26 Οκτωβρίου – Άγιος Δημήτριος Θεσσαλονίκης ! Δύο σύγχρονα φοβερά θαύματα του Αγίου Δημητρίου στά 1906, στον τότε Πασά της Θεσσαλονίκης…

 

 

Σήμερα λοιπόν, κάπου κρεμάμε την Ελληνική σημαία σαν μια ελάχιστη ένδειξη τιμής για αυτούς πού έπεσαν στις μάχες του πολέμου αλλά και σαν μία διακήρυξη της Εθνικής μας υπόστασης, ότι ζούμε, ότι υπάρχουμε, ότι είμαστε ακόμη Έλληνες, καί ότι αυτό είναι το μάχιμο Εθνικό μας σημείο !

 

Άγιος Δημήτριος , ανώτερος Στρατιωτικός Διοικητής Θεσσαλονίκης

 ( 284 - 305 μχ )

«... Πρίν λίγες μέρες ψάχνοντας στο παλιό σεντούκι τού σπιτιού μου, και σέ κάποια παραμελημένα βιβλία μου, βρήκα μια ξεχωριστή περιγραφή για δυό φοβερά θαύματα του Αγίου Δημητρίου πού είχε κάνει στα 1906 και πού ελάχιστοι σήμερα τά γνωρίζουν...

Τά βρήκα σ΄ ένα βιβλίο αυτοβιογραφίας με τίτλο « Ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, 1884 – 1980» , με 700 τόσες σελίδες, όλες ξεχωριστές και υπέροχες. Όποιος το διαβάσει δεν θα χάσει…

Τις μέρες αυτές λοιπόν πού γιορτάζουμε τον Άγιο Δημήτριο θα παραθέσω μία άγνωστη περιγραφή, απ΄ αυτές πού σήμερα ίσως και να σπανίζουν…

«….Μετά δύο ημέρας φθάσαμε εις Θεσσαλονίκην, ή οποία τότε κατείχετο ύπό τών Τούρκων καί, επειδή εγώ άπό μικρός είχον εύλάβειαν είς τον Άγιο Δημήτριο, παρεκάλουν τον φίλον μου Νικόλαον νά έξέλθωμεν τοϋ ατμόπλοιου, διά νά προσκυνήσωμεν τον τάφον τοϋ Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοϋ Μυροβλήτου.

Εξελθόν­τες μετέβημεν καί προσκυνήσαμε μετά κατανύξεως τον Τάφον τοϋ Αγίου καί, έπιστρέψαντες εις τι ξενοδοχεΐον Έλληνικόν, έμείναμεν ολόκληρον την ήμέραν καί το εσπέρας. 

 

Την έπομένην ήτοιμάσθημεν ν' άναχωρήσωμεν δι' Άγιο "Ορος καί μεταβάντες εις το Τελωνεϊον, δέν μας επέτρεψαν ν' άναχωρήσωμεν.

Δεν θά φύγετε, μας είπον, διότι είσθε κατάσκοποι !

Τους εϊπομεν ότι τοιούτον τι δέν συμβαίνει καί, έφ' όσον τά διαβατήρια μας είναι επικυρωμένα άπό το Τουρκικόν Προξενεϊον καί την Πρεσβείαν, οφείλουν νά μας επιτρέψουν ν' άναχωρήσωμεν, άλλ' ούδεμίαν σημασίαν έδωκαν εις τους λόγους μας·

Δεν μας έφυλάκισαν, άλλα μας εΐχον υπό έπιτήρησιν αύστηράν, και εις το ξενοδοχεΐον πού έμέναμεν έφύλαττον στρατιώται, και όταν έξηρχόμεθα μας παρηκολούθουν πάντοτε στρατιώται.

Έμείναμεν οΰτω άρκετάς ημέρας. Τα χρήματα όλιγόστεψαν και ήρχίσαμεν νά στενοχωρούμεθα. Μίαν ήμέραν λέγω εις τον φίλον μου Νικόλαο.

--- Θά υπάγω εις το κονάκι νά παρουσιασθώ εις τον Πασά, ίσως μας έπιτρέψη εκείνος ν' άναχωρήσωμε... 

Την έπομένην εγερθείς λίαν πρωΐ μετέβην πρώτον είς τον Τάφον τοϋ Άγίου Δημητρίου και προσκυνήσας παρεκάλουν μετά κατανύξεως και δακρύων τον "Αγιον νά μεσιτεύση προς τον Κύριον νά άφεθώμεν ελεύθεροι και ύπάγωμεν εις το "Αγιον "Ορος.

Άφοϋ προσηυχήθην ίκανην ώραν και έκάθησα ολίγον νά αναπαυθώ, μοι ήλθεν εις τον λογισμόν μου το μαρτύριον τοϋ 'Αγίου Δημητρίου· πώς έλογχεύθη και απέθανε δια την άγάπην τοϋ Χριστού και την πίστιν μας την άγίαν, και πώς έδοξάσθη παρά Θεοΰ και εν γη και εν ούρανώ και θά δοξάζεται είς τους αιώ­νας τών αιώνων.

Αυτά συλλογιζόμενος μού  ήλθεν επιθυμία, νά ήτο τρόπος, νά άπέθνησκον καΐ εγώ διά την Όρθόδοξον Πίστιν και την άγάπην τοϋ Χριστού.

Παρεκάλουν λοιπόν τον "Αγιον Δημήτριον όχι νά μεσιτεύση νά άφεθώμεν ελεύθεροι, άλλα νά μεσιτεύει νά αξιωθώ μαρ­τυρικού τέλους. Εύρον δε και τον τρόπον προς έπιτυχίαν τοΰ ποθού­μενου.

Είπον καθ' εαυτόν, θά υπάγω εις το κονάκι (Διοικητήριον), θά παρουσιασθώ εις τους Τούρκους με θάρρος, θά τους δώσω άφορμήν τίνα και αυτοί θά μού ειπούν τι διά τήν πίστιν μου.

Θά μαρ­τυρήσω την δική τους πλάνη, αυτοί ίσως μού ειπούν ν' αρνηθώ τήν πίστιν μου και εγώ θά σταθώ γενναίος. 

Θά προτιμήσω τον θά­νατον και οΰτως θά τύχω μαρτυρικού τέλους. 

Ευθύς λοιπόν ανήλθον μετά θάρρους εις το κονάκι και περπατούσα είς ενα διάδρομον.

Κάποιος Τούρκος αξιωματικός με είδε και με ρώτησε τί ζητώ. Τού λέγω,

---Θέλω τον Πασά.

--- Και τί τον θέλεις;

 

Ένας απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας θυμάται: «αυτά συμβαίνουν στους ουρανούς όταν ο κόσμος κάτω στήν γή κοιμάται…»

 

Ένας απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας θυμάται:

Η συγκλονιστική μαρτυρία του Νίκου Πουλιάση, απόστρατου της πολεμικής αεροπορίας στη εφημερίδα

"Ροδιακή"

 

 «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ »

Συνέντευξη στη Ροδούλα Λουλουδάκη

Συγκλονιστική η μαρτυρία του, αγρίως απίθανη η ζωή του! Ο Νίκος Πουλιάσης, απόστρατος σήμερα της Πολεμικής Αεροπορίας, άξιο τέκνο της Ρόδου και της Μονολίθου, σε μία αφήγηση που κόβει την ανάσα, αποκαλύπτει τη ζωή των πιλότων που υπερασπίζονται την πατρίδα και τότε και σήμερα. Δεν έχω λόγια να προλογίσω. Μία βαθιά υπόκλιση αρμόζει και μια προσεκτική ανάγνωση!

«Είμαι Ροδίτης από τη Μονόλιθο, μου λέει.  Η μητέρα μου είναι η Αυγή,  το γένος Σεΐτη, δασκάλα που γνώρισε τον πατέρα μου τον Κερκυραίο όταν εκείνος ήρθε στη Ρόδο και υπηρετούσε ως ενωμοτάρχης. Είμαι και των δύο πελαγών, αλλά πάντα αισθανόμουν πιο πολύ Ροδίτης.

Έρχομαι ασταμάτητα από τα παιδικά μου χρόνια, στη Μονόλιθο.  Παιδάκι,  θυμάμαι πρώτη μου δουλειά ήταν να βρω γαϊδούρι και να τριγυρίσω σ’ όλη την περιοχή, ελεύθερος. Ήθελα να εξερευνήσω. Ήμουνα παιδί που είχε μεγάλη περιέργεια και ήμουνα πολύ ριψοκίνδυνος. Ενάμιση ετών, είπα στον πατέρα μου ότι θα γίνω αεροπόρος.

Περάσαν πάνω από το κεφάλι μας, σε χαμηλό ύψος δύο F84 μαχητικά εκείνης της εποχής και σείστηκε η γη. Ρώτησα  «μπαμπά τι είναι αυτά;», μου είπε «πολεμικά αεροπλάνα, μέσα υπάρχουν  Έλληνες, αεροπόροι και υπερασπίζονται  τους ουρανούς της πατρίδας μας»!

Τα κοίταξα που απομακρυνόντουσαν, γύρισα προς τον πατέρα μου και του έδωσα τη σφυρηλατημένη απάντηση η οποία δεν άλλαξε ποτέ «μπαμπά, εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω αεροπόρος. Αποφοίτησα από τη Σχολή Ικάρων. Τη λέμε Σχολή Ικάρων, αλλά είναι το Τμήμα Εφαρμοσμένης Αεροδιαστημικής της Ελλάδος. Βγάζει καθηγητές της αεροδιαστημικής γιατί για να πιλοτάρεις τα σύγχρονα μαχητικά αεροπλάνα, τα οποία είναι διαστημόπλοια στην κυριολεξία και οι συνθήκες είναι πλέον απίστευτες, με ταχύτητες μιάμιση φορά πιο γρήγορα από τη σφαίρα του όπλου, τα ύψη είναι γιγαντιαία...

Βγαίνεις στη στρατόσφαιρα και βλέπεις τη Γη στρογγυλή και την Πελοπόννησο σαν το χέρι μου και βέβαια δεν προορίζεσαι μόνο να πετάς, αλλά με αυτές τις ικανότητες να υπερασπίζεσαι και να πολεμήσεις, αν χρειαστεί γιατί είσαι στην Πολεμική Αεροπορία, δεν είσαι στην Αεροπορία.

Παρότι είμαι πτυχιούχος και της Πολιτικής Αεροπορίας, δεν θέλησα να ασκήσω το επάγγελμα του πιλότου αερογραμμών γιατί ήμουνα «υπερασπιστής», δεν ήθελα να είμαι οδηγός «λεωφορείου». Πώς να στο εξηγήσω. Άγιο το επάγγελμα για όσους το κάνουν, αεροπλάνα είναι και τα δύο, αλλά είναι σαν να συγκρίνεις τη Formula 1 με ένα λεωφορείο».

---Καλά, υπό ποιες προϋποθέσεις ένας άνθρωπος ρισκάρει τη ζωή του, κάθε μέρα; Χρήματα πολλά δεν παίρνετε, ούτε αξιώματα!

 

+++++++++++++++++++

«Έρχομαι από τον άλλο κόσμο…»

 16 Σεπτεμβρίου -- Αγία Ευφημία : " έρχομαι από τον άλλο κόσμο..."

Η θεία Επίσκεψη της Αγίας Ευφημίας στον Άγιο Παΐσιο στό κελί τής Παναγούδας...

Τῇ ΙϚʹ (16η) τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου μνήμη τῆς Αγίας Μεγαλομάρτυρος καὶ πανευφήμου Εὐφημίας.

 «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ »

Στις 26 Φεβρουαρίου* του 1974 (π. η.) ο Πατήρ Παΐσιος επέστρεψε στο Άγιον Όρος. Την επόμενη ημέρα, 27 Φεβρουαρίου**, κατά τις 10 η ώρα το πρωί, ενώ έκανε την Ακολουθία των Ωρών με κομποσχοίνι, άκουσε ξαφνικά χτύπημα στην πόρτα και μία απαλή γυναικεία φωνή να λέει: «Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών». Παραξενεύτηκε και ρώτησε: «Ποιός είναι;».

Άκουσε την ίδια φωνή να λέει: «Η Ευφημία!».

