Αυτός όταν ξεκίνησε για μοναχός, δεν είχε ιδέα πώς να πολεμήση με “τας αρχάς και εξουσίας του σκότους”, έδειξε όμως καλή προαίρεση. Ακούοντας ότι ένας θείος του είναι μοναχός στο Άγιο Όρος, γεννήθηκε στην αθώα καρδιά του ο πόθος να τον μιμηθεί. Έτσι λοιπόν μια μέρα έφτασε στο καλυβάκι του Ευαγγελισμού πάνω στα Κατουνάκια, κοντά στον θείο του Γέροντα Ιωσήφ.
Μία από τίς μεγαλύτερες σύγχρονες μορφές του Αγίου Όρους, ο μακαριστός τώρα Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης με την συνοδεία του...
-------------------------------------------
Ο πειρασμός όμως όταν είδε άλλον ένα νέον να φορά μαύρα και ν’ αρματώνεται εναντίον του, τί έκαμε; Κατ’ αρχάς διεγείρει στον νέον τα σαρκικά πάθη με πολλή δριμύτητα.
Ο νέος προς στιγμήν τα ‘χασε. “Τώρα- λέει – τι να κάνω; Δύσκολα τα πράγματα”.
Δυστυχώς , δεν πρόλαβε ο Γέροντάς του να τον διδάξει περί των παγίδων του εχθρού και ότι το πρώτο φάρμακο είναι η Εξομολόγηση. Ο νέος έχοντας άγνοια αλλά με αγαθή προαίρεση, έτρεξε στην εικόνα του Ευαγγελισμού και λέει στην Παναγία μας, όπως ένα μωρό στην μάνα του:
« Παναγία μου, όπως βλέπω, είναι δύσκολα τα πράγματα, γι’ αυτό σκέφτηκα να μ’ αφήσεις να βγω λίγο στον κόσμο να παντρευτώ, να μου περάσει ο πόλεμος και σου υπόσχομαι ότι πάλιν θα γυρίσω πίσω…».
Την άλλη μέρα λοιπόν χαιρετά τον θείο του και του λέγει:
--“προς το παρόν είναι ανάγκη να βγω έξω, αλλά θα ξαναγυρίσω”. Βγαίνει λοιπόν έξω, βρήκε και μια γυναίκα για γάμο. Όμως ο νέος ήθελε καλές εξηγήσεις από την αρχή. Της λέει λοιπόν:
--«Εγώ σκοπεύω να παντρευτώ μόνο για λίγο καιρό και μετά θα γίνω μοναχός , δέχεσαι;». Η γυναίκα το πήρε στα ελαφρά. «Σίγουρα αστειεύεται», σκέφτηκε.
Γίνεται ο γάμος στον χρόνο πάνω, να, και το παιδί. Χαρές, βαφτίσια κ.λπ. Κατόπιν όμως ο νεαρός έκατσε και το σκέφτηκε καλά!
«Σ’ ένα χρόνο κι ένα παιδί, αν κάτσω κι άλλο χρόνο, να δεύτερο, τρίτο.. ε τότε πάει η καλογερική θα δεθώ γερά». Φωνάζει λοιπόν την γυναίκα του και της λέει:
- Θυμάσαι τι συμφωνήσαμε πριν παντρευτούμε; Λοιπόν ο γάμος τέρμα, αύριο φεύγω για μοναχός.
Η γυναίκα έπεσε κυριολεκτικά από τα σύννεφα. Φωνές, κλάματα.
- Εμένα δεν λυπάσαι, αυτό το βρέφος τι σού χρωστά; Ποιός θα το κοιτάξει … ;
- Αν το μωρό είναι εμπόδιο, αυτό εύκολο είναι περίμενε και θα δείς.
Τρέχει στην εικόνα της Παναγίας μας και της λέει: «Παναγία μου, εγώ την υπόσχεσή μου δεν αρνούμαι, όμως στέκει εμπόδιο το μωρό».
Την ίδια νύκτα κι όλας, παράλαβε η Παναγία μας την αθώα ψυχή του παιδιού στα ουράνια. Μετά την ταφή του βρέφους, ακάθεκτος ο νέος επανέρχεται στο θέμα.
- Λοιπόν τώρα, αγαπητή μου, ελευθερωθήκαμε από το μωρό, καιρός είναι να πάω στον προορισμό μου.
Η γυναίκα πάλιν ανένδοτη.
- Και πώς θα ζήσω, πώς θα τα βγάζω πέρα μόνη μου;
Τότε ο σύζυγος της λέει.
- Το παιδί το ταχτοποίησα, λοιπόν η σειρά σου τώρα, περίμενε λίγο να το πω στην Παναγία…
Μόλις ακούει η γυναίκα αυτά τ’ ανέλπιστα λόγια τρόμαξε. Έπεσε στα πόδια του και παρακαλούσε:
- Όχι αγαπημένε μου, άσε με να ζήσω και πήγαινε όπου θέλεις…
Το πρωί, τού ετοίμασε όλα τα πράγματα του και τον άφησε ελεύθερο. Εκείνος δρομαίως έφτασε κατευθείαν πάνω στα Κατουνάκια, στο Άγιο Όρος, στον θείο του, και αφού πια έμαθε πώς ν’ αποκρούει τις δαιμονικές επιθέσεις , παρέμεινε μέχρι τέλους υπόδειγμα αρετής για όσους τον γνώρισαν. Σ’ αυτό το γεροντάκι αξιωθήκαμε κι΄ εμείς να υποταγούμε μέχρι της τελευτής του και να λάβουμε την άγια ευχή του.
Άλλο ένα γεροντάκι πάλι, στην Ι.Μ. Γρηγορίου, τον παρέσυρε η μητρική αγάπη , όταν ήταν νέος, να βγεί λίγο στον κόσμο, εκεί όμως έπεσε σε στημένη παγίδα και έμπλεξε στα δίκτυα του γάμου. Γέννησε κι ένα αγοράκι το οποίο με τους αθώους οφθαλμούς του, έβλεπε στο στήθος του πατέρα του ένα κόκκινο σταυρό του Αγγελικού μοναχικού Σχήματος.
Ο πατέρας , που ήξερε τι σημαίνει αυτό, δεν άντεξε τον έλεγχο της συνειδήσεως γύρισε στην Μονή του και έκτοτε αποτελούσε υπόδειγμα μετανοίας σ’ όλη την αδελφότητα.
Αλλά, για να φανερώσει και ο Θεός , ότι εδέχθη την μετάνοιά του, μόλις πρόσφατα που κοιμήθηκε μάθαμε ότι μυρόβλησε το σώμα του. Αυτός είναι ο μοναχός Μακάριος Γρηγοριάτης, που κοιμήθηκε το 1975.
Γνώρισα και μερικές ακόμα παρόμοιες εξαιρέσεις, όμως τους πιο πολλούς δυστυχώς τους καταπίνει ο κόσμος. Γι’ αυτό σας τα λέω όλα αυτά, όσο μπορούμε να προσέχουμε»…
Από το βιβλίο: «Ιωσήφ Μ.Δ. - Ο ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ - Ο ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ - (1886-1983)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου