Σάββατο 25 Μαρτίου 2017

Οσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης...








Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης.
Αγίασε μέσα στην Ομόνοια τής Αθήνας !

Ο νέο-ανακηρυχθείς  Όσιος Πορφύριος γεννήθηκε στην Εύβοια, στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας, στις 7 Φεβρουαρίου 1906.

Αποκαλυπτική της κατά Χριστόν σοφίας και της μεγάλης ταπείνωσης που τον χαρακτήριζε, είναι η πνευματική του διαθήκη, που παραθέτουμε στη συνέχεια:

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ...

«Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,

Τώρα που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί, είχε πάει στη διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά.

Και θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύ αγώνα, έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχθηκα σε δύο Γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι’ αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή.
Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς το Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον Άγιο Ιωάννην Ευβοίας.

Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές.
Ο κόσμος όμως με πήραν από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου. Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα και γνωρίζω ότι γι’ αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας.
Αλλά όμως, τώρα που θα πάω για τον ουρανό, έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πη:
Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω: Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ό,τι θέλει η αγάπη σου ας κάμη για μένα. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι θα γίνη. Επιθυμώ όμως να ενεργήση η αγάπη του Θεού.


Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν το Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώση να μπούμε στην επίγειο άκτιστη Εκκλησία του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε. Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχωμαι και να διαβάζω τους ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη χάρι του Θεού να πλησιάσω τον Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.


Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ό,τι σας στενοχώρησα

Ιερομόναχος Πορφύριος
Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/17 Ιουνίου 1991
======================================

Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

«Έργα και ημέραι» σύγχρονων Αγίων της εποχής μας…





«Ο  μακαριστός γέροντάς μου «Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής καί Σπηλαιώτης»  ενεργοῦσε μόνο μετά ἀπό εσωτερική πληροφορία από τον Θεό καί ποτέ δέν ἐπιχειροῦσε κάτι χωρίς προηγουμένως νά κάνει προσευχή.
Καί γι᾿ αὐτό μποροῦσε νά πῇ: «Ἐγώ πᾶν ὅ,τι πράττω, ἐν γνώσει καί μέ φόβο Θεοῦ τό ποιῶ».

Καμιά φορά τόν ρωτούσαμε γιά κάτι, πού εἴχαμε τήν πρόθεσι νά κάνουμε στό μέλλον, κι᾿ ἐκεῖνος ἀπαντοῦσε ὅτι θά μᾶς ἔλεγε τήν ἑπομένη, γιά νά μπορέσῃ νά προσευχηθῇ πρῶτα.
Κάποτε μᾶς εἶπε ἀποβραδύς:

-- Παιδιά, ἑτοιμασθῆτε καί τό πρωΐ, χαράματα, πάρτε τούς ντορβάδες σας καί πᾶτε στό τάδε μέρος νά φορτώσετε ξύλα. Τό πρωΐ, ἐνῶ εἴχαμε ἑτοιμασθῆ, μᾶς εἶπε:
---  Δέν θά πᾶτε.
--Μά, Γέροντα, δέν εἴπατε ὅτι θά πᾶμε;
--Δέν ἔχω ( τώρα ) πληροφορία…
Διότι τό βράδυ ἔκανε προσευχή γι᾿ αὐτήν τήν ὑπόθεσι, ἄν πρέπει νά πᾶμε ἤ ὄχι.
Ὅ,τι ἔκανε, τό ἔκανε κατόπιν πληροφορίας ἀπό τόν Θεό καί γι᾿ αὐτό ὁ Γέροντας δέν ἔκανε κάτι καί ὕστερα νά μεταμεληθῇ. Γιά μᾶς ἦταν πηδάλιο. Μᾶς ἔλεγε ὅτι:

« Όταν θέλῃ κανείς νά πληροφορηθῇ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ (στήν περίπτωσι πού δέν μπορεῖ νά ἐπικοινωνήσῃ μέ τόν Πνευματικό του), νά ἀφήσῃ τελείως τίς δικές του σκέψεις καί νά προσευχηθῇ τρεῖς φορές, καί ὅπου κλίνῃ ἡ καρδιά του, ἐκεῖνο νά κάνῃ καί θά εἶναι κατά Θεόν.
Ἀλλά ἐκεῖνοι, πού ἔχουν περισσότερη πρόοδο καί παρρησία στήν προσευχή τους, ἀκούουν εὐκρινέστερα τήν πληροφορία καί ἐνίοτε ἡ πληροφορία σχηματίζεται μέ φωνή ἤ ὀπτασία. Συνήθως ἔτσι ἐπληροφορεῖτο ὁ Γέροντας…