«Ω Παναγία Δέσποινα κεχαριτωμένη Μαρία -- χαίρε, ώ χαίρε Λευτεριά» !

"Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τών δούλων Σου καί λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως..."

« Να ευχόμαστε ώστε κανένας Ευρωπαϊκός Λαός να μή θελήσει ποτέ να διεκδικήσει  Ηγεμονία…»

(όπως η Γερμανία τών δύο Παγκοσμίων πολέμων, η Ευρωπαϊκή Ένωση ( ΕΕ ) σήμερα, ή καί το ΝΑΤΟ ώς στρατιωτική, "αμυντική" δήθεν δύναμη πού πίσω του κρύβεται η Αμερική και η Παγκοσμιοποίηση...)

  «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ » 

Ο αείμνηστος σοφός καθηγητής τού Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακα­δημαϊκός Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλος από τό τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου ώς τό τέλος της ζωής του δεν έπαψε στις περισπούδαστες μελέτες του, στίς παραδόσεις του στους χιλιάδες φοιτη­τές του, αλλά καί στά μαθήματα του στό ευρύτερο κοινό, νά ασχολείται μέ τή θέση καί τόν κλήρο τοϋ Νέου Ελληνισμού στό σύγχρονο κόσμο.Μια δυναμική ομιλία του για τις μέρες αυτές θα αποτυπώσουμε εδώ σήμερα:

«…Eορτάζουμε σήμερα την δόξα της Παρθένου, αλλά καί την δόξα τού Ελλη­νικού Έθνους.Εορτάζουμε τόν Ευαγγελισμό της Παρθένου για τον ερχομό του Σωτήρος Χριστού και την ανθρώπινη σωτηρία μας, αλλά καί τόν Ευαγγελισμό και το χαρμόσυνο μήνυμα της Ελευθερίας του Ελληνικού γένους με την έναρξη της απελευθέρωσής μας το 1821.
Δύο «Χαίρε» εκφράζουν τό νόημα της σημε­ρινής μεγάλης ημέρας !
Τό «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία», καί τό «Χαίρε, ώ Χαίρε Λευτεριά».

Τό ολιγάριθμο λοιπόν έθνος των Ελλήνων αποφασίζει νά καταθέσει τήν ζωή του ως ένέχυρο τής ελευθερίας, αποφασίζει να αποτινάξει τόν ζυγόν τής δουλείας τεσσάρων ολόκληρων αιώνων καί νά τά βάλει μέ μίαν αύτοκρατορία τοϋ τρόμου καί τής βαρβαρότητος.

Αυτό είναι καί τό πιό μεγάλο καί πρωτάκουστο γεγονός τής Παγκόσμιας ιστορίας !

Από Κυριακή τής Εξώσεως τών Πρωτοπλάστων πού έπρεπε να κλαίμε για τίς αμαρτίες μας, σε Κυριακή τού καρνάβαλου...

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ !

"Έξω...έξω από εδώ !"

Η βίαιη Έξωση τών Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο του Θεού, υπό αστραπόμορφου Αρχαγγέλου.

    «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ » 

 

 

Τα έργα του φιδιού καί του σκότους, δυστυχώς συνοδεύουν το ανθρώπινο γένος μέχρι καί σήμερα. Καί τήν αυριανή, τελευταία Κυριακή τής Τυρινής πού από αρχαιοτάτων χρόνων θεωρείται ώς ημέρα της Έξωσης τών Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο, αντί να κλαίμε και να οδυρόμαστε ενθυμούμενοι πού είμαστε και πού καταπέσαμε, εμείς βγαίνουμε στούς δρόμους και γλεντάμε Αποκριές και Καρνάβαλο.

Πολύ φοβόμαστε όμως, παρακολουθώντας τα τελευταία τραγικά γεγονότα Ρωσίας - Ουκρανίας, μήπως το ποτήρι τής οργής τού Θεού για τίς αμαρτίες μας έχει ξεχειλίσει καί μήπως έχουμε φθάσει στόν πάτο τού βαρελιού καί έχει αρχίσει ήδη η "εξόφληση" τών όσων κακών στήν ζωή μας κάναμε...

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Αγία Αλυπία, η δια Χριστόν σαλή του Κιέβου: Προείδε την πυρηνική καταστροφή του Τσερνομπίλ, το Oυκρανικό σχίσμα,αλλά καί τον Γ΄ Παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο πού έρχεται…

Ο  διάβολος, ο  όφις ο αρχαίος, όπως τον σημειώνει η Αποκάλυψη, ο πλανών την Οικουμένη όλη,

μάς κάνει να γλεντάμε τον θάνατό μας! Τόν τότε, καί τον σήμερα...

