Τρείς μέρες αλλιώτικες από τις μέρες του κόσμου, και τρείς Προφητείες για την εποχή μας…

Εμείς εδώ, στον λεγόμενο  «έξω κόσμο », μιλώντας για το τριήμερο της Καθαράς  Δευτέρας συνήθως εννοούμε το Σαββατοκύριακο που προηγείτο καθώς και την Καθαρά Δευτέρα, μιας και αποτελεί ένα τριήμερο αργίας για τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους και όχι μόνο...

Ο περισσότερος κόσμος λοιπόν ξέρει τά '' γλέντια'' που ξεκινούν από το βράδυ του Σαββάτου κορυφώνονται την Κυριακή με καρναβαλικές ''παρελάσεις'' και ολοκληρώνονται με μία επιπλέον ημέρα αργίας, για το κράτος, με τα καθιερωμένα κούλουμα και το πέταμα του χαρταετού.

Στο Άγιο Όρος όμως αυτό το τριήμερο έχει άλλες διαστάσεις, άλλες έννοιες, και άλλο Θεϊκό σκοπό.

Δεν ξεκινάει το Σάββατο, πριν δηλαδή την Καθαρά Δευτέρα όπως εδώ σε εμάς, αλλά ξεκινάει την ίδια ημέρα της Καθαράς Δευτέρας με την έναρξη της Μ. Τεσσαρακοστής, και κρατάει  και εκεί τρεις ημέρες μέχρι την Τετάρτη το μεσημέρι περίπου (ανάλογα το τυπικό).

Εκεί δεν έχει γλέντια κοσμικά και πέταμα χαρταετού αλλά έχει γλέντια πνευματικά και πέταμα εγκάρδιας προσευχής προς τα ουράνια.

Όλοι οι πατέρες στις Μονές και στα καλύβια το βράδυ της Κυριακής μετά τον εσπερινό της συγχωρέσεως και το απόδειπνο κλείνονται στα κελιά τους βγαίνουν μόνο για τα απολύτως αναγκαία.

Τράπεζα για φαγητό δεν στρώνεται αυτές τις τρεις μέρες παρά μόνο για τους επισκέπτες λίγο τσάι και λίγα παξιμάδια.
( Και βέβαια εκεί δεν έχει ουζάκια, καλαμαράκια, γαρίδες, κρασάκια, και άλλα ωραία φαγητά όπως κάνουνε οι περισσότεροι στα δικά μας κούλουμα, στρώνοντας στο τέλος, μέρα αυστηρά νηστίσιμη, κι΄ έναν χορό. Εκεί ούτε λάδι δεν τρώνε ! )

Για τρείς ολόκληρες μέρες δέν βγαίνουν από το κελί τους παρά μόνο και μόνο για να πάνε στην Εκκλησία για τις ακολουθίες. Για τρεις μέρες δεν τρώνε παρά μόνο όσοι, για λόγους υγείας επιβάλλεται κάτι να φάνε…

Για τρείς μέρες κάποιοι από αυτούς δεν πίνουν ούτε νερό (μπορεί να ακούγεται υπερβολικό μα είναι όντως αληθινό και πολύ από εμάς το έχουμε ζήσει σε τυχόν επισκέψεις μας τέτοιες μέρες ).

Για τρείς μέρες σιωπούν είναι ακόμη πιο ''μαζεμένοι'' από ότι συνήθως. Για τρείς μέρες μένουν κατά το ανθρωπίνως δυνατόν άγρυπνοι.

Γι΄ αυτές τις τρείς μέρες κάνουν αδιάλειπτη προσευχή, άλλοι όρθιοι, άλλοι γονατιστοί, άλλοι με μετάνοιες, ακόμη κι αυτοί οι ανήμποροι που είναι στα κρεβάτια τους ανίκανοι να σηκωθούν, βρίσκονται με ένα κομποσκοίνι στα χέρια τους και ψελλίζουν. Ψελλίζουν την ευχή.

"Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό".

"Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών". Μια ευχή που περιλαμβάνει όλο τον κόσμο.

Μια ευχή που ξεκινά από τα φθαρτά τους χείλη και φτάνει εκεί ψηλά στα ουράνια και παντοτινά !

Και έρχεται το πρωί της Τετάρτης, τότε όλοι βγαίνουν από τα κελιά τους και κατευθύνονται προς τις εκκλησιές.

Τελούν για μία ακόμη φορά τις ακολουθίες και μετέπειτα την Θεία Λειτουργία.