Σκέφθηκε: «Ποια Ευφημία; Μήπως καμία γυναίκα έκανε την τρέλα να έρθει στο Άγιον Όρος;» Το χτύπημα επαναλήφθηκε τρεις φορές. Με το τέταρτο χτύπημα, η πόρτα, αν και ήταν κλεισμένη με σύρτη, άνοιξε μόνη της, και μπήκε μέσα η Αγία Μεγαλομάρτυς Ευφημία!

Την συνόδευε ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο οποίος δεν μπήκε μέσα μαζί της, αλλά αμέσως εξαφανίσθηκε.

Η Αγία έλαμπε ολόκληρη. Τα ενδύματά της, όπως και τα πάνινα υποδήματα που φορούσε, είχαν ένα ουράνιο γαλάζιο χρώμα. Στην παρουσία της ο Όσιος ένιωσε «ειρήνη, η οποία έγινε θεία ευφροσύνη». Αλλά, για να βεβαιωθή τελείως ότι ήταν πράγματι η Αγία και όχι δαιμονική φαντασία, της ζήτησε να προσκυνήσουν την Αγία Τριάδα, λέγοντας: «Πες: Εις το Όνομα του Πατρός».

Η Αγία το επανέλαβε απαλά κάνοντας συγχρόνως και μία μετάνοια, όχι όμως προς το εκκλησάκι, όπως εκείνος, αλλά προς το κελλί του. Ο Όσιος παραξενεύτηκε, αλλά αμέσως κατάλαβε ότι η Αγία κοίταζε προς το εικονάκι της Αγίας Τριάδος που ήταν κρεμασμένο πάνω από την πόρτα του κελλιού του. Της είπε: «Πιο δυνατά». Το ξαναείπε η Αγία, λίγο πιο δυνατά. Της είπε πάλι: «Πιο δυνατά». Και εκείνη το επανέλαβε ακόμη πιο δυνατά. «Και του Υιού», είπε ο Όσιος. «Και του Υιού», επανέλαβε η Αγία. «Και του Αγίου Πνεύματος», συνέχισε ο Όσιος, και η Αγία το επανέλαβε κάνοντας και τις μετάνοιες. «Τώρα να σε προσκυνήσω και εγώ», της είπε και την προσκύνησε με ευλάβεια...

 

Μήπως πήραμε την ζωή μας λάθος; Δυό αληθινές ιστορίες πού πρέπει να μας φέρουν σέ μεγάλες σκέψεις…

 

Άνω, ένα στιγμιότυπο από μία λιτανεία βροχής στά Κύθηρα !

Στη Μονή Pogle ț στο Bac ău της Ρουμανίας ο λαός προσευχήθηκε για βροχή δεδομένης της σοβαρής ξηρασίας τελευταία., και κατά τη διάρκεια της προσευχής ξεκίνησε καταρρακτώδης νεροποντή! Η καταρρακτώδης νεροποντή έπεσε σε όλη την περιοχή...

Δυό πραγματικές ιστορίες...
 

1) ….Κατάγομαι από ένα Δήμο των Μεσογείων.

Επειδή η Αττική συμβαίνει μερικές φορές να έχει παρατεταμένη ανομβρία, έτσι και τότε, πρίν πολλά χρόνια (μαθητής του δημοτικού εγώ),είχαμε μεγάλη ανομβρία.

Τότε ο ιερέας της ενορίας, μας κάλεσε να πάμε μια μέρα στο κοντινό βουνο στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία να κάνουμε δέηση για να στείλει ο Θεός βροχή στην διψασμένη γη.

Έτσι και έγινε.

Συγκεντρωθήκαμε την ορισμένη ημέρα στο προαύλιο της εκκλησίας, γιατί ήταν μικρή και εμείς πολλοί.

Μετά ο ιερέας μας είπε να γονατίσουμε όλοι και άρχισε να διαβάζει τις ευχές.

Όταν τελείωσε σηκωθήκαμε και τότε συνέβη κάτι το εκπληκτικό.

Ενώ μέχρι που άρχισε η τελετή δεν υπήρχε ούτε ένα συννεφάκι στόν ουρανό, όταν τελείωσε, μέσα σε πέντε λεπτά ο ουρανός έγινε κατάμαυρος και οι πρώτες χοντρές σταγόνες έπεσαν πάνω μας.

