Υπάρχουν και σήμερα Άγιοι ιερείς και πρεσβυτέρες της εποχής μας! Τώρα, και «τώ καιρώ ετούτω…»

Ο αείμνηστος άνθρωπος του Θεού καί ταπεινός ιερέας πατήρ Νικόλαος Πέτας...

Μαρτυρία του ζεύγους Εμμανουήλ  Δάνου του Γεωργίου και της Μαρίας το γένος Βλάχου του Ιωάννου, οδός Φρεαττίδος, περιοχή Άνω Ζορμπαλά στο Αιάντειο της νήσου Σαλαμίνας, τηλ. 0030 2104660366 και 0030 6934020190. Κατεγράφη 04 Ιανουαρίου  2017

«Ονομάζομαι Μαρία Δάνου και θα ήθελα να σας καταθέσω την δική μου μαρτυρία για όσα θαυμαστά μας αξίωσε εμάς τους αμαρτωλούς να ζήσουμε ο Κύριός μας.

Τώρα θα καταγραφούν ορισμένα θαυμαστά σημεία, που επιτελέσθηκαν με την πρεσβεία ενός άξιου ιερατικού ζεύγους της πόλεως των Πατρών. Του αειμνήστου πατρός Νικολάου Πέτα και  της  πρεσβυτέρας  του Ανθής.

«…Θα σας αναφέρω συγκεκριμένα θαυμαστά γεγονότα για τό Λευϊτικό αυτό ζεύγος Πέτα.

Την αγιότητα του πατρός Νικόλαου Πέτα και της σεβάσμιας πρεσβυτέρας του Ανθής, την γνωρίσαμε από το άκρως πνευματικό βιβλίο, που επιμελήθηκε ο λόγιος Ιβηρίτης Γέρων Μάξιμος, πρώην Πρωτοεπιστάτης του Αγίου Όρους, που φέρει τον τίτλο «Νέες αγιασμένες μορφές στον αμπελώνα του Κυρίου : Ο πατήρ Νικόλαος Πέτας και η πρεσβυτέρα του Ανθή».

Σχετική ενημέρωση για τα σημεία που τελούνται με την πρεσβεία τους βρήκαμε από την ιστοσελίδα που επιμελήθηκε ο Πανεπιστημιακός ομ. καθηγητής Φώτιος Αρ. Δημητρακόπουλος ( http://www.pnikolaos.gr  ).

Εκεί είναι αναρτημένο και το βιβλίο του Γέροντα Μαξίμου. Για τον λόγο αυτό ο σύζυγός μου όταν ήταν στην Πάτρα επισκέφθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015 τον τάφο του και το Ασκητήριό του. Έτυχε, όταν πήγε σε αυτά τα προσκυνήματα, να είναι μαζί και ο π. Νεκτάριος, ο γυιός δηλαδή του π. Νικολάου Πέτα..


Μία σπάνια φωτογραφία του αγιασμένου ζεύγους πρίν της χειροτονίας του π. Νικολάου...

Διήγηση α): Θαυμαστή διάσωση εκ βεβαίου θανάτου, του Εμμανουήλ, από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ σε συνεργασία με τον π. Νικόλαο.

Τον Ιανουάριο του 2016 ανακαλύψαμε ότι δυστυχώς ο άνδρας μου έπασχε από καρκίνο του υπεζωκότα. Την ίδια περίοδο ασθένησε και ο αδελφός του, ο Νεόφυτος, από καρκίνο του πνεύμονα και μεταστατικό καρκίνο στο κεφάλι (τρεις όγκους).
Άρχισε ένας δύσκολος αγώνας για  εμάς. Παρακαλούσα την Παναγία μας και όλους τους αγίους. Επίσης και τον σημειοφόρο π. Νικόλαο Πέττα να πρεσβεύσουν στον Κύριό μας, για να δώσει την υγεία στους ανθρώπους μας…

Την προπαραμονή της Αγίας Μαρίνας, δηλαδή 15  Ιουλίου 2016 το μεσημέρι, παρακάλεσα μέσω διαδικτύου τον εφημέριό του Ιερού Προσκυνήματος του θαυματουργού Αρχαγγέλου Ταξιάρχη του Μανταμάδου της νήσου της Μυτιλήνης, π. Χρήστο Τσιτμιδέλλη, να προσευχηθεί για τον άνδρα μου Εμμανουήλ και τον αδερφό του Νεόφυτο στον Ταξιάρχη, επειδή παρουσίασαν καρκίνο.

Τα φοβερά σημεία αρχίζουν από εκείνη την στιγμή, όπου, μετά από μία με δύο ώρες ήλθε ο σύζυγός μου στο δωμάτιό μου, κρατώντας το κεφάλι του με μάτια διάπλατα κάθισε αποσβολωμένος στα πόδια του κρεβατιού. Ανησύχησα και ρώτησα τι του συμβαίνει. Με τρεμάμενη φωνή μου είπε, ότι:

«Πήγα στο σαλόνι, για να ανάψω το καντήλι του Οσίου Νικηφόρου του Λεπρού (αξίζει να αναφερθεί ότι κατέχουμε μία ευλογημένη εικόνα του σύγχρονου αυτού Οσίου) και στην πολυθρόνα καθόταν ο παππούλης μέσα σε άπλετο φως. Συνομίλησα με εκείνον και μου άφησε υπερκόσμια ευωδία».

Αμέσως τον ρώτησα τον Εμμανουήλ: «Ποιός παππούλης;».

Εκείνος, μου απάντησε, σοκαρισμένος: «Ο πατέρας Νικόλαος Πέττας. Καθόταν σε αυτή την καρέκλα του σαλονιού, δίπλα από την κορνίζα με την φωτογραφία του. Μάλιστα φορούσε λαμπερά άμφια, ακριβώς αυτά τα χρυσά του άμφια, που είναι ενδεδυμένος και στην φωτογραφία του, δίπλα από την πρεσβυτέρα του Ανθή. Συγκεκριμένα, όπως άνοιξα την πόρτα του σαλονιού, ο παππούλης ήταν παρών εν ετέρα μορφή. Σου έφερνε όμως την αίσθηση ότι ήταν από σάρκα και οστά. Μάλιστα αναρωτιέμαι πως μπήκε μέσα στο σαλόνι, αφού έχουμε κλειδωμένες τις πόρτες…».

Δεν πίστευα στα αυτιά μου, και τον ρώτησα με απορία μήπως το είχε ονειρευτεί αυτό το σπάνιο και πρωτόγνωρο γεγονός. Εκείνος όμως επέμενε: «Όχι, τον είδα ζωντανό! Δεν με είδες που πήγα να ανάψω το καντήλι;».

Του είπα τότε να μην φοβάται και τον παρακάλεσα να μου πει λεπτομέρειες από τον διάλογο. Μεταξύ των άλλων του είπε ο π. Νικόλαος: «Μανωλάκη, πήγαινα στο μέγα Εσπερινό της αγίας μεγαλομάρτυρος Μαρίνας και πέρασα να σε επισκεφθώ στο σπίτι σου. Όπως με επισκέφθηκες και εσύ στο δικό μου (δηλαδή στο Ασκητήριό του στην Πάτρα), με τον γιο μου, τον π. Νεκτάριο Πέττα ».

( Εδώ να σημειωθεί ότι στην δικαιοδοσία του π. Νεκταρίου του γυιού δηλαδή του π. Νικολάου πού ιερουργεί στην Γορτυνία, είναι και Ναός της Αγίας Μαρίνας την οποία και θα εόρταζε εφέτος μαζί με προσκυνητές, που κατέφτασαν από την Κύπρο).

Και συνέχισε με γλυκιά, αλλά σταθερή φωνή: «Και να πεις της κόρης του αδελφού σου Νεόφυτου, της γιάτρισσας Δέσποινας ( η κόρη του κουνιάδου μου Νεόφυτου είναι πράγματι γιατρός και έψαχνε να βρει έναν καλό Ογκολόγο για τον πατέρα της ) ότι και εδώ ( στον Ουρανό εννοεί ) έχουμε καλούς γιατρούς και να τον φέρει σε εμάς ( είπε ακριβώς όχι την λέξη « να τον φέρει σ΄ εμάς», αλλά την λέξη «να έρθετε σ΄ εμάς». Διότι είχε ορίσει να έλθουν και τα άλλα δύο ασθενή αδέρφια στον Αρχάγγελο, για να βοηθηθούν). Και συγκεκριμένα στον μέγα γιατρό τον παμμέγιστο Αρχάγγελο Μιχαήλ. Στού οποίου στην αυλή του στην Μυτιλήνη, στη μεγάλη ολόσωμη εικόνα του (αυτή που εξαφανίζεται ανά διαστήματα και πάει στην μαρτυρική Κύπρο, για να την σώσει). Και να ακουμπήσει το κεφάλι του ( ο πατέρας σου ), να ευχαριστήσει για τα βάσανα που περνάει. Και τότε θα ξεθολώσει το κεφάλι του!».

Αμέσως μετά από τα λόγια αυτά ο π. Νικόλαος Πέττας εξαφανίσθηκε. Του Μανώλη, του άφησε γαλήνη και ηρεμία, σαν να μιλούσε με ένα άνθρωπο. Τελικά η οικείοι του Νεόφυτου δεν υπάκουσαν στον π. Νικόλαο, δεν γνώριζαν φαίνεται τι σημαίνει να το προστάζει ο νεοφανής αυτός γέροντας, και ο Νεόφυτος  κοιμήθηκε την 9η Αυγούστου.

Ένα μήνα αργότερα ενώ  καθάριζα το άγιο Βήμα του καθολικού της Μονής του Ιεράρχου  Αγίου Νικολάου στο Αιάντειο Σαλαμίνας, γονάτισα μπροστά στην εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ και με δάκρυα τον ευχαρίστησα για τα βάσανα, που περνάμε, όπως μας είχε παραγγείλει και ο π. Νικόλαος Πέττας και τον παρακάλεσα να κάνει καλά τον Μανόλη μου Το απόγευμα, όταν γύρισα από την διακονία μου στην Μονή, ο Μανόλης μου είπε ότι είχε δει ένα όνειρο με τον Ταξιάρχη. Συγκεκριμένα είπε: «Καθόμασταν σε ένα παγκάκι και γύρω μας υπήρχαν πολύχρωμα λουλούδια. Εμφανίστηκε τότε ένας νέος ψηλός με μακριά ξανθά μαλλιά, που φορούσε στολή. Δεν μπορούσα να διακρίνω το πρόσωπο του, γιατί έλαμπε πάρα πολύ. Στο χέρι του κρατούσε ένα σπαθί, που, αντί για μεταλλική λάμα, πέταγε φωτιές η σπάθα του». Ήταν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ πού είπε:

«Εμμανουήλ, πριν πας στους γιατρούς της γης, μην ξεχάσεις να έρθεις σε μένα να κάνεις το τάμα σου, γιατί ο γιατρός, που μεσιτεύω εγώ, είναι γιατρός της ψυχής και του σώματος!».

Τάμα δεν είχαμε κάνει, όμως τώρα διαπιστώνουμε ότι ο π. Νικόλαος Πέττας, είχε πει, ( όταν τον είδε ο Μανόλης), τίς λέξεις «να πάτε…», για να βοηθηθούν έτσι και τα άλλα δύο ασθενή αδέλφια από τον Ταξιάρχη. Δεν το καταλάβαμε τότε, και ο Μανόλης πίστευε ότι είχε πει να πάει στην Μυτιλήνη μόνο ο αείμνηστος Νεόφυτος. Αμέσως προσπαθήσαμε να βγάλουμε εισιτήριο με καμπίνα πριν της 3  Σεπτεμβρίου. Διότι μετά θα πηγαίναμε στους γιατρούς, αλλά δεν βρίσκαμε λόγω της μεγάλης επιστροφής των τουριστών από τις καλοκαιρινές διακοπές. Η πρώτη ημερομηνία επιστροφής ήταν 9 Σεπτεμβρίου. Ο σύζυγός μου Μανόλης ανησυχούσε, γιατί ο Ταξιάρχης είχε επαναλάβει τα λόγια του π. Νικολάου, «… πριν τους γιατρούς της Γης». Τον καθησύχαζα λέγοντας ότι εκείνοι από ψηλά γνωρίζουν, και να μην ανησυχούμε.