Μετά από αυτό λύεται η σιωπή τους σπάνε τα ''δεσμά '' ξαναγίνονται άνθρωποι και μπαίνουν στο πρόγραμμα τους αυτό που η καρδιά τους, τους το επιβάλει για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, οδεύουν προς την τράπεζα όπου λιτά τρώνε αλάδωτο.

Για τρεις μέρες ξεπερνούν τον εαυτό τους και γίνονται σκεύη που εκπέμπουν θερμή και αδιάλειπτη προσευχή γιά όλο τον κόσμο, όχι τώρα πως τις άλλες ημέρες του χρόνου δεν θερμαίνουν την πλάση με την προσευχή τους αλλά νά, αυτές τις τρεις μέρες ξεχωρίζουν...

 Romfea.gr

                Τρείς προφητείες για τις μέρες μας...

                                                             1^η ) 

«Mε είπε η Παναγία, θα ρίξω βραστή βροχή, αλλά λυπάμαι τα μικρά που θηλάζουν…»

«Η Ελλάδα, αν κρατήσει την πίστη, θα σωθεί από το κακό πού πρόκειται να έρθει.

Αν όμως δεν κρατήσει την πίστη, θα καταστραφεί… Θα πέσουν όλοι οι δαίμονες επάνω της…

Θα ’ρθή το κακό και θα χωρίσει το στάρι απ’ την ήρα, τα πρόβατα απ’ τα ερίφια….»

( Αγία Σοφία της Κλεισούρας)

--------------------------

                                                               2^η )

«Όταν έγινε ο κατακλυσμός του Νώε, τότε οι άνθρωποι…» επνίγησαν εις τα νερά.Τώρα θα πνιγούν εις το αίμα»
Ο Μοναχός Γεννάδιος (1880-1983) είχε προβλέψει ότι η Πόλη θα γίνει πάλι Ελληνική 
Ο Μοναχός Γεννάδιος, όπως και πολλοί ασκητές της εκκλησίας, ήταν πνευματοφόρος και Χριστοφόρος…
Εξ αιτίας αυτής της θείας χάριτος επροφήτευε, έβλεπε οράματα και έκανε προβλέψεις, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης από τα παρακάτω που θα γραφούν. Με αφορμή την μεγάλη αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό, εδίδασκε, ότι έρχεται το τέλος του κόσμου, η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου: Πρώτα θα παραχωρήσει ο Κύριος να γίνει παγκόσμιος πόλεμος, διότι ο κόσμος δεν μετανοεί. Ο πόλεμος αυτός θα είναι και ο τελευταίος, επειδή η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική.
Ένα μικρό κρατίδιο θα είναι η αφορμή του παγκόσμιου πολέμου. Ίσως το κρατίδιο αυτό να είναι η Κύπρος.
Όταν έγινε ο κατακλυσμός του Νώε, οι άνθρωποι επνίγησαν εις τα νερά. Τώρα θα πνιγούν εις το αίμα. Εις την Κωνσταντινούπολη θα γίνει μακελειό μεγάλο, και η θάλασσα θα κοκκινίσει από αίματα σφαγμένων ανθρώπων. Τριχρονίτικο δαμάλι (μοσχάρι) θα πλεύσει στο αίμα, όπως λέγει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στις προφητείες. Τούτο δηλώνει την μεγάλη σφαγή, αιματοχυσία και καταστροφή που πρόκειται να γίνει.
Ο ουρανός θα γεμίσει αεροπλάνα και θα ρίχνουν φωτιές (βόμβες) εις τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι τρομαγμένοι θα φωνάζουν «Παναγία μου… Παναγία μου…»!
Ας φωνάζουν, ας φωνάζουν όσο θέλουν. Δεν θα τους βοηθάει κανείς. Γιατί δεν μετανόησαν τόσον καιρό; Την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουν πάλιν οι Έλληνες, αλλά θα γίνει σκοτωμός μεγάλος. Μεγάλη καταστροφή θα πάθουμε εμείς οι Έλληνες από τις αμαρτίες μας. Πριν αρχίσει ο πόλεμος, θα φανεί ένας μεγάλος Σταυρός του Χριστού, εις τον ουρανό επάνω από την Κωνσταντινούπολη. Οι Τούρκοι θα μας επιτεθούν, θα περάσουν τον Έβρο ποταμό, προκαλούντες παντός είδους καταστροφάς. Θα φτάσουν ως τα Εξαμίλια (σ.σ. Θεσσαλονίκη, ή Κόρινθο).
Η ερμηνεία μάλιστα των έξι μιλίων δεν είναι ορθή, για τα οποία ο γ. Παΐσιος ο Αγιορείτης διευκρινίζει ότι είναι τα 6 μίλια της υφαλοκρηπίδας, τα οποία θέλουμε να επεκτείνομε στα 12, και για αυτά θα τσακωθούμε με τους Τούρκους. Η προφητεία κινείται μέσα στο πνεύμα της τοπικής παράδοσης η οποία προέλεγε μελλοντική απόβαση μουσουλμάνων στην Κρήτη.
Έπειτα θα τους αντεπιτεθούμε, θα μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί, (πιθανόν οι Ρώσοι ή οι Γάλλοι). Θα καταδιώξουμε τότε τους Τούρκους, θα καταλάβουμε την Πόλη και την Μικρά Ασία, που άλλοτε ήσαν Ελληνικά εδάφη. Οι Τούρκοι θα πάθουν μεγάλες καταστροφές, και θα καταδιωχθούν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά (κάπου στη Μέκκα, πρωτεύουσα της Αραβίας). Από τον πόλεμο το ένα τρίτο του Τουρκικού πληθυσμού θα φονευθεί, το άλλο τρίτο θα καταδιωχθεί μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, και το υπόλοιπο ένα τρίτο θα βαπτισθεί και θα γίνουν χριστιανοί.
Αυτοί που θα βαπτισθούν θα κατάγονται από χριστιανικό αίμα. Όσοι δηλαδή προέρχονται από Έλληνες, που δεν κατόρθωσαν να έλθουν εις την Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 και παρέμειναν ζωντανοί εις την Τουρκία. Εκεί παραμένουν αρκετοί κρυπτοχριστιανοί και σήμερον, αλλά θα έλθει καιρός που θα φανερωθούν. Κατόπιν των παραπάνω γεγονότων οι Μεγάλοι, Ρωσία – Αμερική, θα ξεσυνερίζονται ποιος θα πάρει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της στρατηγικής θέσεώς της και θα είναι επικίνδυνη άλλη πολεμική σύγκρουση μεταξύ των.
Δια να μην έλθουν σε τέτοια πολεμική σύγκρουση και να μην την πάρει μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος, θα είναι και εκ Θεού να την δώσουν εις τους Έλληνες, εις τους οποίους και ανήκε.
Οι Τούρκοι θα νικηθούν και καταστραφούν οριστικά
Το Ελληνικό Κράτος θα υποστεί μεγάλες καταστροφές. Θα τα βάλουν οι δικοί μας (οι Έλληνες) μεταξύ των και θα δημιουργηθεί πιθανόν εμφύλιος πόλεμος.
Και εδώ στην Κρήτη θα έλθουν οι Τούρκοι. Λένε πως η Κρήτη είναι δική τους, πατρογονική. Θα ξεμπαρκάρουν οι Τούρκοι από το νότιο μέρος της Κρήτης, από τα Πρεβελιώτικα (Μοναστήρι Πρέβελη) και από το Μαριδάκι, από το χωριό Χόνδρος, κοντά στους Καλούς Λιμένες Ηρακλείου.
Οι Τούρκοι θα κάνουν ένα πέρασμα και από τα μέρη που θα περνούν θα κάνουν γενική σφαγή και καταστροφή.
Στην Επαρχία Μεραμβέλλου Λασιθίου, θα γίνει μεγάλο μακελειό και καταστροφή. Το βογγητό και το κλάμα των ανθρώπων θα ακούεται από την Βουβάλα, βουνό στις Μελάμπες Ρεθύμνου. Εις το τέλος της περιπέτειας αυτής, οι Τούρκοι θα νικηθούν και καταστραφούν οριστικά. Θα οπισθοχωρούν άτακτα και θα τους καταδιώκουν ακόμα και γυναίκες με τις ρόκες, με ασήμαντα δηλαδή μέσα. Βέβαια θα υπάρχει Ελληνικός Στρατός εις την Κρήτη, αλλά δεν θα γίνει αντιληπτό σε ποιο σημείο θα ξεμπαρκάρουν οι Τούρκοι.
Στο σημείο αυτό θα έχει πέσει και ομίχλη, κατά παραχώρηση Θεού, ακριβώς δια να αποβιβαστούν ανενόχλητοι και να μας τιμωρήσουν για τα αμαρτήματά μας.
Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι, ακονίζουν τα μαχαίρια
Η Κρήτη θα βουλιάξει όχι από βόμβες , αλλά από τις αμαρτίες μας.
ΣΧΟΛΙΟ
Εδώ η προφητεία μεταφέρεται στην άκρως εσχατολογική εποχή λίγο πριν από την άνοδο στην εξουσία του Αντιχρίστου, οπότε και από άλλους Πατέρες γνωρίζομε ότι θα καταποντιστούν και πολλά άλλα μέρη, όπως τα παράλια της Σμύρνης και της Κύπρου.
Οπωσδήποτε λοιπόν να γίνεται διάκριση ανάμεσα σε ότι είπε ο γ. Γεννάδιος και ότι ερμηνεύει ο συγγραφεύς, ο οποίος πάντως την γνώμη του, την αναγράφει μέσα σε παρενθέσεις. Για τις λεπτομέρειες (σφαγές κλπ) της προφητείες αυτής δεν υπάρχει αλληλοκάλυψη από άλλη προφητεία, ώστε τα λεγόμενα να θεωρηθούν αδιαμφισβήτητα.

Είναι σίγουρο όμως ότι ο ίδιος ο γέροντας ήταν χαρισματούχος με προορατικό και ιαματικό χάρισμα, όπως και το χάρισμα να μεταφέρεται αστραπιαία, με το σώμα του, σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Μάλιστα μία τέτοια εμφάνισή του στην παραλία της Γεωργιούπολης όπου παρακαλούσε μαθήτριες να μην μπουν σε λέμβο για βόλτα αναψυχής, το τουμπάρισμα της λέμβου που ακολούθησε, το πνίξιμο των 21 μαθητριών καθώς και την εξ ίσου παράδοξη εξαφάνισή του, είχαν αναγράψει οι τοπικές εφημερίδες της Κρήτης χαρακτηρίζοντάς την ως μυστήριο.
Δεν θα μείνει από αυτή τίποτα, εκτός από ένα ελάχιστο μέρος δι’ ανάμνηση ότι εδώ ήτο κάποτε η Κρήτη. Εκατομμύρια χρήματα διατίθενται από τους ξένους δια να απομακρύνουν τους Έλληνες από την Ορθόδοξη πίστη και ιστορία τους. Αν, όμως, εγκαταλείψουν την πίστη τους, αυτό θα φέρει την καταστροφή τους. Ό,τι έπαθαν οι Κύπριοι το 1974 από τους Τούρκους, που κατέλαβαν την μισή Κύπρο, τα ίδια θα πάθουμε και εμείς, οι Έλληνες, εάν δεν επιστρέψουμε εις τον Θεό. Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι, ακονίζουν τα μαχαίρια, αλλά δεν ήλθε η ώρα, δεν το επιτρέπει ακόμα ο Θεός. Υπομένει ο Θεός. Περιμένει την μετάνοιά μας.
Η παιδική ηλικία του μακαρίου Γέροντος


Ο μετέπειτα ασκητής των Ακουμίων γ. Γεννάδιος, κατά κόσμον Ιωάννης Τζεκάκης, γεννήθηκε το 1887 στο χωριό Ακτούντα, της επαρχίας Αγίου Βασιλείου του Νομού Ρεθύμνης:
«Οι γονείς του Εμμανουήλ και Αικατερίνη ήσαν πτωχοί γεωργοί, ευσεβείς Χριστιανοί χωρικοί, υπερ-πολύτεκνοι με οκτώ παιδιά. Έτσι ο Ιωάννης μεγάλωσε με συντρόφους την στέρηση, την φτώχεια και την σκληρή εργασία. Με τον τρόπο αυτό ο Θεός τον προετοίμασε για την μελλοντική του ασκητική ζωή, της θεληματικής εκκοπής των ματαίων γηινων απολαύσεων.
Η φτώχεια δεν του επέτρεψε να μάθει γράμματα, μόλις που τέλειωσε την Β’ τάξη του τότε Δημοτικού Σχολείου και πήγε «φαμέγιος» (υπηρέτης) σε μία Χριστιανική οικογένεια στον Πρινέ  Ρεθύμνης, όπου έβοσκε πρόβατα. Από εκεί αναχώρησε για το μοναστήρι του Κουδουμά, σε ηλικία μόλις 14 ετών!
Η επιλογή του αυτή δεν υπαγορεύθηκε από τις δύσκολες συνθήκες της ζωής του στον κόσμο, την φτώχεια και την ανασφάλεια του Χριστιανού ραγιά κάτω από την τότε κυριαρχία του Οθωμανού δυνάστη, αλλά από την έφεση της αγνής ψυχής του προς την μόνωση και από την αγάπη του προς τον Θεό.
Θα πρέπει να προστεθεί στα προηγούμενα ένα γεγονός το οποίο δείχνει, ότι ήταν προορισμένος για την ασκητική παλαίστρα και την αγιότητα, κατά την ευδοκία του Θεού του «αφορίσαντος ( ξεχωρίσαντος αυτόν) εκ κοιλίας μητρός » (Γαλ. 1, 15).
Όταν ήταν μικρός, «ράβδιζε» κάποτε ελιές ανεβασμένος σε ένα δέντρο, από το οποίο έπεσε από απροσεξία του. Ακριβώς όμως κάτω από το δέντρο υπήρχε ένα ρυάκι που σχημάτιζε ένα βαθύ λάκκο γεμάτο νερό. Αν έπεφτε εκεί, ασφαλώς θα επνίγετο. Όμως, ενώ έπεφτε από το δέντρο, μία δύναμη υπερφυσική τον άρπαξε από το χέρι και δεν τον άφησε να πέσει στο νερό!
Ο νεαρός Ιωάννης έφυγε από τον Πρινέ για την Μονή Κουδουμά πεζός και ξυπόλυτος. Στο δρόμο, κάπου μετά το χωριό Μεγάλη Βρύση, ένας Σφακιανός καβαλλάρης τον λυπήθηκε και τον πήρε στο άλογό του μέχρι το χωριό Βαγιωνιά.
Από εκεί πάλι πεζός, από τραχύ και δύσβατο μονοπάτι μέσα από την οροσειρά των Αστερουσίων έφτασε στον Κουδουμά και έθεσε τον εαυτό του κάτω από την προστασία της Παναγίας της Κουδουμιανής και την υπακοή των Οσίων Γερόντων Παρθενίου και Ευμενίου, των αυταδέλφων».
Γεννάδιος και Ιωακείμ, δύο Ρεθύμνιοι άγιοι Μοναχοί», Στυλ. Παπαδογιαννάκης, Θεολόγος-καθηγητής –
πηγη pronews.gr

3^η --

Ένα προφητικό όραμα Ρώσου ασκητή πού συγκλονίζει: « Ρώσοι αδελφοί, εγκαταλείψετε την Ευρώπη…»

Προβαινουμε σε αναρτηση οραματος Ρωσου ασκητου ο οποιος το περιεγραψε σε περιηγητη του Αγιου Όρους, αναφεροντας ακομα την προτροπη προς τους Ρωσους αδελφους του να εγκαταλειψουν τις Ευρωπαικες χωρες στις οποίες διαμενουν και να επιστρεψουν στη μητερα πατριδα τους τωρα που τους εχει αναγκη οσο ποτε αλλοτε ...

Η Ευρωπη θα βομβαρδιστει συντομα, δηλωσε κατηγορηματικα !!!

( Είδε και άκουσε σε αγνωστο χωρο και χρονο, μιά σατανική φωνη που ακουγοταν αυστηρη και απότομη. Δεν αφηνε όμως το περιθωριο να διακριθει μεσα απο το θολό περιβαλλον η ταυτοτητα εκεινου που μονοπωλουσε το λογο ...σιγη γυρω του απο τους υπολοιπους (πονηρά πνεύματα ) που σαν μαυρες φιγουρες και χωρις να διακρινονται τα χαρακτηριστικα τους, εστεκαν εκει δειχνοντας να αναμενουν εντολες για καταστροφές :

« Ο μεγαλος πολεμος ( τούς λέει ο σατανάς…) ειναι μπροστά ...θα τους μειώσω για να τους ελεγχω καλυτερα ...θα κοψω απο αυτον (εννοεί τον Χριστο), τη χαρα, γιατι θα σκοτωθουν για εμενα και οχι για Εκεινον ...

Έχασα πολλους τοτε ... δεν επρεπε να τον σταυρωσω, τους εσπρωξα ολους στον σταυρο μαζι του ... το σχεδιο πρεπει ν' αλλαξει ...
θα φερει μετα τον πολεμο το αλλο Του βιβλιο για να ερθουν πιο κοντα Του ...
μην επιτρεψετε να γινει αυτο ...μη τους αφησετε να τον ψαχνουν ...