Να μην τα πολυλογώ τελικά έγινε Κατακλυσμός !!!

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, ήλθαν και άλλες ξηρασίες, έγιναν και άλλες λιτανείες αλλά τα αποτελέσματα τους μηδαμινά.

Κάποια μέρα ρώτησα ένα απλοϊκό και σοφό γεροντάκι να μου πει την γνώμη του γιατί συμβαίνει αυτό, και μου απάντησε...

 

+++++++++++++++++++++++++

« Καλό 15Αύγουστο -- Καλή Παναγιά…»

Παναγία τής Τήνου !

Τό μεγαλύτερο Ορθόδοξο Χριστιανικό προσκύνημα τής Ανατολικής Μεσογείου...

 

 «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ »

 

Ζούμε σε μια Ορθόδοξη Χριστιανική χώρα. Τις τελευταίες δεκαετίες βέβαια από την ανεξέλεγκτη είσοδο μεταναστών διαφόρων εθνοτήτων και κατ΄ ακολουθίαν διαφόρων θρησκευμάτων έχουμε υποστεί μία αλλαγή πού φθάνει στην νόθευση της ποιότητας του 100% Χριστιανοί Ορθόδοξοι !

Επόμενο είναι κάποιοι από εμάς να έχουμε χάσει τον θρησκευτικό μπούσουλα ( πυξίδα ) ακόμη και μεγάλων εορτών και να μη γνωρίζουμε «τι πιστεύουμε», μια κατάσταση αδιανόητη για παλαιότερες εποχές, τότε πού και τα μικρά παιδιά ακόμη γνώριζαν πολύ περισσότερα απ΄ ότι εμείς, καί στην ηλικία μας σήμερα.

Άσχετο αν τά δικά μας σημερινά « μικρά παιδιά» έχουνε γίνει τώρα «καθηγητές» σε κάποια άλλα θέματα, προς ανήκεστη βλάβη όμως και ζημία τους, καί "ο νοών νοείτω"…

 

Στις 15 Αυγούστου εορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου !

Τώρα, το «γιατί» έναν θάνατο εδώ τον λέμε «Κοίμηση» είναι κάτι πού μας εξηγεί παρακάτω ένας Ρώσος Άγιος, χειρούργος γιατρός στο επάγγελμα, ( πιστός γιατρός όμως, και όχι σαν και κάποιους πού ακούμε και ξέρουμε στην εποχή μας…) πού η Ορθόδοξη Εκκλησία ένεκα των μαρτυρικών διωγμών πού υπέστη από το Σταλινικό καθεστώς για την πίστη του, αλλά και για τα ζωντανά θαύματα πού έκανε καί κάνει μέχρι σήμερα, τον κατέταξε τα τελευταία χρόνια στους Αγίους! Άς δούμε λοιπόν τι μας λέει ο άνθρωπος αυτός του Θεού:

«Γιατί όμως τόν θάνατο τής Παναγίας, τον λέμε «Κοίμηση»;

«…Τον καθένα από εμάς τον βασανίζει το ερώτημα: "τι θα γίνει με μας, και τι μας περιμένει μετά το θάνατο;" Σαφή απάντηση σ' αυτό το ερώτημα μόνοι μας δεν μπορούμε να βρούμε...

 

++++++++++++++++++++

Μετά το ήδη υπάρχον καταφύγιο όλων των ψηφιακών συστημάτων ετοιμάζουν τώρα και δεύτερο «απόρθητο» υπόγειο μπούνκερ στις Βρυξέλες ! Νομίζουν ότι θα ξεφύγουν αλλά...

Ο ΥΠΕΡΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ



Μετά το ήδη υπάρχον καταφύγιο όλων των ψηφιακών συστημάτων ( άνω ), ετοιμάζουν τώρα και δεύτερο «απόρθητο» υπόγειο μπούνκερ στις Βρυξέλες !

Νομίζουν ότι θα ξεφύγουν αλλά...