Σκεφθείτε την έκπληξή μας όταν πήγαμε να κλείσουμε το ραντεβού με τον γιατρό στο νοσοκομείο «Σωτηρία» και μας είπαν ότι μόνο στις 3 Οκτωβρίου θα μπορούσαμε να δούμε τον γιατρό. Ο Ταξιάρχης έκανε το θαύμα του και έτσι τώρα πια θα πηγαίναμε στη Μυτιλήνη στην χάρη του πριν πάμε «στους γιατρούς της γης», όπως μας είχε πει.

Η δεύτερη έκπληξη μας περίμενε μόλις φθάσαμε στην Μυτιλήνη και τον επισκεφθήκαμε. Τα προηγούμενα χρόνια είχα επισκεφθεί πολλές φορές τον Ταξιάρχη και πάντα το ανάγλυφο πρόσωπό του ήταν μαύρο.

Ακούγαμε ότι σε κάποιους ανθρώπους κοκκίνιζε, αλλά εμείς δεν το είχαμε βιώσει. Φαντασθείτε τη χαρά μας σε αυτό το προσκύνημα, που είδαμε τον Αρχάγγελο να κοκκινίζει και ειδικά το πάνω δεξιά χείλος του ήταν κατακόκκινο (σημείο ζωής, μήνυμα ότι θα μας βοηθούσε). Του έψαλλα την Παράκληση με δάκρυα και τον ευχαριστούσαμε για τα βάσανά μας. Τον παρακαλέσαμε να μεσιτεύσει στον Κύριό μας και να μας βοηθήσει. Δεν θέλαμε να φύγουμε από κοντά του και την άλλη μέρα ξαναγυρίσαμε. Πάλι μας υποδέχθηκε με κόκκινο πρόσωπο.

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής πιστεύοντας ότι ο Ταξιάρχης με τον π. Νικόλαο θα κάνουν το θαύμα τους. Στις 3 Οκτωβρίου, όταν πήγαμε στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», εκεί ο γιατρός μας είπε πως ήμασταν πολύ τυχεροί, γιατί ο καρκίνος κοιμάται, και ότι όταν έρθει η ώρα, για να φύγει ο Εμμανουήλ, θα φύγει από άλλη αιτία. Δοξασμένο το όνομα του αληθινού Θεού μας!

Δεν ξέρουμε τι θα μας συμβεί αργότερα, όμως είμαστε ευγνώμονες για κάθε ημέρα που ξημερώνει και ο καρκίνος κοιμάται...

Ας γίνει το θέλημα του Κυρίου όποιο και αν είναι αυτό. Εμείς τον ευχαριστούμε και θα τον ευχαριστούμε ότι και αν γίνει αργότερα. Ο Εμμανουήλ μετά την οφθαλμοφανή επίσκεψη του π. Νικολάου, από άπειρος στα πνευματικά, Εξομολογήθηκε και ομολόγησε με παρρησία, ότι μέχρι της στιγμής εκείνης ζούσε και διήγε βίο έκλυτο και αμαρτωλό και ότι μεταβλήθηκε  απότομα χάρη στον Όσιου αυτόν άνδρα, τον ιερέα Νικόλαο.

Και ότι η ψυχή του αλλοιώθηκε δια της διηνεκούς και αόρατης επισκίασης της χάριτος του Θεού, ώστε και με την μεσιτεία του π. Νικολάου ζητούσε από τον Θεό συγχώρηση  Εξομολογούμενος  ειλικρινά. Απομακρύνθηκε πλέον εκ της αμαρτίας και  από τον πρώην έκλυτο βίο, και  έκτοτε ζει και διάγει βίο σεμνό και χριστιανικό. Παράλληλα δοξάζει τον θαυματουργό ιερέα Νικόλαο, στην θαυματουργική επέμβαση του οποίου οφείλει την σωτηρία της ζωής του, συνεργούντος και του Παμμέγιστου Ταξιάρχου Μιχαήλ.

Διήγηση β): Μαρτυρία για την εκλεκτή των Πατρών πρεσβυτέρα Ανθή, συμβία του σημειοφόρου ιερέως Νικόλαου Πέττα.

«…Είχα διαβάσει και ακούσει ότι το ιερατικό ζεύγος Πέττα είναι μυροβλύτες, σημείο που συμπεραίνεται μέσα από την ευωδία ιερών τους ενδυμάτων, η από την φωτογραφία τους, η από τα σκηνώματά τους.

Οι ιερείς των Καλαβρύτων, όπως η οικογένεια του εφημερίου της Αγίας Παρασκευής στο Κρυονέρι (του πρώην Ασσανίου ), π. Γεώργιος Τσελέπης, μέχρι σήμερα ομολογεί την μυροβλησία της πρεσβυτέρας Ανθής κατά την κοίμησή της.

Η λευιτική αυτή οικογένεια του π. Γεωργίου αναφέρει μέχρι τις ημέρες μας ότι και ευώδες μύρο ανέβλυσε η πολύαλθη αυτή πρεσβυτέρα εκ του ιερού αυτής λειψάνου, όταν μεταφέρθηκε στον Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Παραλία Πατρών. Αυτό παρατηρήθηκε να εξέρχεται ως σταγόνες εκ του ιλαρού προσώπου, του λαιμού, των χειρών και λοιπών μερών, εις σημείον, ώστε η κόμη της να φαίνονται σαν να έχουν εμβαπτισθεί εντός ύδατος. «Μέγας ο Κύριος ημών και της μεγαλοσύνης αυτού ουκ έσται πέρας, ο δοξάζων τους δοξάζοντας αυτόν» ως αψευδώς προανήγγειλαν. Αυτά τα ομολογούν και το ανδρικό και το γυναικείο Μοναστήρι του Τρικόρφου Φωκίδος, του ηγουμένου π. Νεκταρίου Μουλατσιώτη.

Αυτά βιώσαμε εμείς, όταν την Κυριακή 13η Δεκεμβρίου του 2015 πραγματοποιήθηκε το τριετές ιερό Μνημόσυνο της μακαριστής πρεσβυτέρας κυράς Ανθής, συζύγου του π. Νικολάου Πέττα, στον Ιερό Ναό του Αγίου Νείλου της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς. Η Θεία Λειτουργία και το ιερό Μνημόσυνο τελέσθηκαν προεξάρχοντος του Ιεράρχου του Οικουμενικού Θρόνου Σεβασμιώτατου Μητροπολίτου Προικοννήσου, υπερτίμου και εξάρχου πάσης Προποντίδος κ. Ιωσήφ.

Με είχαν καλέσει  στό μνημόσυνο της πρεσβυτέρα Ανθής. Όμως μου ήταν πολύ δύσκολο από Σαλαμίνα να κατέβω στον Πειραιά, αλλάζοντας τόσες συγκοινωνίες, γιατί είχα πρόβλημα με το ισχίο μου και περπατούσα με μπαστούνι. Κάτι μέσα μου όμως μου έλεγε ότι έπρεπε να παρευρεθώ.

Έτσι ξεκίνησα από την προηγούμενη ημέρα, για να μπορώ να είμαι στην εκκλησία από την αρχή, στον όρθρο. Το πρωί τις έξι και μισή ήρθε π. Νεκτάριος Πέττας για να πάρει εμένα και τον κουνιάδο μου Κωνσταντίνο Δάνο.

Μπαίνοντας μπροστά στο αυτοκίνητο μία ευωδία με πλημμύρισε. Ήταν σαν ένα πέπλο, η σύννεφο ευωδίας να είχε σκεπάσει τον πατέρα Νεκτάριο. Σκέφτηκα ότι  μήπως είχε βάλει μύρο, γιατί θα συλλειτουργούσε στο μνημόσυνο της μητέρας του, στην εκκλησία του Αγίου Νείλου του Μυροβλύτη στην οδό Ηροδότου και Θεοτόκη, στο Χαζκηκυριάκειο Πειραιά. Δεν του είπα τίποτα, όμως σκεφτόμουν ότι είχε βάλει πάρα πολύ άρωμα. Την ώρα της Θείας Λειτουργίας ήρθε και μία πολυμελής οικογένεια. Η συννυφάδα μου Μαρία, μου είπε ότι ήταν τα αδέλφια του π. Νεκτάριου, ανάμεσα στα οποία και η οικογένεια της αδελφής του Μαρίας.

Κοίταξα την φωτογραφία της πρεσβυτέρας Ανθής και μονολόγησα: «Από τόσο ευλογημένους γονείς, μόνο ευλογημένα παιδιά και ευλογημένα εγγόνια μπορούσαν να γεννηθούν». Την παρακάλεσα την αείμνηστη πρεσβυτέρα, τώρα που είναι κοντά στον Χριστό μας να τον παρακαλέσει και για τις δικές μας οικογένειες. Ο θεόπνευστος λόγος, που έβγαλε ο φωτισμένος Ιεράρχης της Κωνσταντινούπολης, Μητροπολίτης Προικονήσου κ. Ιωσήφ για την αγιότητα του σημειοφόρου πατρός Νικόλαου Πέττα και της πολύαθλης πρεσβυτέρας του με συγκίνησαν.

Μάλιστα ζήτησε ταπεινά την βέβαιη ικεσία τους και χαρακτηριστικά είπε, ότι ως Αρχιερείς γονατίζουμε μπροστά σε αυτό το δίκαιο ιερατικό ζεύγος Πέττα. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας πλησίασα το δίσκο με το στάρι και τα ψωμάκια και τη φωτογραφία της πρεσβυτέρας. Τότε μία υψηλή αδύνατη κυρία, η κ. Αργυρώ Μαρκομπότσαρη φώναξε:

«Η φωτογραφία της πρεσβυτέρας Ανθής ευωδιάζει». Πλησίασα και πραγματικά ευωδίαζε έντονα όπως ο πατήρ Νεκτάριος Πέττας το πρωί στο αυτοκίνητο, που είχε μαζί την φωτογραφία της μητέρας του Ανθής.

Εγώ το πρώτο, που σκέφθηκα ήταν μήπως ο πάτερ είχε αλείψει μύρο την εικόνα. Όμως γρήγορα έβγαλα αυτή τη σκέψη από το μυαλό μου γιατί ήταν πολύ έντονη η ευωδία και φώναξα τη συννυφάδα μου να έλθει να μυρίσει τη φωτογραφία της πρεσβυτέρας, γιατί ευδίαζε σαν τον όσιο Νικηφόρο τον Λεπρό, που κοιμήθηκε την ίδια ημέρα με τον π. Νικόλαο Πέττα στις 4 Ιανουαρίου.

Πραγματικά και εκείνη ένιωσε την ευωδία. Τότε φώναξα τον κουνιάδο μου και σε άλλους να μυρίσουν αυτή την τέλεια ευωδία. Οι χριστιανοί που αισθάνθηκαν την ουράνια αυτή επίσκεψη δια της αισθήσεως της όσφρησης, είναι ο κ. Θεόδωρος από την Μάνη, η κ. Ασπασία Βαρβαρέσσου, η κ. Γεωργία Θεοχαροπούλου, η κ. Μαρία Δάνου, σύζυγος του Κωνσταντίνου και η κ. Σταυρούλα Λιοτσάκη. Ήταν και άλλοι χριστιανοί παρόντες, όμως έμεινα έκπληκτη, όταν κατάλαβα από τα πρόσωπά τους ότι ορισμένοι δεν μύριζαν τίποτε, για αυτό ξαναπήγα να μυρίσω. Δεν είχαν περάσει ένα με δύο λεπτά και η ουράνια ευωδία είχε εξαφανισθεί. Η συγκίνησή μου ήταν τεράστια. Σκέφτηκα ότι, αν είχε αλειφθεί με μύρο η φωτογραφία θα εξακολουθούσε συνέχεια να ευωδιάζει. Τώρα όμως η πρεσβυτέρα απέδειξε σε όλους μας την αγιότητά της.

Στο μυαλό μου ήλθε η πρωινή ευωδία στο αυτοκίνητο, που ήταν η ίδια και ρώτησα τον κουνιάδο μου Κωνσταντίνο αν το πρωί είχε νιώσει κάποια ευωδία στο αυτοκίνητο. Εκείνος με διαβεβαίωσε ότι πραγματικά υπήρχε. Κατάλαβα ότι η αξία πρεσβυτέρα Ανθή είχε αγκαλιάσει το παιδί της τον Νεκτάριο γι΄ αυτό και ένιωθα το πρωϊ σαν ένα πέπλο η σύννεφο ευωδίας να τον είχε τυλίξει. Με δάκρυα στα μάτια πλησίασα την αδερφή του Μαρία και τη διηγήθηκα όσα θαυμαστά είχα ζήσει από τις 6.30 το πρωί. Εκείνη δεν μιλούσε, αλλά έκανε το σταυρό της. Αξιώθηκα εγώ η ανάξια και αμαρτωλή να νιώσω την ευωδία του Παραδείσου, που πραγματικά πολλοί άνθρωποι μύρισαν εκείνη την ημέρα στην φωτογραφία.

Και όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Γέροντα Μαξίμου του Ιβηρίτη, η ευχή της πολύαθλης πρεσβυτέρας Ανθής, σαν μύρο ακένωτο να περιλούει όλους εμάς  και να πρεσβεύει στον Κύριό μας για εμάς και τις οικογένειές μας.

Αιώνια αυτής της οσίας Μητρός Ανθής η σεπτή μνήμη!

Διήγηση γ): Το λάδι από τον τάφο των αξίων μεταβάλλεται σε μύρο!

Καταγράφουμε και ένα θαυμαστό σημείο μυροβλυσίας, όπως μας το έστειλε η κ. Αναστασία Δ. Παπαμιχαήλ από την Πάτρα (τηλ. 2610.332932).

«Στις 6-12-2016, μετά το Τρισάγιο, που  έγινε στο τάφο, όπου αναπαύονται οι άξιοι π. Νικόλαος και η πρεσβυτέρα του Ανθή,  στο Ενοριακό κοιμητήριο  της Παναγίας Αλεξιωτίσσης Πατρών, γύρισα σπίτι με το ποτήρι και το λάδι από τον τάφο τους, και ετοίμασα ένα δέμα, που είχα υποσχεθεί από τον Νοέμβριο στον αρχιμανδρίτη της Κύπρου, π. Ηρακλείδιο.  Αυτό περιείχε μέσα και το βιβλίο του Γέροντος Μαξίμου Ιβηρίτου, όπού καταγράφεται εν συντομία ο βίος των αξίων Πέττα, μπουκαλάκι με ιαματικό έλαιο από το καντήλι του κοιμητηρίου τους, η κούπα από το καντήλι του τάφου τους, μαζί με το καμένο λουμίνι και τη καντηλήθρα. Ακόμα περιείχε θαυμαστές εικόνες (φωτογραφίες) εκεί όπου που παρουσιάζετε και το περιστέρι πάνω στον τάφο, ένα μπουκάλι με αγιονέρι εκ της οικίας του Οσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου στον Άρμπουνα Καλαβρύτων, έντυπο κήρυγμα για τον Παπουλάκο, έντυπο κήρυγμα για τον όσιο Σοφιανό και, τέλος, έντυπο κήρυγμα και εικόνες του αγίου, που αγιοκατάταξε τελευταία ο Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, του ιερομάρτυρα Βλασίου του Ακαρνάνος.

Έκανα το σταυρό μου, σταύρωσα τα φυλαχτά  λέγοντας: «Άξιοι, άξιοι, άξιοι και θαυματουργοί!».