αποσπάστε τους ανθρώπους απο Εκεινον ...( λέει στούς άλλους δαίμονες )

δώστε τους ευχαριστηση, χαρα, απολαυση...
τοτε θα ειναι διψασμενοι και στερημενοι ...
μη τους αφησετε να παρουν ανασα ...
οσο ποιο πολυ τους απομακρυνετε απο Εκεινον( τον Χριστό ) τοσο πιο ευκολα θα τον ξεχασουν ...

καντε τους να δουλευουν ασταματητα ...
ταξτε τους παραδεισους ... μεσα ... σπιτια ... ανεσεις ...
καντε τους να ξεχασουν την Εκκλησια, την οικογενεια...
( να δουλεύον ασταμάτητα ) μια φορα την ημερα να συναντιωνται και να μην εχουν κουραγιο να μιλησουν μεταξυ τους ...
δωστε τους μουσικη, τραγουδια, να μην ακουν τιποτε αλλο...
ταξτε τους και σπρωξτε τους να αγοραζουν ολο και περισσοτερα, ακομα και οσα δεν τους χρειαζονται ...

μη τους αφησεται να εχουν ελευθερο χρονο για να ασχοληθουν με τα παιδια τους ...
καντε τα σχολεια πολυωρα να μη εχουν διαθεση τα παιδια μετα να μιλησουν με τους γονεις, η τους φιλους ..."
πειστε τους να ζησουν χωρις κανονες...
μπολιαστε τους με ιδεες, ιδεολογιες και υποσχεθειτε τους ελευθερια ...
να τους γλυκανετε με ψευτικες αισθησεις και ανεμελια ...
να "μεγενθυνθουν" οι ηδονες ...να τρελανετε το ορμονικο τους συστημα ...
καντε τους αχορταγους, διψασμενους και εθισμενους στην παραφυση ...
διαρρηξουμε τα "ηθη" τους και κλεψτε απο αυτα τις αξιες ...
να λειτουργουν μονο με ενστικτο ... θεοποιηστε τη σεξουαλικη πραξη ...
χωρις νου θελουμε να λειτουργουν και μονο τη στυση να ζητουν ...
να αποτρελαθουν ...

θελω τον πατερα με την κορη και τον αδελφο με την αδελφη ...
να φαινεται φυσιολογικο, στο ονομα της ελευθεριας ...
αλλαξτε τους νομους, τα ηθη και τους κανονες ...
δωστε ελευθεριες
πειστε τους οτι ειναι φυσιολογικο να μην εχουν οικογενεια, συζυγο, και παιδι ...
να εχουν συντροφο και οχι μονο εναν ...
να τους απομακρυνεται απο τις νηστειες και εκεινο το παλιοκρασο , (Θεια Κοινωνια), που τους δινει δυναμη ...
βγαλτε τρελλους εκεινους που μιλουν γι αυτά, και χτυπήστε τους με ολα τα μεσα ...
δεν ειναι πολλοι, αλλα ειναι περισσοτεροι απο τοτε και εχουν αναμεσα τους αυτους τους Έλληνες που τον στηριζουν ( τον Χριστό ) και τους εχει αδυναμια ...

μη μας ξαναπιασει αδιαβαστους και τους σπρωξουμε παλι στη προσευχη γιατι
αν εισακουστουν τοτε το προβλημα θα ειναι μεγαλυτερο
απ' οτι νομιζω ...θα τους ανεβασαμε και αυτους στον σταυρο και αυτο ειναι εις βαρος μας..."

Την ιδια στιγμη καπου αλλού, οπου το περιβαλλον ηταν μετεωρο αλλα πολυ
φωτεινο, αγιες ψυχες και αγγελοι εψελναν για τον Χριστο ...

Φωνη που καλυπτε το χωρο ακουστηκε με ασυληπτη γλυκυτητα χωρις να διακοψει τη ψαλμωδια ...
σε μια ανειπωτη μειξη ο λογος του Θεου ηχησε σκορπωντας χαρα και αγγαλιαση:
"μεχρι το παραμικρο θα επαληθευτουν οι προφητες και μισθο θα δωσω σε οσους τους πιστεψουν ...
θα σταματουν οι ανθρωποι και θα ρωτουν για Εμενα, γιατι θα εχουν γινει οσα προειπαν εκεινοι που ο Παρακλητος φωτισε ..."