Ο Lary  Gosshorn ιδρυτής της εταιρείας «Διεθνής Ρομποτική», μία πραγματική ιδιοφυϊα στα κομπιούτερ και συνεργάτης στο Παγκόσμιο πρόγραμμα διασύνδεσης Αστυνομικών και Οικονομικών υπηρεσιών της Ευρώπης με τον Υπερυπολογιστή του Λουξεμβούργου, ( πρόγραμμα Swift ), στο βιβλίο τού συγγραφέα Dwight Kinman με τίτλο « Ο τελευταίος Παγκόσμιος Δικτάτορας» διηγείται:

 «  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΒΗΜΑ »

" Το 1973 πήραμε το συμβόλαιο για την εγκατάσταση του Υπερκομπιούτερ της Ευρώπης σέ συνεργασία με την εταιρεία Burroughs.

Μια μέρα, δύο Χριστιανοί ήλθαν στο γραφείο μου και μού είπαν:

" Ξέρετε τι κάνετε; Κατασκευάζετε το σύστημα του Σατανά για να ελέγχετε κάθε άνθρωπο πάνω στην γή με τον αριθμό 666 και το χάραγμα του Θηρίου ! " 

Τούς απάντησα: 

" Δεν γνωρίζω, πού θα χρησιμοποιηθεί αυτή η Υπερκατασκευή..."

Έφυγα και πήγα στο εργοστάσιό μου και άρχισα να προσεύχομαι.

Είπα: 

" Θεέ μου, αν αυτό πού κατασκευάζω δεν είναι σωστό, σε παρακαλώ, να μού το πείς. Δεν θέλω να γίνω υπηρέτης του Σατανά…"

Ο Θεός μού μίλησε ενδόμυχα και μού είπε:

" Αυτές, είναι οι προφητείες μου στην Αγία Γραφή και πρέπει νά πραγματοποιηθούν. Ο Σατανάς δέν τό θέλει, επειδή ξέρει ότι, όταν πραγματοποιηθούν, θα φθάσει και το τέλος του!

Αν δεν το έκανες εσύ αυτό,  θα το έκαναν οι πέτρες για να πραγματοποιηθούν οι προφητείες μου …"

Το 1977 πήγαμε και εγκαινιάσαμε αυτό το σύστημα, με τον Βασιλιά και τον Διάδοχο του Βελγίου, καθώς και με ανώτατους αξιωματούχους από ολόκληρο τον κόσμο. Είχαν το χρυσό κουμπί, πού τά συνέδεε όλα..

Θελήσαμε να φωτογραφήσουμε το σύστημα του Λουξεμβούργου, το λεγόμενο Θηρίο. Οι αρμόδιες αρχές μας το απαγόρευσαν.

Κάποια μέρα όμως πού όλοι τους ήσαν μεθυσμένοι, το ξανασυζητήσαμε πάλι.

Μας κάλεσαν μέσα στα σωθικά του Υπερυπολογιστή τής Ευρώπης, τρία πατώματα κάτω από την γή, και τον φωτογραφήσαμε ολόκληρο…».

Παραθέσαμε τις άγνωστες αυτές πτυχές κατασκευής του Υπερκομπιούτερ τού Λουξεμβούργου , τού λεγόμενου " Θηρίου " .

Φέρει το ίδιο ακριβώς όνομα, με αυτό πού αναφέρει η Αποκάλυψη, γραμμένη εδώ και 2.000 χρόνια! 

Τυχαίο ; Σύμπτωση ; ή εκπλήρωση προφητείας ;

Εδώ ακριβώς θα φακελωθούν, τά δισεκατομμύρια των ανθρώπων της γής για να τροφοδοτήσουν το μηχάνημα. Οι ταυτότητες, όχι αυτές, αλλά οι επόμενες ηλεκτρονικές πού έρχονται, μέ τό πρόσχημα  ασφάλειας στήν τρομοκρατία, θά είναι η καθημερινή τροφή του Θηρίου. 

Η συγκέντρωση υπογραφών διαμαρτυρίας για το θρήσκευμα σήμερα, είναι η αρχή διαφωνίας και σύγκρουσης της Ορθοδοξίας με το Σύστημα. 

Σύγκρουση, πού προβλέπεται δυναμική λόγω του Θεοκεντρικού χαρακτήρα της Εκκλησίας μας.

 Ο Χριστός " εξήλθεν νικών, και ίνα νικήση..." 

