Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Κοιμήθηκε σήμερα η ηγουμένη της Μονής Μαλεβή, γερόντισσα Παρθενία…


Γερόντισα Παρθενία, (+ 1925 -2015 ) εν ζωή ηγουμένη τής Ιεράς Μονής Μαλεβή...
Οί ομιλίες της πάντα Ορθόδοξες καί πάντα μαχητικές πού ταρακουνούσαν συνειδήσεις...
Δέν χάϊδευε τ΄ αυτιά κανενός είτε Επισκόπων, είτε πολιτικών, είτε επισήμων καί λαϊκών...






Κοιμήθηκε σήμερα Πέμπτη, καί 9 ή ώρα το πρωϊ , η ηγουμένη της Μονής Μαλεβή γερόντισσα Παρθενία έπειτα από κλινήρη παραμονή αρκετού διαστήματος.
Για ολόκληρες δεκαετίες υπηρέτησε πιστά και με ιερό ενδιαφέρον το μοναστήρι της Μαλεβή.

Με την βοήθεια τών προσφορών του κόσμου από το απλό κερί μέχρι και άλλων δωρεών έφτιαξε αυτό το τεράστιο οικοδομικό συγκρότημα πού βλέπουμε σήμερα όχι για την καλοπέραση των μοναχών αλλά για την καλύτερη φιλοξενία και την δωρεάν εξυπηρέτηση και διανυκτέρευση χιλιάδων προσκυνητών πού έρχονται με εκατοντάδες λεωφορεία και ιδιωτικά αυτοκίνητα όλο τον χρόνο και από όλα τα μέρη της γής…
Βέβαια, πάνω σε όλα αυτά υπάρχει δυστυχώς και η «γνώμη των αντιθέτων» όπως αναφέρει κάπου στο παραπάνω βίντεο και η ηγουμένη γερόντισσα Παρθενία.
«Αντίθετοι» βέβαια υπήρξαν και υπάρχουν σε όλη την ζωή και την διαδρομή της αρχαίας Εκκλησίας μέχρι σήμερα…».

«Αντίθετοι»,  πού βλέπουν παντού «αρπαγές χρημάτων», «χριστιανοπρόβατα προς εκμετάλλευση», και άλλα «ευλαβή», ή μάλλον «φρενοβλαβή φαντάσματα…», έχουμε και σήμερα ακόμη και μέσα στις τάξεις των χριστιανών αρχής γενομένης από τον αρχαίο Ιούδα ένα εκ των 12 μαθητών του Χριστού.
Τι να κάνουμε τώρα, έτσι είναι οί κοινωνίες των ανθρώπων, δεν είναι καί κοινωνίες αγγέλων.
Τώρα...

Από τό 1960 που ανέλαβε ως Ηγουμένη έφτιαξε 6 Εκκλησίες.

Τον Άγιο Νείλο το Μυροβλύτη όπου ήταν πρώτα το κελί του Αγίου.

Τον Άγιο Γεώργιο που είναι το νεκροταφείο.

Τον Άγιο Χαράλαμπο στο μετόχι του Μοναστηριού στο Κορακοβούνι.

Τον Άγιο Νεκτάριο.

Μέ τελευταίο έργο δοξολογίας τού Θεού καί τής Παναγίας αλλά καί πρός εξυπηρέτηση τών χιλιάδων καθημερινών προσκυνητών έφτιαξε καί την Νέα μεγάλη Εκκλησία, τρισυπόστατη, την Κοίμηση της Θεοτόκου, η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος και τα Εισόδια της Θεοτόκου.

Αλλά καί τήν κάτω Εκκλησία πού συνήθως γίνονται οί βαπτίσεις, κι΄ αυτή είναι τρισυπόστατη...
Συνέχεια από τον ηλεκτρονικό Τύπο:

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Ο Θεός έχει τούς δικούς Του "κλητήρες"...




Πάντα έχει ο Θεός τούς δικούς Του ανθρώπους.

Αρκεί να τού κτυπάμε με την προσευχή μας,  καί με τήν σωστή ζωή μας, τήν πόρτα Του...




Ετούτη είναι μια αληθινή ιστορία, που μας την αφηγήθηκε κάποιος που την έζησε από πολύ κοντά…
Ο άντρας και η γυναίκα ήταν πρόσφυγες από την Σμύρνη.

Ο παππούς που μας είπε γι αυτούς, τους γνώρισε στην Αθήνα.
Ήταν μόνοι, κατάμονοι, δίχως συγγενείς όπως οι περισσότεροι από τους ξεσπιτωμένους της Ανατολής. Ούτε παιδιά είχαν.
Δυο απλοί και πονεμένοι άνθρωποι που ποτέ δεν έδειξαν τον πόνο τους.
Μόνο την ελπίδα τους στον Κύριο που ξημερώνει τις μέρες έβλεπες και την φτώχεια τους που δεν γινόταν να κρυφτεί...
Σε ένα ημιυπόγειο ο άντρας είχε ένα μικρομάγαζο και πουλούσε ελιές. Πάνω απ' αυτό, ένα τετράγωνο δωμάτιο ήταν η ...οικία τους. 

Σπίτι να το κάνει ο Θεός: Σε μιαν άκρη τα σιδερένια τρίποδα με τις ξύλινες τάβλες και αυτό ήταν το κρεββάτι, παραδίπλα ένα κουτσό τραπέζι, δύο μπακιρένια κύπελλα για να πίνουν νερό, μια γκαζιέρα, μια καρβουνισμένη κατσαρόλα και λίγα ρούχα σκεπασμένα με ένα σεντόνι.
Το "οίκημα" νοικιασμένο.
Πόσες ελιές θα μπορούσε να πουλήσει ο χριστιανός για να καζαντίσουν;