Τό «βιογραφικό σημείωμα» του Αγίου Ανδρέα για να προσληφθεί» στην ομάδα των Αποστόλων…

Ο Απόστολος Ανδρέας κήρυξε κατά την παράδοση στην Συρία, Βιθυνία, Πόντο και μετά στην Σκυθία, την νότιο δηλαδή Ρωσία...

Έφθασε μέχρι του Δνείπερου ποταμού και τού τόπου πού σήμερα είναι κτισμένο το Κίεβο.
Πέρασε βέβαια η εορτή του Πολιούχου μας Αγίου Ανδρέα, έγραψαν άλλοι για την γεμάτη διωγμούς ζωή του, έγιναν τόσες και τόσες εκδηλώσεις μέσα στα λεγόμενα Πρωτοκλήτεια, αλλά πάντα κάθε εορτή έχει έναν μεθεόρτιο κύκλο κάποιων ημερών πού λήγει την 7^η ημέρα, ώς «απόδοση» της εορτής. Είμαστε λοιπόν ακόμη  μέσα στις μέρες αυτές, και δεν μπορέσαμε να αρνηθούμε για δημοσίευση ένα πολύ ενδιαφέρον μικρό κείμενο πού μας στείλανε :

«….Τις μέρες αυτές πού η τοπική Εκκλησία των Πατρών τίμησε τήν μνήμη ενός μεγάλου Αποστόλου, τοῦ Αγίου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, θα ήθελα  νά ξεκινήσω τις σκέψεις μου μέ ἕνα απλό ἐρώτημα :

Αλήθεια, ἄν σ΄ όλους εμάς ἔλεγε σήμερα ὁ Χριστός «θέλω νά σᾶς προσλάβω στην ομάδα τῶν Ἀποστόλων, νά γίνετε κι΄ εσείς Απόστολοι, και θέλω να μοῦ φέρνατε ἕνα βιογραφικό σας να δώ πώς βλέπετε κι΄ εσείς τον εαυτό σας…», τί θά τού γράφατε μέσα;

Μή βιάζεσθε νά ἀπαντήσετε.
Τό ἀπήντησε σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στό κείμενο πού θα διαβάσουμε λίγο παρακάτω :

«…Ἀδελφοί !  Νομίζω ὅτι ὁ Θεὸς ἄφησε ἐμᾶς τοὺς Αποστόλους νὰ ἐμφανισθοῦμε σαν τους πιο τελευταίους, σὰν καταδικασμένους εἰς θάνατον πού βαδίζουν στον τόπο της εκτέλεσης…Διότι  γίναμε μολόγημα και  παράδοξο θέαμα  σε όλο τον κόσμο, στοὺς αγγέλους πού θαυμάζουν, καὶ στοὺς ἀνθρώπους πού μας χλευάζουν...

Ἐμεῖς, ( μ΄ αυτές τις ταλαιπωρίες και τους διωγμούς για την πίστη μας στον Αληθινό Θεό )  θεωρούμαστε  μωροὶ και ανόητοι  χάριν τοῦ Χριστοῦ, ενώ σεῖς ( πού δεν μάχεσθε για την ίδια πίστη αλλά από μακριά και χωρίς κινδύνους στέκεσθε ) θεωρείσθε  φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἐμεῖς θεωρούμαστε ἀδύνατοι, εσεῖς δυνατοί· εσεῖς ἔνδοξοι, ἐμεῖς ἄσημοι ( χωρίς καμία δόξα και αξίωμα και επί πλέον κυνηγημένοι…).

Από την ημέρα πού λάβαμε το Αποστολικό αξίωμα  ώς αὐτὴ τὴν ώρα ( πού σας γράφω αυτό το γράμμα ) καὶ πεινᾶμε καὶ διψᾶμε, δεν έχουμε ρούχα να προφυλαχτούμε από την κακοκαιρία μέσα στις διαδρομές από πόλι σε πόλι, δεχόμαστε ραπίσματα και γρονθοκοπήματα  από τους αντίθετους, διάγομεν βίον πλανόδιο, κοπιάζουμε ἐργαζόμενοι μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια ( και δεν ανεχόμαστε να μας ταϊζουν άλλοι...)

Τό τελευταίο θαύμα τού Αγιάννη τού Ρώσσου στόν «Ευαγγελισμό»…

Συγκλονίζει ένα νέο θαύμα του Αγίου Ιωάννη του Ρώσσου 

(1690 - 1730 ).