Και αν κάποιοι σήμερα υπερηφανεύονται μέσα στην Πλανητική ή Δορυφορική κυριαρχία τους, καλό θα είναι να υπενθυμίσουμε την δύναμη τού Μεγάλου Θεού, η οποία στην Παλαιά Διαθήκη, φαίνεται κυρίως, σε όλη την περίεργη έκτασή της.

Η διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας με τά νερά υψωμένα και ακίνητα, σαν γυάλινα τείχη και στις δύο πλευρές, η πτώση των πανύψηλων τειχών στην Ιεριχώ, τά προειδοποιητικά σημεία του Θεού για 40 ημέρες στον ουρανό της Ιερουσαλήμ, λίγο πρίν έλθει ο Αντίοχος ο Επιφανής και καταστρέψει την πολιτεία, με εμφάνιση ιππέων με χρυσές στολές να τρέχουν και να συγκρούονται με τρομαχτικό θόρυβο στον ουρανό ( Βασιλειών Β΄,κεφ.ε΄2). 

Ακόμη, ή καθυστέρηση υπό του Θεού, να δύσει ο Ήλιος γιά 24 περίπου ώρες στην Γαβαών ώστε να νικηθούν οι πέντε βασιλείς των Αμορραίων (ώρες πού βρέθηκαν σήμερα με υπολογιστές ,να λείπουν στον Παγκόσμιο χρόνο) κλπ., όλα αυτά δείχνουν ότι, σαν θέλει ο Θεός τά πάντα ανατρέπονται... 

Ακόμη, και οι φυσικοί νόμοι, μια και ο ίδιος ο Θεός τους έφτιαξε !

Καί τώρα η συνέχεια...

Μετά το ήδη υπάρχον καταφύγιο όλων των ψηφιακών συστημάτων ετοιμάζουν τώρα και δεύτερο «απόρθητο» υπόγειο μπούνκερ στις Βρυξέλες ! Νομίζουν ότι θα ξεφύγουν αλλά...

 

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση δαπανά 8 εκατομμύρια ευρώ (8,1 εκατομμύρια δολάρια) για την κατασκευή ενός ασφαλούς καταφυγίου στις Βρυξέλλες όπου οι ηγέτες μπορούν να συναντώνται μυστικά», ανέφερε το EUobserver και αναμεταδίδει το Russia Today...

 

«Πού είσαι, αντιδωράκι μου, πού σέ είχα κάθε μέρα, και σέ έπαιρνα και σέ έτρωγα με τίς χούφτες!».

 

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΜΑΚΡΙΝΑΣ-

Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε και πόσο πρέπει αυτές τίς μέρες να τίς εκτιμούμε και να τις σεβόμαστε! Πρέπει να σκεφτόμαστε, το βράδυ πού πηγαίνουμε να κοιμηθούμε: «Θα την ξαναβρούμε αυτή τη ζεστασιά, αυτό το ζεστό φαγητό πού σήμερα τρώμε;

Όταν εκκλησιαζόμαστε, να είμαστε πολυόμματα Χερουβείμ. Εκεί πού στεκόμαστε, εκεί να μένουμε, εκτός εάν ύπάρχει σωματική ανάγκη. Τί μεγάλη ευλογία είναι να έχουμε κάθε μέρα Θεία Μυσταγωγία! Πολύ μεγάλη ευλογία είναι αυτή.

Θά έρθη καιρός, πού δεν θα βρίσκουμε ένα αντιδωράκι τόσο δα μικρό και θα λέμε:

«Πού είσαι, αντιδωράκι μου, να σέ φάω, πού σέ είχα κάθε μέρα, σέ έπαιρνα και σέ έτρωγα με τίς χούφτες!».

Θά έρθει εποχή πού δεν θα έχουμε ούτε Αντίδωρο ούτε Αγιασμό να πάρουμε. Τώρα είναι μια μεγάλη ευλογία της Παναγίας μας να έχουμε κάθε μέρα Θεία Λειτουργία. Ξέρετε πόσο μάς φρουρεί;

Μάς έλεγε ένας Γέροντας παλαιότερα ότι, όταν μια αδελφή έχει επάνω της ένα Τετραβάγγελο, φυλάει σαράντα γειτονιές...

++++++++++++++++++++