οι χοροί, που θ’ αρχίσουν πάλι σε όλο το Πανελλήνιο. Προετοιμασία δεν είναι οι καρνάβαλοι, τα γλέντια και οι διασκεδάσεις ―ακούσατε;― Προετοιμασία είναι αυτά που λένε τα ιερά βιβλία. Αυτά τα βιβλία, αν τα πατάτε εσείς, εγώ δεν τα πατώ.

Πέφτω  από το θρόνο, κομμάτια γίνομαι, αλλά δεν τα πατώ. Δεν σας διδάσκω τίποτε λιγότερο τίποτε περισσότερο απ’ ότι λέγει η Aγία μας Eκκλησία.

Σαράντα χρόνια που φορώ το ράσο, ποτέ μου δε’ δίδαξα δικά μου πράγματα. Ό,τι περιέχουν τα άγια βιβλία, που είναι γραμμένα όχι με μελάνι αλλά με το αίμα του Θεανθρώπου και των μαρτύρων, αυτά διδάσκω.
Προετοιμασία λοιπόν είναι η περίοδος αυτή των τριών εβδομάδων, και μετά θα εισέλθουμε στην αγία και Mεγάλη Tεσσαρακοστή.

Ένα ευλαβικό αφιέρωμα στους τρείς ΙΕΡΑΡΧΕΣ , στούς τρείς μεγίστους φωστήρες της Τρισηλίου Θεότητος !

 

Από μία ενδιαφέρουσα αγιογραφία τού Αγίου Όρους

VIDEOs

https://youtu.be/GApgIT6w5Mw


«…Συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα, στον ιερό τούτο χώρο για να τιμήσουμε 3 μεγάλα πνευματικά αναστήματα που έλαμψαν με τη ζωή και το έργο τους στο στερέωμα της Εκκλησίας.

Η σημερινή γιορτή, εκτός από το θρησκευτικό της χαρακτήρα, είναι παράλληλα γιορτή της Χριστιανικής Γραμματείας.

Ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος έζησαν τον 4 μ.χ. αιώνα, σε μια εποχή που δίκαια θεωρείται ο «χρυσός αιώνας» των Χριστιανικών γραμμάτων. Παρόλο που ο καθένας τους έχει την ιδιαίτερη γιορτή του μέσα στο έτος, καθιερώθηκε γύρω στο 1100 μ.χ., επι βυζαντινού αυτοκράτορα Αλεξίου του Κομνηνού, να γιορτάζονται και οι 3 μαζί. Έτσι, δόθηκε ένα τέλος στη διαμάχη που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στους πιστούς, για το ποιος από τους τρείς τους είναι ο ανώτερος.

Νέοι, μαχητικοί, με ήθος και ευγένεια, διάθεση για προσφορά και αγάπη για το συνάνθρωπο, μορφώθηκαν σε μεγάλες σχολές της εποχής τους. Βαθιά φιλία τους συνέδεσε από τα φοιτητικά τους χρόνια.

Αναδείχθηκαν άριστοι, απ΄ όπου κι αν πέρασαν. Καισάρεια, Κων/πολη, Αθήνα, Αντιόχεια, υπήρξαν σταθμοί στη ζωή τους...

+++++++++++++++++++

Χριστὸς, ὁ μεγάλος ἄγνωστος τῆς Εὐρώπης ...

Η Γέννηση τού Χριστού κατά μία ελεύθερη ζωγραφική απεικόνιση !

 

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος---

"Το μήνυμα τών Χριστουγέννων στήν ζωή μας σήμερα…"

 

«....Τίς μέρες αυτές αγαπητοί μου, ἡ Xριστιανοσύνη γιορτάζει τὴν Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ένα γεγονὸς μοναδικὸ στὴν Παγκόσμια ἱστορία !

Ὑπάρχουν πράγματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὰ ἀγνοήσῃ, ὅπως συνέβει π.χ. με την εἴδησι ὅτι ὁ ἄνθρωπος πάτησε στὴ Σελήνη.

Ἀλλ᾽ ὅσο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅτι ὄχι πλέον ἄνθρωπος, ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ ίδιος ο Θεός, ποὺ ἐξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐπισκέφθηκε τὴ γῆ ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν.

Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς ἄνευ προηγουμένου και μοναδικό!

Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ Γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ Γῆ δὲν κάηκε!

«Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου…» λέει κάποια υμνωδία των Θεοφανείων.

Τὸ πιστεύεις; ἔλα τότε στὴν Εκκλησία· δὲν τὸ πιστεύεις; κάνε τὸ ρεβεγιόν σου. Εἶνε πιά ζήτημα πίστεως.

Ἂν όμως πιστεύῃς ὅτι πραγματικὰ ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ, τότε ὁ Χριστὸς θὰ γεννηθῇ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ὄχι πλέον στὴ φάτνη ἀλλὰ στὴν καρδιά σου, οἱ οὐρανοὶ θ᾿ ἀνοίξουν, ἡ φύσις θ᾽ ἀγάλλεται καὶ θὰ χαίρει, οἱ ἄγγελοι θὰ ψάλλουν τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ…» (Λουκ. 2,14).

Στὴ δημιουργία μιᾶς τέτοιας ἱερής ἀτμόσφαιρας συντελεῖ καί ἡ ἀνυπέρβλητη ὑμνῳδία τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Κανένα δόγμα, καμμία θρησκεία δὲν ἔχει ὕμνους σὰν αὐτούς ( όπως στην Ορθόδοξη Εκκλησία ).

Ἕνας δὲ ἀπὸ αὐτοὺς μᾶς προτρέπει· «Δεῦτε ἴδωμεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός» Ἂς γυρίσουμε λοιπὸν πίσω, στὶς ἡμέρες τῆς Γεννήσεως· κι΄ἂς μεταφερθοῦμε για λίγο ἐκεῖ…

Τί ήταν τότε ἡ Βηλθεέμ; Μία μικρὴ πόλις τῆς Ἰουδαίας, ποὺ ἐκεῖνες τὶς μέρες παρουσίαζε ἔκτακτη κίνησι...