Τώρα, σήμερα, στήν εποχή μας, καί «τώ καιρώ ετούτω...» όχι μόνο «τώ καιρώ εκείνω…»

---------------------

Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος Κρατικός υπάλληλος μπροστά στό ολόσωμο Άγιο λείψανο στό Προκόπι Ευβοίας.
Μπήκε στην εκκλησία με πυτζάμες κάτι που έκανε εντύπωση σε όλους.
Τον σταμάτησε ένας ιερέας και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, και γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά.
«Όχι πάτερ», απάντησε και συνέχισε, «με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετείτε. Το πρωί στον «Ευαγγελισμό» ήρθε η γυναίκα μου να με δει.
Έχει περάσει μιά 10ετία και πλέον γιά να μπορέσω να σταθώ όρθιος όπως με βλέπετε τώρα.
Μία χρόνια πάθηση του νευρικού συστήματος και μία αρρώστια που είχα περάσει, μου έφεραν βαρειά αναπηρία τόση, που έχασα καί τήν θέση μου...

Να με κάψουν σαν πεθάνω, ή να με θάψουν ;

Ψήνουνε ανθρώπους, έστω καί πεθαμένους, σάν να ψήνουνε τίποτα αρνιά ! 

Ιδού τό κατάντημα τής νέας Ελλάδας...





Στήν σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας πού έγινε πρό ημερών, αποφασίστηκε από τους Πατέρες , ότι για όσους επιλέξουν να αποτεφρωθούν, απαγορεύεται η νεκρώσιμος ακολουθία καθώς και το μνημόσυνο.
Πάνω σ΄ αυτή την απόφαση τοποθετήθηκε ο Μητροπολίτης Μαντινείας καί Κυνουρίας ( περιοχή Παναγίας Μαλεβή ) κ. Αλέξανδρος ο οποίος δήλωσε:
"Οι άνθρωποι σήμερα εμφανίζονται, να είναι τάχα προοδευτικοί και μοντέρνοι και πολιτισμένοι, καί κάποιοι θέλουν νά αποτεφρώνονται και όχι νά θάβονται, με τον παραδοσιακό, και χριστιανικό τρόπο. "

"Η αποτέφρωση είναι ένα φαινόμενο, που παρατηρείται και στα αρχαία χρόνια. Ήταν όμως έθιμο των βάρβαρων λαών. Οι Έλληνες σε δύσκολες καταστάσεις αποτέφρωναν, όπως π.χ. στον Τρωικό πόλεμο, όπου ήταν αδύνατο να ενταφιάσουν τα λείψανα των πολεμιστών τους σε ξένα εδάφη. Η αποτέφρωση λοιπόν, γενικά, παρατηρείτο στους βάρβαρους λαούς της Ανατολής. "
"Αντίθετα, οι πολιτισμένοι άνθρωποι είχαν στις κοινωνίες τους την ταφή. Βλέπουμε στους αρχαίους Ελληνικούς χρόνους τον τάφο π.χ. του Αγαμέμνονα, τους τάφους της Βεργίνας, τον τάφο τώρα στην Αμφίπολη. Η ταφή ήταν εκδήλωση πολιτισμού. Αντίστοιχα, οι Αιγύπτιοι έθαβαν τους βασιλείς τους και τα σημαίνοντα πρόσωπα σε πυραμίδες. Οι Εβραίοι, επίσης, έθαβαν και σήμερα έχουμε στη Χεβρώνα τους Τάφους των Πατριαρχών. "
"Εμείς οι Χριστιανοί έχουμε την παράδοση, ότι ο Χριστός ενταφιάστηκε και δεν αποτεφρώθηκε. Άρα, εφόσον πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, ο οποίος ενταφιάστηκε και δεν αποτεφρώθηκε, είμαστε υποχρεωμένοι, να ακολουθήσουμε και τον τρόπο της ταφής του. 
Αυτό το βλέπουμε και στη συνέχεια, στη ζωή της Εκκλησίας μας, όπου έχουμε τα άφθαρτα λείψανα των Αγίων. 
Εάν τα αποτεφρώναμε, τότε δε θα είχαμε αυτά τα θαυματουργά λείψανα των Αγίων, που θεραπεύουν και κάνουν θαύματα. ‘’

Γιατί κάποιοι χριστιανοί παρασύρονται και τρέχουν σήμερα στις μαγείες;

Ο Ρουμάνος ασκητής π. Κλεόπας Ηλίε πού αρκετά χρόνια τής ζωής του τα πέρασε σέ σπηλιές στά δάση τής Ρουμανίας σκληρά καταδιωκόμενος από τό τότε κομμουνιστικό καθεστώς τού Τσαουσέσκου...
-----------------------






«….Τρέχουνε σε όλα αυτά διότι εξέλειπε απ’ αυτούς η πίστη  και ο φόβος του Θεού, και διότι σήμερα δεν προσεύχονται σχεδόν καθόλου, ώστε να εκπληρωθούν τα αιτήματά τους  με την προσευχή και να μη τρέχουν στις μα­γείες.
Δεν διαβάζουν σήμερα την Αγία Γραφή για να ιδούν, τί τιμω­ρίες περιμένουν όλους  αυτούς πού ασχολούνται μ' αυτά…

Δεν πηγαίνουν τακτι­κά στην Εκκλησία, δεν εξομολογούνται ούτε ακόμη στις τέσσερες μεγάλες νηστείες, δεν ζητούν στις ανάγκες των την συμβουλή και την ευχή του ιερέως. 

Περισσότερα:  Πώς θά προστατευτούμε από κάποιον πού μάς κάνει μαύρη μαγεία ;

Επί πλέον τρέχουν πολλοί στις μαγείες διότι εξέχασαν τις υποσχέσεις που έδωσαν στον Χριστό, στο μυστήριο του Βαπτίσματος, όταν είπαν ( μέσω του αναδόχου τους ) ότι :

Κοιμήθηκε ο μεγάλος λαϊκός Θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος…

Τον αφόρισαν παρανόμως, αναπολόγητο, και κατά παράβαση των Ιερών Κανόνων τής Ορθόδοξης Εκκλησίας… 

Περισσότερα  ΕΔΩ :

Τά ευλογημένα φίδια της Παναγίας εμφανίστηκαν πάλι στην Κεφαλλονιά !

Χαρούμενος  επισκέπτης...

 


Για πάρα πολλά χρόνια, η εμφάνιση των «ιερών φιδιών» τις μέρες των εορτών της Παναγίας μας στο Μαρκόπουλο της Κεφαλονιάς, ήταν κάτι το τοπικά αναμενόμενο και θαυματουργικά συνδεόμενο με την Κοίμηση της Θεοτόκου. 

Πολλοί ξένοι ερχόντουσαν τις μέρες αυτές μόνο και μόνο για να ψηλαφήσουν αυτά τά περίεργα καί ακίνδυνα φιδάκια πού γλιστρούσαν σάν νερό μέσα στά χέρια σου, ανέβαιναν γρήγορα στό πρόσωπό σου, σέ χαιρετούσαν καί τα χαιρετούσες χωρίς να κινδυνεύεις καί να φοβάσαι στό ελάχιστο...

Κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος καταλάβαινε ότι αυτά τα φιδάκια είχανε πάνω τους κάτι το ξεχωριστό πού στό μετέδιναν κι΄ εσένα σάν χαρά στήν ψυχή σου...

Είναι ένα θαύμα τής Παναγίας γιατί βγαίνει πάντα τίς μέρες τής γιορτής της. Κι΄άς λένε ότι θέλουνε οί άπιστοι ...

Ρίχνουνε πέτρες ( απιστίας) πού μετά τούς έρχονται καί στό κεφάλι τους κι΄ άς μή το καταλαβαίνουν...Λέμε θαύμα, και όχι απλώς «φαινόμενο» γιατί μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηρισθεί και να αποτυπωθεί όλη αυτή η παρουσία τους...
Εφέτος, δυστυχώς, τα φιδάκια άργησαν, αλλά τελικά  βγήκαν. 
Και ο διάχυτος  φόβος πού επικρατούσε στά χωριά "ότι κάτι κακό μπορεί να είναι στον δρόμο και να έρχεται…" διαψεύστηκε. 

Καί ελπίζουμε καί στήν πράξη να είναι έτσι ! Μιά καί σέ αρκετούς μέχρι σήμερα τούς είχανε « ζώσει τά φίδια…».
Όχι αυτά της Παναγίας, αλλά κάτι άλλα «φίδια» χειρότερα και απαισιότερα εκείνων…

Ένας άνθρωπος τού Θεού, στην «μικρή Μόσχα» της Πάτρας…

Τις μέρες αυτές καί εντελώς τυχαία έπεσε στα χέρια μας ένα πρόγραμμα εκδηλώσεων πού θα γίνουν τέλος Ιουνίου στην Πάτρα.

Το κείμενο μιλούσε για την μετά από 50 χρόνια εκταφή των λειψάνων μιάς μεγάλης προσωπικότητας πού δραστηριοποιήθηκε στην πάλαι ποτέ ευγενή πολιτεία μας.

Το πρόσωπο αυτό είναι ο γνωστός, στους παλιούς κυρίως Πατρινούς, ως ο «παπούλης Γερβάσιος» !

Μάλιστα, κάποιοι  παλιοί φίλοι πού προσωπικά τον γνώρισαν ισχυρίζονταν, χωρίς κανένα θρησκευτικό  ή και ζηλωτικό φανατισμό, θέλουμε να πιστεύουμε, ότι αν δούμε σωστά το πνευματικό αλλά και φιλανθρωπικό έργο πού έκανε στις φτωχογειτονιές της Πάτρας εκείνη την εποχή ο πατήρ Γερβάσιος , φαίνεται καθαρά σαν να «τον είχε στείλει ο Θεός στα Προσφυγικά της Πάτρας όπου κυρίως έδρασε !

Σε μια εποχή φτώχειας, δυστυχίας, και εξαθλιώσεως εκ της προσφυγιάς, για να βοηθήσει τους διωγμένους  από τον Κεμάλ και κατασφαγμένους Μικρασιάτες της Ιωνίας λίγα χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922…».

Μόνο έτσι εξηγείται και η μεγάλη ανταπόκριση πού βρήκε από μικρούς και μεγάλους καθώς και η ολόψυχη συνδρομή τους στο έργο του! Κι΄αυτό παρ΄όλη την αυστηρότητά του…

Τότε, τά λεγόμενα «Προσφυγικά» θά λέγαμε ότι κομμουνιστοκρατούνταν, ( όπως και σήμερα άλλωστε ), γι΄ αυτό και ο νέος Δήμαρχος Πατρών, παιδί του ΚΚΕ, ο  κ. Πελετίδης, τα διάλεξε για βάση του και ορμητήριό του…

Και μάλιστα, είχαν πάρει, από τις τότε αρχές Ασφαλείας την ονομασία «μικρή Μόσχα», με φακελωμένους τους περισσότερους της περιοχής γιατί «…ο θείος του θείου τους κουβεντιάζοντας κάποια μέρα…. σ΄ ένα καφενείο είχε επαινέσει την Ρωσία, κάνοντας έτσι… «προπαγάνδα υπέρ του κομμουνιστικού κόμματος…».

Αυτό το «συμβάν» είχε μπεί στον φάκελο και στο Ποινικό μητρώο και τον είχε δεμένο κι΄ αυτόν και τα παιδιά του και αποκλεισμένο μέχρι τρίτης γενεάς από κάθε πρόσληψη στο Δημόσιο, και ειδικά σε Στρατιωτικές Σχολές !

Άσε πού αρκετές φορές επρόκειτο για κοινές συκοφαντίες ανθρώπων ( χαφιέδων ), για να τά έχουνε καλά με τις Αρχές ότι προσφέρουν «Εθνικές» ( ; ) υπηρεσίες, χώρια τα μπουρμπουάρ πού έπαιρναν από κάποια μυστικά κονδύλια της ΚΥΠ  και τις άλλες «εξυπηρετήσεις» πού είχανε, όπως ισχυρίζονται κάποιοι…

Ήταν η εποχή του αδελφοκτόνου αλληλοσπαραγμού των Ελλήνων, με πολλά λάθη εκατέρωθεν των παρατάξεων…
Και από τους «αριστερούς», και από τους «δεξιούς»…

Τά λεγόμενα «Προσφυγικά», άρχιζαν τότε από την περιοχή της Αγίας Αικατερίνης, περνούσαν την πλατεία Ελευθερίας και κατέληγαν εκατέρωθεν της περιοχής της Αγίας Φωτεινής.

Εδώ ο παπούλης μέ μία ομάδα από τα 700 περίπου παιδιά πού συγκέντρωναν τότε τα κατηχητικά του σχολεία.
Σήμερα πολλά απ΄ αυτά, μεγάλα τώρα, θυμούνται το έργο του εδώ στήν Πάτρα καί θα τιμήσουν με τήν παρουσία τους τήν εκταφή του, τό απόγευμα τής  Κυριακής πού μάς έρχεται... 

-------------------

Ποιό ήταν όμως το έργο τού γέροντος των Προσφυγικών πού επειδή βοηθούσε όλους, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, τον κατηγόρησαν στο τέλος κι΄ αυτόν ως «κομμουνιστή» και παρά λίγο να τον φυλακίσουν ;

Αλλά πρίν περάσουμε στο έργο του και στην ζωή του να σημειώσουμε ότι η εκταφή θα γίνει παρουσία του Μητροπολίτη Πατρών και δεκάδων ιερέων, ηγουμένων, και μοναχών καθώς και επισήμων της περιοχής μας. Θα γίνει την Κυριακή το απόγευμα στις  5.30, στα Συχαινά – απέναντι από τα Σχολεία Σωτηρχόπουλου - στην κατασκήνωση της «Αναπλαστικής Σχολής Πατρών» πού είχε ιδρύσει ο πατήρ Γερβάσιος όπου τώρα είναι και ο τάφος του !

Ακούσαμε τρείς προβλέψεις για το άνοιγμα του τάφου και τις μεταφέρουμε εδώ με κάθε επιφύλαξη:

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.gr/2014/06/blog-post_25.html#more