Θαύματα παράδοξα και περίεργα από τον προσφάτως ανακηρυχθέντα Όσιο Ιάκωβο Τσαλίκη…

Ὁ Κύπριος Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, συνομιλεῖ μὲ τὴ δημοσιογράφο Νατάσα Ἰωάννου, καλεσμένος στὴν ἐκπομπὴ «Ἐνημέρωση Τώρα» τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ TV-ONE τῆς Κύπρου, γιὰ τὸν Άγιο Ἰάκωβο Τσαλίκη μετὰ τὴν πρόσφατη ἁγιοκατάταξή του.  Ἡ ἐκπομπὴ μεταδόθηκε στὶς 28 Νοεμβρίου 2017.

 

Ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης πού προσφάτως αγιοποιήθηκε από το Πατριαρχείο, ο Άγιος του Θεού πού κράτησε "εν ζωή" ένα ολόκληρο αεροπλάνο με 250 επιβάτες κτυπημένο από κεραυνό πάνω από τον Ατλαντικό !…

VIDEO   Ημερίδος ομιλιών για τον Όσιο Ιάκωβο ( από το 46 ' λεπτό... )

https://www.youtube.com/watch?time_continue=463&v=mSwzkDIkPw8

Ομιλητής π. Γαβριήλ Εμμανουηλίδης

«…Είμαι εδώ γιατί κάνω υπακοή στα επίμονα αιτήματα του πατρός Αλεξίου και των συνεφημερίων του. Θα ήθελα όμως, κάνοντας υπακοή και στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χαλκίδος κ.κ. Χρυσόστομο τον Ποιμενάρχη μου, να εκφράσω δημόσια και την ευχαριστία του προς τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, τον Άγιο Ποιμενάρχη σας, τις ευχαριστίες του, γιατί στη Μητρόπολή του γίνεται αυτή η ημερίδα εις τιμήν και μνήμη του Αγίου γέροντος Ιακώβου.

Ο άμεσος διάδοχος του Αγίου γέροντος Ιακώβου ήταν ο πατήρ Κύριλλος. Ο πατήρ Κύριλλος, λοιπόν, μιμούμενος κι αυτός την βιωτή του Αγίου γέροντος Ιακώβου και με απλά αλλά μεστά λόγια έλεγε:

«Ο Θεός περπατάει στη γη δια των Αγίων του. Ένας τέτοιος Άγιος είναι ο πατήρ Ιάκωβος.».

Χθες όπως είπε και  ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παύλος, είχαμε στο μοναστήρι το μνημόσυνο του γέροντα. Δεν ήταν μνημόσυνο, συμπληρώθηκαν 25 χρόνια, ήτανε λαμπρά πανήγυρις.

Αντί να φέρουν στάρι και κόλλυβα οι Χριστιανοί, φέρναν αρτοκλασίες. Πάνω από δυο χιλιάδες κόσμο είχε, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Τί τους έφερε αυτούς τους 2.000 ανθρώπους από τα πέρατα της γης; Και από το εξωτερικό. Και από την Κύπρο πολλοί. Και από αλλού. Αυτή η χάρις που έφερε κι απόψε εμάς όλους εδώ. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος. Δια των ευχών του Αγίου γέροντος Ιακώβου.

Ο οποίος μπορεί να έχουν περάσει 25 χρόνια που έχει φύγει από ανάμεσά μας αλλά, όπως έλεγε για τον Όσιο Δαυίδ εκείνος: «Είναι ζωντανός Άγιος ο Όσιος Δαυίδ, παιδιά μου. Ζει Κύριος ο Θεός.». Όπως το έλεγε για τον Άγιο Δαυίδ, ισχύει και για εκείνον.

Και θα αρχίσω από το τέλος. Θα αρχίσω από μια εμφάνισή του, πρόσφατη. Σε ένα παλικάρι στην Αθήνα. Στον Θάνο. Στον Θανάση τον Κωνσταντόπουλο. Βρισκόταν πίσω από το Hilton, στο φανάρι...

++++++++++++++

Είναι άναρχα τα φυσικά φαινόμενα καταστροφών, ή κάτι «άλλο» θέλουνε να μάς πούνε ;

Τά τελευταία χρόνια παρατηρούμε ένα ολοένα αυξανόμενο κύμα φυσικών καταστροφών όχι μόνο στην χώρα μας αλλά και σε ένα Παγκόσμιο επίπεδο. Όλοι τα βλέπουμε, τα ακούμε, και κάποιες φορές και τα υφιστάμεθα στους εαυτούς μας και στις περιουσίες μας.
Πολλοί λίγοι όμως διερωτώνται, τι να σημαίνει «αυτό» και πού πηγαίνουμε;

Η αντίληψη ότι τα φυσικά φαινόμενα «έρχονται από μόνα τους», ότι είναι άναρχα και ανεξέλεγκτα πού υποβοηθήθηκαν μάλιστα και από ανθρώπινα οικιστικά και περιβαντολογικά λάθη και παραλείψεις είναι ασφαλώς η μία άποψη. Αλλά, όχι βέβαια σε όλη την έκτασή της…

Μέσα από κάθε ξεχωριστή φυσική καταστροφή, λιμού, σεισμού, καταποντισμού , πυρκαγιών, επιδρομής αλλοφύλων, κλπ. υπάρχει πάντα κρυμμένο και ένα μήνυμα του Θεού πού μας καλεί σε αλλαγή ζωής, σε μετάνοια, και σε αποφυγή όλων εκείνων των αιτιών πού προκαλούν την οργή του Θεού και με ότι εξ΄αυτού συνεπάγεται. 
Αν δεν το καταλάβουμε και δεν το αξιοποιήσουμε θα έλθει το επόμενο κτύπημα, πού συνήθως είναι πάντα χειρότερο του πρώτου…

Τώρα, τι άραγε θέλουν να μας πούνε όλα αυτά πού τώρα συμβαίνουν και όλα αυτά πού αναμένονται να έλθουν ;

Ρωτήθηκε κάποτε ο Χριστός αν εκείνοι οι 18 άνθρωποι πού σκοτώθηκαν από το γκρέμισμα ενός πύργου στην Σιλωάμ, ή κάποιοι άλλοι πού σφαγιάσθηκαν από τον Πιλάτο μέσα στην αυλή του Ναού  του Σολομώντος ήσαν οι πιο αμαρτωλοί  άνθρωποι του κόσμου και γι΄αυτό θανατώθηκαν έτσι.

Και ο Κύριος τους απάντησε:

« Οχι σας λέγω δεν ήσαν οι πιο αμαρτωλοί ! Αλλ΄ έπαθαν εκείνοι αυτά, για να συνέλθετε εσείς. Εάν όμως δεν μετανοήσετε, όλοι κατά τον ίδιο ( ή και παρόμοιο ) τρόπο θα χαθήτε…»

( κατά Λουκά Ευαγγέλιο  κεφ. ΙΓ΄ 2-5 )

Πάνω σε όλες αυτές τις σκέψεις είναι και τα παρακάτω πού θα αναφέρουμε !

«Η  Aσκήτρια Λαμπρινή και οι φοβερές αποκαλύψεις της…»

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/praktikh-theologia-menu/127-i-askitria-lamprini-kai-oi-foveres-apokalypseis-tis

Ασκήτρια Λαμπρινή: «Θα δεις μεγάλα κύματα ίσα με ένα διώροφο σπίτι να καταστρέφουν πόλεις και χωριά» –( Μόλις τα είδαμε;)

–«Μιλούσε για πράγματα πού θα γίνουν στο μέλλον. Είπε: «Θα δεις πράγματα πού δεν μπορείς να φανταστείς».
-Θα δεις μεγάλα κύματα ίσα με ένα διώροφο σπίτι να καταστρέφουν πόλεις και χωριά, και λίγοι θα σωθούν».
Πράγματι δυο μήνες μετά τον θάνατο της είχαμε το γνωστό τσουνάμι με χιλιάδες νεκρούς (στην Ασία).
 
Σήμερα τα βλέπουμε αυτά μέσα από τα λόγια πολλών κατοίκων της Μάνδρας Αττικής και στις φοβερές καταστροφές της…
--Θα δεις παιδιά να πηγαίνουν εκδρομή με το σχολείο και να βγαίνει ο σατανάς με το δρεπάνι και να τους παίρνει τα κεφάλια.
Πράγματι συνέβη το γνωστό ατύχημα με τα παιδιά από την Μακεδονία με τόσα θύματα.
-Μου έλεγε: «Δεν κάνει να σου αποκαλύψω περισσότερα γιατί αμαρτάνω. Για ό,τι σου λέω μου δίνει άδεια ο Κύριος».


Εδώ μόλις είδαμε το τσουνάμι που κατέβαινε από το Όρος Πατέρα και βούλιαξε την Μάνδρα και την ευρύτερη περιοχή της  Δυτ. Αττικής.


 



Φυσικές καταστροφές, φτώχεια και πόλεμος δείχνουν ότι θα πούμε  το ψωμί – ψωμάκι;
Όποιος στερήθηκε τον Χριστό στερήθηκε και το ψωμί.
«Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού.»

«Είναι μεγάλη αμαρτία η αλλαγή φύλου ; » ( από μια αληθινή ιστορία )

Αυτή η παρακάτω αληθινή αλλά και θλιβερή ιστορία είναι αφιερωμένη σε όσους εμπλέκονται θετικά ή αρνητικά σε παρόμοιες καταστάσεις...
------------------

- Παπανικολάου, έφυγες όπως είσαι! Μεταβολή και σφαίρα έξω. Δυο μέρες αποβολή!

- Κυρία...

- Κεριά και λιβάνια! Σου το είχα πει, αν ξανάρθεις εδώ μέσα δεν γλιτώνεις. Όπως είσαι, ούτε να σε βλέπω…

Ο Παπανικολάου, ο Νίκος, δηλαδή, έφυγε πράγματι. Χωρίς ίχνος δυσαρέσκειας στη μορφή του.

Με μια σκληρότητα αφύσικη θα έλεγες για την ηλικία του, σαν σμιλεμένο πρόσωπο σε πάγο.

Δεν μπορούσες να καταλάβεις αν λυπόταν, αν ένοιωθε απογοητευμένος, θυμωμένος. Γενικά, δεν ήταν εύκολο να τον ψυχολογήσει κάποιος.

Είχε καλλιεργήσει άμυνες τέτοιες, που να σκαλίσεις τα συναισθήματά του ήταν σχεδόν αδύνατο.

Όχι δεν θα πούμε καμία δακρύβρεχτη ιστορία πονεμένων και τραυματικών παιδικών χρόνων. Δεν θα ήθελε την λύπησή μας.

Ήθελε μόνο το αυτονόητο, όπως νόμιζε, φυσικό δικαίωμα να έχει μάνα και πατέρα. Ο Νίκος, όμως, είχε πάντα δυο μπαμπάδες!

Είχε το "προνόμιο" να είναι το πρώτο ίσως υιοθετημένο παιδί από ομόφυλους γονείς στην Ελλάδα. Ήταν και οι δύο πλούσιοι και μάλλον διάσημοι.

Και πρωτοπόροι βρήκαν το παράθυρο του νόμου, αρκετά χρόνια, πριν μπορέσουν να συνάψουν το μεταξύ τους σύμφωνο συμβίωσης να υιοθετήσει ο ένας το παιδί και να δημιουργήσουν την δική τους "οικογένεια". Με τον δικό τους τρόπο τον αγαπούσαν πάντα τον Νίκο.

Μα το παιδί δεν έχει ανάγκη μόνο μια ψυχολογικού τύπου ανάγκη. Έχει την βαθειά ανάγκη της μάνας. Να θηλάσει την αγάπη της.

Να χαθεί στην αγκαλιά της. Να χωθεί στην κουβέρτα της. Να του κάνει "μα" το χτυπημένο χέρι και να περάσει. Να του σκουπίσει τα δάκρυα.

Όπως έχει ανάγκη και του πατέρα την ασφάλεια. Την σιγουριά.
Τήν δημιουργία έννοιας ανδρισμού καί ανδρικού πρότυπου για την αυριανή ζωή του. Το παιχνίδι και την βόλτα. Τις συμβουλές και τα όρια...