Το Πάσχα των σημερινών χριστιανών, «Θεός φυλάξει…»

Σέ λίγες μέρες γιορτάζουμε τήν κορυφαία γιορτή τῆς Πίστεώς μας, τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας.

Τό πῶς γιορτάζεται στήν πατρίδα μας εἶναι γνωστό. Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν Eλλήνων, Oρθοδόξων χριστιανῶν μόλις ἀκούσει τό «Χριστός Ἀνέστη», ἐγκαταλείπει τήν ἐκκλησία, γυρίζει σπίτι, καί τό ρίχνει στό φαγοπότι! Και δυστυχώς, «παρασύρονται» ἀπό αὐτό ἀκόμα καί χριστιανοί πού ἐκκλησιάζονται τακτικά!

Σέ πολλές περιοχές τῆς πατρίδος μας, συμβαίνει καί τό ἑξῆς:
Ἡ Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως γίνεται μέ σκανδαλώδη γρήγορο, ταχύτατο τρόπο, κάτι πού δέν γίνεται οὔτε σέ μιά ἁπλῆ καθημερινή Θ. Λειτουργία!

Δηλαδή, χάρη τῆς κοιλίας «σκοτώνεται»-περιφρονεῖται ἡ λαμπρή Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως! Καί αὐτό γίνεται μόνο στήν πατρίδα μας!

Μοῦ ἔλεγε μιά κυρία ἀπό τή Ρουμανία: «Φέτος, ἡ Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως τέλειωσε εκεί κατά τίς 5  τό πρωί!

Καί ἤμασταν ὅλοι ὄρθιοι, γιατί στίς ἐκκλησίες μας δέν ὑπάρχουν καθίσματα».

Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει καί στήν Ρωσσία, καί στήν Οὐκρανία, καί στή Σερβία…

Πώς βγαίνει τό Άγιο Φώς -- Όσα δέν λένε, καί όσα κρύβουν τά ΜΜΕ...

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/thavmata21-menu/175-pos-vgainei-to-agio-fos-osa-den-lene-kai-osa-kryvoun-ta-mme

Ὄχι βέβαια ὅτι αὐτοί οἱ χριστιανοί εἶναι ἀπό «σίδερο», καί ἐμεῖς ἀπό «ζάχαρη», ἁπλά ἔχουν βάλει καλά στό μυαλό τους, πώς θά πρέπει νά κοπιάσουν μέ τήν καρδιά τους γιά νά ἀπολαύσουν τήν κορυφαία μας γιορτή, τή γιορτή τῆς Ἀναστάσεως.

Τό ἐρώτημα εἶναι: Μπορεῖ νά ἀλλάξει αὐτό τό θλιβερό, πού γίνεται στήν πατρίδα μας στήν πιό λαμπρή μέρα τῆς Ὀρθοδοξίας μας; Δύσκολο, γιατί «ἡ συνήθεια εἶναι δεύτερη φύση».

Τουλάχιστον ὅμως, ἐμεῖς, ὡς Ποιμένες, θά πρέπει νά κάνουμε κάτι, ὥστε νά μήν εἴμαστε σ' αὐτό συνένοχοι· νά κάνουμε κάποια οἰκονομία, μήπως καί περιορίσουμε, ὅσο τό δυνατόν, τήν ἐφάμαρτη αὐτή κατάσταση.

Διαφορετικά θά λογοδοτήσουμε στόν Κύριο γιά τήν ἀδράνειά μας ἐπί τοῦ συγκεκριμένου θέματος.

Ἴσως μία λύση θά ἦταν ἡ τελετή τῆς Ἀναστάσεως ἀντί νά ἀρχίζει στίς 12 τά μεσάνυκτα, νά ἀρχίζει νωρίτερα, π.χ. στίς 10 τό βράδυ.

Ἄλλωστε αὐτό δέν εἶναι θέμα «δογματικό», πού νά μήν μπορεῖ νά ἀλλάξει. Καί βέβαια μπορεῖ νά ἀλλάξει, καί γιά τούς εξής πρόσθετους λόγους.

1^ον) Ἡ τελετή τῆς Ἀναστάσεως γίνεται κατά τίς 12 τά μεσάνυκτα, ἀλλά μέ τήν καινούργια ὥρα. 
Ἐνῶ μέ τήν παλιά, στίς 11 τό βράδυ. Καί ἄν γίνει μιά ὥρα πιό νωρίτερα (10 μ.μ.) «χάθηκε» ἡ Ὀρθοδοξία; Κάτι πού ἤδη γίνεται από χρόνια τώρα στήν ὕπαιθρο.

Ἱερεῖς πού ἔχουν δυό -τρία χωριά, στό ἕνα κάνουν «Ἀνάσταση» στίς 10, στό ἄλλο στίς 11, στό ἄλλο στίς 12, χωρίς κανένας νά διαμαρτύρεται ὅτι μέ αὐτό πού γίνεται ἀλλοιώνεται τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως.

Ἄλλωστε τό ἀποκορύφωμα τῆς γιορτῆς δέν εἶναι οὔτε ἡ τελετή τῆς Ἀναστάσεως, οὔτε ὁ Ὄρθρος, οὔτε ἡ Λειτουργία τῶν Κατηχουμένων, ἀλλά ἡ τέλεση τοῦ Μυστηρίου τῆς Θ. Εὐχαριστίας, πού οὕτως ἤ ἄλλως γίνεται τά μεσάνυχτα.

« Δέν ὑπάρχει διαφορά ἀνάμεσα στή γιορτή τῆς Ἀναστάσεως καί στή Θ. Εὐχαριστία.

Τό ἴδιο πρᾶγμα εἶναι. Δέν θά πρέπει λοιπόν νά βλέπουμε διαφορετικά τήν γιορτή τῆς Ἀναστασεως ἀπό τή Θ. Εὐχαριστία. Τό σῶμα πού ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν δέν εἶναι διαφορετικό ἀπό αὐτό πού «προσφέρεται» κατά τήν Θ. Εὐχαριστία.

Εἶναι ἀκριβῶς τό ἴδιο».(Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁμιλία Ε΄ εἰς Α΄Τιμόθεον P.G. 62: 530). «Ἔσχο­μεν γάρ τοῦ θανάτου σου τήν μνήμην· εἴδομεν τῆς Ἀναστάσεώς σου τόν τύπον». (Λειτουργία Μ. Βασιλείου).

2^ον)  Ἡ μέρα, σύμφωνα μέ τό ἰουδαϊκο ἡμερολόγιο, ἄρχιζε ἀπό τό ἀπόγευμα. 
 Ὁ Χριστός σταυρώθηκε κατά τίς 12  τό μεσημέρι τῆς Παρασκευῆς καί ξεψύχησε κατά τίς τρεῖς. Ἔχουμε λοιπόν ἤδη μία μέρα.
Ἀπό τήν Παρασκευή τό ἀπόγευμα μέχρι τό Σάββατο τό ἀπόγευμα, ἔχουμε ἄλλη μία μέρα, ὁπότε συμπληρώνονται δύο μέρες· καί ἀπό τό Σάββατο τό ἀπόγευμα μέχρι ξημερώματα Κυριακῆς, πού ἀναστήθηκε (ὁ Χριστός) ἔχουμε ἤδη τρεῖς μέρες.

Κάνοντας λοιπόν τήν Ἀνάσταση τό Σάββατο βράδυ, ἔχουμε ἤδη εἰσέλθει στήν τρίτη μέρα, την Κυριακή, αὐτό σημαίνει «διαγενομένου τοῦ Σαββάτου», πού ἀκοῦμε ἀνήμερα τῆς Ἀναστάσεως (Μκ.16:1).

3^ον) Ἡ παράδοση τοῦ Μυστηρίου τῆς Θ. Εὐχαριστίας ἔγινε Μ. Πέμπτη βράδυ, καί ἐμεῖς τό γιορτάζουμε Μ. Πέμπτη πρωί. Ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ ἔγινε Μ. Παρασκευή τό μεσημέρι, καί ἐμεῖς τή γιορτάζουμε Μ. Πέμπτη βράδυ.

Ἡ Ἀποκαθήλωση καί ἡ Ταφή ἔγιναν Μ. Παρασκευή ἑσπέρας, καί ἐμεῖς τίς γιορτάζουμε Μ. Παρασκευή τό πρωί. Ὅπως ἐπίσης καί οἱ Ἀκολουθίες τοῦ ὄρθρου τῆς Μ. Ἑβδομάδες, ἀντί νά γίνονται τό πρωί, γίνονται τό βράδυ τῆς προηγούμενης μέρας, πρός διευκόλυνση τοῦ λαοῦ.

Ἀκόμα: Ἡ γιορτή (ὄρθρος, Λειτουργία) τῶν Χριστουγέννων ἐπιτελεῖτο ξημερώματα τῆς 25ης Δεκεμβρίου. Τελευταῖα ἀλλάζει καί αὐτό.

Ἀρχίζουν τό βράδυ κατά τίς δέκα (24ης Δεκεμβρίου) καί τελειώνουν κατά τίς 12.30 τά μεσάνυχτα (25ης Δεκεμβρίου), γιατί αὐτό τό «ὡράριο» βολεύει τό σύγχρονο εκκλησίασμα.

Γιατί λοιπόν νά μήν ἀλλάξει καί ἡ ὥρα τῆς Ἀναστάσιμης Ἀκολουθίας, ὥστε νά διευκολυνθοῦν οἱ χριστιανοί μας, καί νά παραμείνουν στήν ἐκκλησία, λαμπρύνοντας μέ τήν παρουσία τους τή μεγάλη αὐτή γιορτή; Ἀλλά, καί νά παρακολουθήσουν τή Λειτουργία χωρίς ἄγχος!

Μέ εἰρήνη! Τόσες καί τόσες ἀλλαγές γίνονται στή λατρεία μας, καί μάλιστα μέ σκανδαλώδη ἄνεση, καί «κολλᾶμε» σ' αὐτόν τόν «τύπο;».

Τόν λόγο ἀσφαλῶς, ἐπί τοῦ προκειμένου, τόν ἔχουν οἱ κατά τόπους Ἐπίσκοποι, προπαντός δέ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

--------------------------

«Μπορώ να κοινωνήσω το βράδυ της Ανάστασης, έστω κι αν δεν έχω Εξομολογηθεί »;  με ρωτάνε μερικοί. Για όλους αυτούς είναι και τα παρακάτω :

 «….Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, Να είστε καλά πάντοτε, ο Θεός να σας ευλογεί και χαριτώνει.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλό και Άγιο Πάσχα Χριστού.
Στο ερώτημά σας, ερώτημα των αναγνωστών σας θα απαντήσω όπως θα απαντούσε ο μακαριστός Γέροντας Σεραφείμ, ο πνευματικός της Λαύρας του Αγίου Σάββα, Ερήμου της Ιουδαίας.
Τι θα σας έλεγε λοιπόν;
«Πολύ καλά παιδί μου, πιστεύεις, όπως λες, στο Θεό. Προσεύχεσαι, εκκλησιάζεσαι, αλλά ακόμα δεν έχεις βάλει αρχή; Δεν έχεις βάλει κανόνα στη ζωή σου;
Γιατί; Πότε περιμένεις; Μετά θάνατον; Εκεί που δεν υπάρχει μετάνοια; Γιατί αναβάλλεις; Και γιατί, όπως λες, έχεις καιρό να εξομολογηθείς; Τι σε εμποδίζει;



Ξέρουμε καλά ότι η εξομολόγηση είναι το μυστήριο εκείνο που μας καθαρίζει ψυχικά και που μας συμφιλιώνει με τον Θεό.
Η αμαρτία μας χωρίζει από τον Θεό, έστω και αν κάνουμε εκατό σταυρούς την ημέρα.

Η εξομολόγηση, μας τα φτιάχνει και πάλι με τον Θεό.
Αν έχουμε πράξεις κακές, αμαρτίες που μας χωρίζουν και μας αφορίζουν, απομακρύνουν από το Θεό, πως θα πάμε να ανοίξουμε το στόμα μας και να δεχθούμε το Τίμιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου μας;
Και ρωτάς…”Μπορώ να κοινωνήσω, το Μέγα Σάββατο, έστω και αν δεν είμαι έτοιμος και δεν έχω εξομολογηθεί για καιρό;”
Μα αυτό είναι άτοπο και λανθασμένο σαν ερώτηση και σκέψη. Γιατί;
Διότι παιδί μου, έχει καμιά ”μαγική ιδιότητα” η ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου, να σβήνει αμαρτίες και να καθαρίζει τον άνθρωπο;
Σε τι θα σε ωφελήσει η Θεία Κοινωνία αν είσαι γεμάτος λάθη και πάθη ανεξομολόγητα;
Νομίζεις ότι θα σε αγιάσει; Θα ευλογηθείς τάχα;
Φωτιά θα βάλεις μέσα σου λέγει ο Απόστολος Παύλος των Εθνών…Φωτιά και αρρώστια!
Ο Μέγας Βασίλειος λέγει ότι είναι ανάγκη να προστρέχουμε στους πνευματικούς για εξομολόγηση.
Ο καλός εξομολόγος είναι όργανο της Χάριτος του Θεού, είναι υπηρέτης και οικονόμος των Μυστηρίων του Θεού.
Καλύτερα εξομολόγηση χωρίς Θεία Κοινωνία, λόγω θανάσιμων αμαρτημάτων, παρά Θεία Κοινωνία χωρίς Εξομολόγηση και χωρίς προετοιμασία ψυχική.
Αν δεν έχουμε ευλογία από τον πνευματικό, δεν πάμε για Θεία Κοινωνία.
Βεβαίως μεταβαίνουμε στην Εκκλησία, αλλά απέχουμε από την Θεία Κοινωνία.
Όταν θα έχουμε την ευχή και την ευλογία του εξομολόγου, τότε μάλιστα και θα κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο κινείται και φέρεται ο σωστός και ευσυνείδητος καλός Χριστιανός Ορθόδοξος, ο οποίος δεν κάνει ποτέ…του κεφαλιού του, δηλαδή όπως αυτός θέλει ή όπως άκουσε από δω κι από ‘κει.
Σε όλα απαιτείται σύνεση, σωφροσύνη και ταπείνωση.
Να ρωτάμε και να μαθαίνουμε, να μελετάμε και να ζητάμε οδηγίες και συμβουλές από καλούς ιερείς και πνευματικούς, και να ακολουθούμε με υπακοή και σεβασμό τα Άγια Μυστήρια της Αμωμήτου Ορθοδόξου Πίστεώς μας”.
Επειδή λοιπόν, είχα την μεγάλη ευλογία να ζήσω 8-9 χρόνια δίπλα στον ταπεινό Άγιο αυτόν Γέροντα της ερήμου, τον π. Σεραφείμ, κάπως έτσι θα σας απαντούσε στο λογισμό και ερώτημά σας. Εξάλλου έχουν ήδη γραφεί τόσα πολλά από τους Άγιους Θεοφόρους Πατέρες για το Κοσμοσωτήριο Μυστήριο της Μετάνοιας – Εξομολογήσεως που αν κανείς ανατρέξει και διαβάσει, θα δει ότι όλα είναι ξεκάθαρα, σαφή και χωρίς αμφιβολία καμία!
Να ευχόμαστε να μας χαρίζει ο Πανάγαθος Θεός, διάκριση και φωτισμό, διότι είμαστε μέσα στην άγνοια, ενώ δίπλα μας είναι οι γάργαρες πηγές, το γάργαρο νερό για να δροσιστεί η ψυχή μας και να φωτιστεί η διάνοιά μας.Αμήν, γένοιτο.
Καλό και Ευλογημένο Πάσχα
Αρχιμ. Ιγνάτιος
Ηγούμενος Μονής Προσκυνήματος των Ποιμένων
Περιοχή Βηθλεέμ Ιουδαίας, Αγία Γη

originalpress