Περίεργα θαύματα της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου…

Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου ! 

Χιλιάδες τα θαύματά της από τήν αρχαία εποχή μέχρι σήμερα...




Εδώ να σημειώσουμε ότι οι δύο υπάρχουσες  θαυματουργές εικόνες της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου αγιογραφήθηκαν γύρω στα 1917 με εντολή του τότε γέροντα Παϊσίου ( όχι του σημερινού νέου Αγίου) 
Ο γέροντας  Παϊσιος ανακάλυψε και τον παλαιό βίο της Αγίας  πάνω σε δερμάτινη περγαμηνή στο Άγιο Όρος!  Σήμερα, η μία εικόνα βρίσκεται στην Λυκόβρυση Αττικής στο γνωστό ομώνυμο Μοναστήρι του Παλαιού Ημερολογίου, και η άλλη βρίσκεται στο άλλο Μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στην Αστόρια της Νέας Υόρκης.
Μιά μικρή συλλογή από θαύματα τής Αγίας, σήμερα καί "τώ καιρώ ετούτω" καί όχι μόνο "τώ καιρώ εκείνω", θα παραθέσουμε πιό κάτω...

1) Ήλθε η ίδια η Αγία μαυροφορεμένη, και μάς βρήκε στο Νοσοκομείο !
«…Ήταν το 1984, όταν στο Κεντρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης (νυν νοσοκομείο Γ. Γεννηματά),  οι ιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια τους ψηλά, σχετικά με την υγεία του αδελφού μου, πού για να τον κρατήσουν στη ζωή  θα έπρεπε να τού κόψουν στο χειρουργείο το ένα του πόδι…
Εκείνο το χρονικό διάστημα στην μονάδα ήταν και μία κυρία μαζί με την κόρη της, που γνώριζαν την χάρη της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, και έδωσαν στην μητέρα μου το βιβλιαράκι της με τα θαύματα της, το λαδάκι, και το μήλο, που έπρεπε να νηστέψεις για 3 ημέρες και το πρωί της 4ης ημέρας έπρεπε να το πάρεις νηστικός σύμφωνα με την αρχαία παράδοση...
Ήταν τόση μεγάλη η απελπισία μας για την υγεία του αδελφού μου που πλέον είχαμε αρχίσει να χάνουμε και την πίστη μας στο Θεό μη βλέποντας κάποιο φώς στην αγωνία μας !

Απ΄ όλους μας, μόνο η μητέρα μου, που από μικρή ήταν στο χώρο της Εκκλησίας έλεγε και ξανάλεγε ότι «στο τέλος θα τα καταφέρουμε» και ότι ο Θεός δεν θα άφηνε τον αδελφό μου με ακρωτηριασμένο πόδι, για το υπόλοιπο της ζωής του, μιά καί ήταν τότε μόνο 11 χρονών παιδάκι...»
Η μητέρα μου διάβασε το βιβλιαράκι, άλειψε με λαδάκι της Αγίας τον αδελφό μου, και αποφασίσανε να νηστέψουν μέχρι την ημέρα του χειρουργείου αν και η κατάσταση της υγείας του αδελφού μου δεν το επέτρεπε σύμφωνα με τα λεγόμενα των Ιατρών....
Και εκεί που κυλούσαν όλα μα όλα μέσα στην απελπισία, παρά μόνο η μάνα μου και το τονίζω αυτό ήταν η μόνη αισιόδοξη, το βράδυ εκείνο της 3ης ημέρας της νηστείας ξημερώματα, όπως διηγούνται ακόμη και σήμερα ο αδελφός μου και η μητέρα μου, εμφανίστηκε στο δωμάτιο τους στο Νοσοκομείο μια μαυροφορεμένη γυναίκα…

Άγιος Παντελεήμων ! Ζωντανός καί ανάμεσά μας...

Άγιος Παντελεήμων !

Ένας άμισθος γιατρός πού όποιος τον φωνάζει, μέ θερμή πίστη, έρχεται...

Παρακάτω θα διαβάσετε ένα τρανταχτό παράδειγμα της ζωντανής Ορθόδοξης πίστης μας αλλά και της έντονης παρουσίας τών Αγίων στη ζωή μας...
Ο καρδιολόγος κ. Βασίλειος Καρογιάννης μάς εξομολογείται μια συγκλονιστική εμπειρία και ένα μεγάλο θαύμα τού μεγάλου Ιατρού Αγίου μας, τού Αγίου Παντελεήμονα. Λέει σχετικά:

«…Σας αναφέρω με ακρίβεια ένα από τα πολλά ιατρικά θαύματα που πολλοί συνάδελφοι έχουν βιώσει στην ιατρική τους καριέρα, χωρίς πάντα να τα ανακοινώνουν και δημόσια.
Ήταν καλοκαίρι του 2000 ή 2001 δεν θυμάμαι ακριβώς το έτος, και εφημέρευα ως ειδικευόμενος καρδιολόγος στο Νοσοκομείο « ΣΩΤΗΡΙΑ».
Πάντα έπαιρνα το Γερμανικό επονομαζόμενο ωράριο από τις 3 μετά τα μεσάνυχτα ως 6 το πρωϊ.
Παρότι καλοκαίρι, όπως όλες οι εφημερίες ήταν αρκετά εξαντλητική. Μετά τις 5 όμως το πρωί ουδείς ασθενής προσήλθε στα Επείγοντα. Είχε ξημερώσει 27 Ιουλίου και στις 6 άρχιζε η θερινή μου άδεια.
Στις 5.55 πμ κατάκοπος άλλα και χαρούμενος που θα άρχιζα διακοπές άρχισα να ετοιμάζω τα πράγματα μου και να κλείσω το βιβλίο της εφημερίας για να φύγω.
Τότε ακριβώς ήρθε ένα περιστατικό με φορείο του ΕΚΑΒ...

Όχι μόνο «τώ καιρώ εκείνω» πού λέει το Ευαγγέλιο, αλλά και «τώ καιρώ ετούτω»! Σύγχρονα θαύματα της Παναγίας Μαλεβή…

Σίγουρη προϋπόθεση για να λάβουμε αυτό πού θέλουμε είναι νά το ζητάμε μέ πόνο ψυχής καί όχι τυπικά, ίσα γιά να λέμε...
Καθώς, καί  αυτό πού ζητάμε να συνοδεύεται μέ πίστη καί εμπιστοσύνη στον Θεό και στην Θεοτόκο ότι άν θέλει έχει τήν δύναμη να μάς το δώσει !

Επί μισόν αιώνα η εικόνα της αναβλύζει Μύρο και εκείνη αρκετά συχνά εμφανίζεται στους πιστούς της, προσκαλώντας τους να έλθουν στο ταπεινό «σπίτι» της... Οσοι δέχτηκαν το ιερό αυτό κάλεσμα και επισκέφθηκαν το μοναστήρι της στην κορυφή του Πάρνωνα ένιωσαν το θεϊκό άγγιγμά της να διαπερνά τόσο την ψυχή όσο και το βασανισμένο κορμί τους...
Και ως εκ θαύματος στάθηκαν και πάλι στα πόδια τους, και πήραν τη ζωή στα χέρια τους κάνοντας μια νέα αρχή με τον φύλακα-άγγελό τους στο πλευρό τους: την Παναγιά τη Μαλεβή!
Η μοναχή Αγνή μιλώντας σέ τηλεοπτικό σταθμό. Παρακάτω, τό αναπηρικό καροτσάκι τού μικρού Ανδρέα. Τό άφησε ενθύμιο στό Μοναστήρι κι΄ αυτός έφυγε τρέχοντας ! Σχετικό VIDEO


Σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, μέσα σε μια κατάφυτη βουνοκορφή όπου βρίσκεται από το έτος 1116 το Μοναστήρι της Παναγιάς της Μαλεβής, η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου -μία από τις εβδομήντα που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς- δεν σταματά να τρέχει Μύρο από το 1964 μέχρι και σήμερα ( μειωμένο βέβαια σήμερα ), ενώ ολόκληρη η περιοχή μοσχοβολά χωρίς κανείς να μπορεί να δώσει εξήγηση.
Οι εμφανίσεις της εκατοντάδες, όσα και τα θαύματά της, τα οποία σχεδόν ποτέ δεν γίνονται γνωστά. Ωστόσο, από στόμα σε στόμα τα θεϊκά σημάδια της μεταφέρονται στον κόσμο και κάθε χρόνο πιστοί από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και από το εξωτερικό, την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Κύπρο, ταξιδεύουν μέχρι την Αρκαδία για να προσκυνήσουν τη χάρη Της και να ζητήσουν τη βοήθειά Της. Και εκείνη δεν τους χαλά χατίρι. Τους απλώνει το χέρι και γιατρεύει τις πληγές τους...

Σαράντα έξι χρόνια μετά το πρώτο θεϊκό σημάδι της, μια δημοσιογράφος γνωστής εφημερίδας  επισκέφθηκε το μοναστήρι της στο χωριό Αγιος Πέτρος στην Κυνουρία και κατέγραψε συγκλονιστικές μαρτυρίες κατοίκων για τα θαύματα της Παναγιάς, αλλά και εικόνες που προκαλούν ρίγη συγκίνησης και δέους.

Από το τζάμι της θαυματουργής εικόνας τρέχει Αγιο Μύρο, το οποίο μαζεύουν πάνω σε βαμβάκι οι 15  μοναχές της μονής και το προσφέρουν σε όλους τους προσκυνητές μαζί με μικρές εικόνες της Παναγιάς της Μαλεβής. Το Αγιο Μύρο στο βαμβάκι και στις μικρές εικόνες εξακολουθεί να μοσχοβολά για χρόνια ολόκληρα ( και μερικές φορές κατά διαστήματα ), έστω και αν βρίσκεται στα πέρατα της γης.

Από νωρίς το πρωί στο μοναστήρι βρίσκονταν προσκυνητές από την Κατερίνη και τη Θεσσαλονίκη, ενώ σε μια άκρη της μικρής εκκλησίας καθόταν μια νεαρή μητέρα, η οποία κρατούσε στην αγκαλιά της ένα μικρό παιδί. Προσευχόταν και έκλαιγε... Ζητούσε βοήθεια για το αγοράκι της, το οποίο ήταν άρρωστο. 
Την πλησιάσαμε και τη ρωτήσαμε τι ακριβώς συνέβαινε. Εκείνη όμως δεν σταματούσε να προσεύχεται και παρακαλούσε τη Μητέρα του Θεού να σκύψει πάνω και από το δικό της το παιδί, όπως έκανε το 2007 και για τον μικρό Ανδρέα.
Το αγόρι που πάλεψε με τον καρκίνο...
Σε συζήτηση πού είχαμε στο Μοναστήρι της Μαλεβή σχετικά με σύγχρονα θαύματα της Παναγίας μας, μία από τίς παλαιότερες μοναχές και πρώην εκπαιδευτικός,  η μοναχή Αγνή μάς είπε:

Εκλογή νέας ηγουμένης στην Παναγία Μαλεβή ! Κοιμήθηκε σήμερα και η μοναχή Συγκλητική…

Μοναχή Παρθενία Β΄ . 

Η Θεοτόκος νά τήν βοηθήσει στό δύσκολο έργο της...




 
Τήν Δευτέρα τοῦ Πάσχα μέ τήν Θεία οἰκονομία τῆς Παναγίας τῆς Μαλεβῆς καί την εὐλογία τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας Μαντινείας καί Κυνουρίας κ.κ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ἐξελέγη ἡ νέα Ἡγουμένη, ἡ ὁποία θά διακονήσει θεαρέστως τήν σεβασμία Μονή τῆς Μαλεβῆς.
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἡ ἀδελφότητα προέβη
στά δέοντα περί τῆς διαδοχῆς τῆς μακαριστῆς Ἡγουμένης  Παρθενίας Γιόβα.
Με ψήφους κανονικές ἐξελέγη ἡ Μοναχή Παρθενία Β΄ Δελῆ νά ἀναλάβει τό πηδάλιο τῆς ἱστορικῆς Μονῆς Μαλεβῆς Κυνουρίας.
Ἡ Μοναχή Παρθενία Β΄ Δελῆ, κατά κόσμον Παναγιώτα, γεννήθηκε τό 1969 στό Θεόκτιστο τῆς Γορτυνίας.
Ὑπηρέτησε ὡς δόκιμη Μοναχή στή Μαλεβή ἀπό τοῦ ἔτους 1987. Ὑπέστη τήν μοναχική κουρά τήν 16 Αὐγούστου 1992, λαμβάνοντας καί τό μεγάλο σχῆμα ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας Θεοκλήτου Β΄.

( εκ τής Ιεράς Μητροπόλεως  Μαντινείας)

Ένας ιατροδικαστής μιλάει για τις τελευταίες στιγμές τού Χριστού…

Όλοι εναντίον τού Χριστού !
Τόν δέρνουν, τόν μαστιγώνουν μέχρις αίματος, Ρωμαίοι καί Ιουδαίοι βασανιστές...
Γιατί ;
Τί κακό τούς είχε κάνει;
Κι΄ ακόμη τον βλασφημούν καί τότε αλλά, δυστυχώς κάποιοι καί σήμερα...

------------------------------------

Τις μέρες αυτές, τις πένθιμες και θλιβερές πού διερχόμαστε, και σαν Θρησκεία για το Πάσχα αλλά και σαν Πατρίδα από τους δανειστές της Ευρώπης, κρίνουμε ότι θα έπρεπε να αναφερθούμε και σε κάποιες ενθυμήσεις και περιστατικά πού συνετάραξαν Θεολογικά και Ιστορικά τον κόσμο…
Ένα απ΄ αυτά είναι κι΄ εκείνο το ερώτημα πού αρκετές φορές έχουμε ακούσει να λέγεται : « μά πώς πέθανε ο Χριστός πάνω στον Σταυρό;».
Μια Ιατροδικαστική θεώρηση από έναν Έλληνα καταξιωμένο Ιατροδικαστή θεωρήσαμε ότι πράγματι δίνει καίρια απάντηση στην απορία αυτή, γι΄ αυτό και πιό κάτω την παραθέτουμε:

Ο κ. Φίλιππος Κουτσάφτης υπήρξε ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών και ίσως ο πιο διάσημος ιατροδικαστής των τελευταίων δεκαετιών.
Εχει κληθεί να μελετήσει και να αποφανθεί για τα μεγαλύτερα σύγχρονα εγκλήματα και οι εκθέσεις του προσέφεραν πολύτιμα στοιχεία στις Αρχές. Αυτή τη φορά όμως εκλήθη να κάνει μια διαφορετική «νεκροψία» και «έκθεση» για το μαρτύριο και τον θάνατο του Ιησού, τού Μεγάλου νεκρού !

Ο κ. Κουτσάφτης έχει κάνει μια βαθιά μελέτη (συστηματικά εδώ και καιρό) για το θέμα, εξετάζοντας όλες τις πηγές και αναλύοντας τα Πάθη και τον θάνατο του Ιησού με επιστημονικό τρόπο. Σήμερα αναλύει στην «Κυριακάτικη δημοκρατία» τα αίτια θανάτου του Ιησού, την επίπτωση κάθε βασανιστηρίου αλλά και την ψυχοσωματική κατάσταση του Χριστού. 
Τέλος, απαντά στό γιατί καταρρίπτονται όλες οι θεωρίες που αμφισβητούν ότι ο Χριστός πέθανε πάνω στον Σταυρό, με τελικό σκοπό να αμφισβητηθεί η Ανάστασή Του.

Οί Άγιοι Τόποι μέσα από τα μάτια μιάς γυναίκας…

Αυτές τις  μέρες, πού όσο νάνε φέρνουμε πιο έντονα στο μυαλό μας  το δράμα της Σταυρώσεως του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού μέσα από τά Ευαγγελικά κείμενα  πού διαβάζονται καθημερινά στις Εκκλησίες, διαλέξαμε ένα video για τα Άγια εκείνα μέρη της Παλαιστίνης στα οποία οί περισσότεροι από εμάς πολύ δύσκολα μπορούμε να πάμε…

----------------------- Και πάλι μέσα από τά μάτια μιάς γυναίκας ! Τούτη την φορά μέσα από ένα περίεργο  όραμα…
Είναι  μία ιστορία μεταστροφής προς την Ορθοδοξία  μιάς πρώην Βουδίστριας πού συνέβη στην Κύπρο όταν είδε την Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ ένα φοβερό όραμα…

Ο γέροντας Ισίδωρος ο τυφλός, και η Μονή του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνα, στίς ΗΠΑ…

 «…Στόν δρόμο, μᾶς ἀντάμωσε,

 άφθαστος ασκητής,

 τῆς Παναγιᾶς παιδί ἁγνό,

 τυφλός ἐκ γενετῆς …»

Ο Πατήρ Ισίδωρος ο τυφλός, είναι για το σημερινό Άγιο Όρος της Ελλάδας ένα σημείο φωτεινής αναφοράς.
Ένας χαρούμενος, αεικίνητος Μοναχός που σε δυναμώνει  όταν πολλές φορές ολιγόπιστα και με απογοήτευση παίρνεις λάθος την ζωή σου…

Χαίρεται με το καθετί, μα κυρίως  με το σκοτάδι των τυφλών ματιών του !

Είναι αυτό που τον κρατά στερεό και εδραίο,  στον δικό του Γολγοθά ώσπου του Παραδείσου τ’ όνειρο να βγει αληθινό…
Γι αυτό και όταν ήταν μικρό  παιδί στην Πάτρα, και δούλευε ( μικροπωλητής ) για να ζήσει, όταν μια μέρα  άρχισε να βλέπει θαμπά και να ξεχωρίζει μορφές και αντικείμενα, παρακάλεσε την  Παναγία να μην επιτρέψει να βρει το φως του, γιατί αλλιώς δεν θα τα κατάφερνε να γίνει Μοναχός!

Και αμέσως  ξανατυφλώθηκε για πάντα !