Επί πολλά χρόνια Χριστιανοί μου, αυτήν την ημέρα, Κυριακή της Εξώσεως των Πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο, και λεγόμενης και Κυριακή της Τυρινής ( λόγω καταλύσεως μόνο λευκών τροφών και όχι κρέατος ) , είχαμε ασχοληθεί με την νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής, και την πολλαπλή σημασία της, κυρίως βέβαια την πνευματική.

Επίσης είχαμε ασχοληθεί με την Έξωση του Αδάμ, ημέρα κατά την οποίαν είναι αφιερωμένη σ’ αυτήν την εξορία μας από τον Παράδεισο. Και πολλά άλλα θέματα που είναι συναφή με την ημέρα αυτή...
--------------

Σήμερα όμως θα πάμε στο Αποστολικό Ανάγνωσμα, το οποίον ακούσαμε προηγουμένως στην Θεία Λειτουργία, και που είναι από την «προς Ρωμαίους Επιστολή» και ο στίχος δώδεκα (12) από το δέκατο τρίτο (13ο) κεφάλαιο μας λέγει ότι «η νυξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν, αποθώμεθα ουν τα έργα του σκότους και ενδυσόμεθα τα όπλα του φωτός».

Το σημερινό ανάγνωσμα είναι ένα εγερτήριο σάλπισμα, μια σειρήνα διαπεραστική η οποία μας ξυπνάει από τον λήθαργο της καθημερινής μας αναισθησίας. «Έφθασε η ώρα», φωνάζει ο Απόστολος Παύλος, «ξυπνήστε, και πετάξτε από πάνω σας τα έργα του σκότους, και να ενδυθείτε τα όπλα του φωτός, γιατί η νύκτα πέρασε και γλυκοχαράζει η καινούργια ημέρα της αιωνιότητος».

Ας αναλύσουμε όμως, νομίζω μία μία αυτές τις λέξεις, για να δούμε τα βαθύτερα νοήματα αυτού του στίχου.
«Η νύξ προέκοψε», δηλαδή η νύχτα προχώρησε. Νύχτα ονομάζει ο Απόστολος Παύλος εδώ την παρούσα ζωή. Διότι αφενός μεν διακατέχεται από το νοητό και αισθητό σκοτάδι της κακίας, και αφετέρου διότι η ζωή, και η γνώμη κάθε ανθρώπου είναι τόσο σκοτεινή και τόσο καλά κρυμμένη, που κανένας δεν την ξέρει, παρά μόνον ο Θεός, διότι αυτός είναι ο «ετάζων καρδίας και νεφρούς».

Τι είναι η κρυφή ζωή του ανθρώπου; Κακή ή καλή; Άδολη, αγνή, ή πονηρή και διεστραμμένη; Νύχτα λοιπόν η παρούσα ζωή μας, κατά την διάρκειαν δυστυχώς επικρατεί η άγνοια και η ημιμάθεια για το Ευαγγελικό θέλημα του Αγίου Θεού, που αποβλέπει στην αιώνια σωτηρία της ψυχής μας, διότι η ζωή γρήγορα περνά...

Νύχτα όπου κυριαρχεί το κράτος της αμαρτίας, και διαφεντεύουν η αδικία, η κακία και η πονηριά και βασιλεύουν οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες και επιπλέον οι επιτήδειοι, - οι καπάτσοι να το πω απλοϊκά -, οι πονηροί, και οι έχοντες την δύναμη της εξουσίας.

Το καλό και η αρετή θεωρούνται ντεμοντέ, - πώς να το πω, παλιά μόδα που πέρασε, - οι ηθικές αξίες έχουν κατατσαλακωθεί κυρίως, ανετράπησαν και βασιλεύουν στις ημέρες μας – το βλέπετε εσείς οι ίδιοι – κάθε μέρα το βλέπετε και το αντικρύζετε, ότι επικρατεί η ανηθικότητα, οι ελεύθερες σχέσεις, η ασυδοσία, η αναρχία, οι εκτρώσεις, οι δολοφονίες αθώων παιδιών κάθε μέρα, η εύκολη ζωή, η βία, το έγκλημα, η απιστία, η αθεΐα, ο υλισμός, η ομοφυλοφιλία, μάλιστα έχουμε και γάμους τώρα ομοφυλοφίλων, τα ναρκωτικά, οι κλοπές, κλέβουν ακόμα και μέσα από τα σπίτια μας, και χίλια δυο άλλα τόσα κακά...