Επίσης παρακάλεσα τον πατέρα Νικόλαο και την πρεσβυτέρα του Ανθή, όταν με το καλό φτάσουν όλα αυτά στον προορισμό τους να μου κάνουν την χάρη να μυροβλύσουν, για να δείξουν ακόμα μία φορά την πρεσβεία τους. Άλλωστε στην Μονή αυτή διαφυλάσσονται εικόνες τους και ιερά τους ευωδιάζοντα ενδύματα. Εκεί είχε γίνει πέρσι η ιερά αγρυπνία στην μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα, όπου πρότρεψαν οι ιερείς και οι μοναχές τον π. Νεκτάριο να ευλογήσει με τα ιερά ενδύματα των γονέων του τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, και λύθηκε η φρικτή ξηρασία. Από ο,τι μας λένε από την Κύπρο, έγινε για τα καλά η λύση της ανομβρίας, διότι βρέχει μέχρι τις ημέρες μας… 

Σφράγισα καλά το δέμα την άλλη ημέρα στις 7-12-2016  και το ταχυδρόμησα  στον αρχιμ. Ηρακλείδιο, πνευματικό του Ιερού Γυναικείου Ησυχαστηρίου της Παναγίας της Παντάνασσας, στο χωριό Κοτσιάτη της Λευκωσίας. Στις 27-12-2016 το δέμα είχε φτάσει στο Ησυχαστήριο.

Στις τέσσερις Ιανουαρίου του 2017, ο αρχιμ. της Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής π. Ηρακλείδιος Κλεάνθους (τηλ. 00357 99277929), μας έστειλε το εξής μήνυμα:

«Πανάγιοι και πανθαματουργοί - Άγιος Νικόλαος και Αγία Ανθή. Λάβαμε τις ευλογίες των αξίων και όλη η Μονή μας γέμισε ιερά ευωδία μύρου, σαν της Παναγίας μας της Μαλεβής, μόλις ανοίξαμε το κουτί σας. Πήγαζε από το έλαιο των αξίων Πέττα. Ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας».

Αγιορείτες Οσιότατοι πατέρες, από τα θαυμαστά που αξιωθήκαμε να βιώσουμε εμείς οι ανάξιοι και αμαρτωλοί και ακούσαμε για τη δύναμη των αξίων, σας καταγράφουμε πολύ λίγα. Και, όπως λέει η φωτισμένη γερόντισσα Ακακία (τηλ. 0030 2294077053), μοναχή της Ι. Μονής Αγίας Τριάδας Νέου Βουτσά της Αττικής, καθημερινά οι άξιοι και θαυματουργοί π. Νικόλαος και η πρεσβυτέρα του Ανθή, θαυματουργούν και θεραπεύουν τον πονεμένο κόσμο, αλλά λίγα από αυτά τα θαυμαστά σημεία πληροφορούμαστε.

Ωστόσο άγιοι γέροντες του Περιβολιού της Παναγίας μας, έχετε εν λευκώ την άδεια του συζύγου μου και της ελαχιστότητάς μου, Μαρίας Δάνου, να δημοσιεύσετε, όπως εσείς κρίνετε προς δόξα Θεού τα θαύματα των αξίων, προς δόξαν Θεού και παρηγοριά του κουρασμένου και ταλαίπωρου κόσμου. Και αυτό, γιατί συνέχεια μας βομβαρδίζουν με αρνητικά, και ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη από πνευματική τροφή, από αισιοδοξία, όπως σαν και αυτά που παρατίθενται παραπάνω.

Τέλος, ευχαριστήσαμε τον Παντοδύναμο Θεό, τον ποιούντα θαυμάσια μόνο. Καθώς και τον πατέρα Νικόλαο Πέττα μαζί με την πολύαθλη πρεσβυτέρα του Ανθή και με σεβασμό αναφωνήσαμε την αθωνίτικη σχετική ευχή για εκείνους: «Άξιοι, άξιοι, άξιοι και θαυματουργοί - Άγιος Νικόλαος και αγία Ανθή».

OriginalPress

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ: